شاید بیشتر انتظار داشته باشید درباره یک باگ یا مشکل سری Pixel 6 صحبت کنیم اما حقیقتا باید بدانید که حالت پرتره سلفی پیکسل ۶ گوگل تک تک موهای شما را تشخیص می دهد اما چطور؟ اینجا با هم درباره آن صحبت خواهیم کرد.
پیکسل های گوگل همیشه عکس های باورنکردنی گرفته اند. حتی اگر زمانی از نظر سخت افزار دوربین عقب مانده بودند، گوگل می دانست که چگونه هر پیکسل را تا حداکثر حد خود افزایش دهد. این علم عکاسی محاسباتی است و مزایایی مانند حالت پرتره سلفی بهبود یافته Pixel 6 را برای ما به ارمغان میآورد که حتی میتواند تارهای مو را با استفاده از دوربین جلو مشخص کند. به گفته گوگل، کار بسیار زیادی روی آن انجام شده است.
عکاسی محاسباتی چیست و چگونه بر روی کیفیت عکسها تاثیر فوقالعادهای میگذارد؟
عکاسی های پرتره موبایلی به طور قابل درکی همیشه کمی نامرتب بوده اند. موبایل ها در تلاش هستند تا با استفاده از سخت افزار محدود، اثر یک لنز سریع و یک حسگر بزرگ را تقلید کنند. اما گوگل در طول سالها ترفندهایی داشت. این ترفندها از تشخیص «Pepole Pixel» مبتنی بر هوش مصنوعی گرفته تا تجزیه نشانههای «معنا» و «عدم فوکس» و تقویت دادههای عمق تشخیص فاز.
برای بهبود بیشتر حالتهای پرتره سلفی با پیکسل 6 گوگل باید مدلهای جدیدی را آموزش میداد که به روشهای جدیدی کار میکردند و عملکرد بار کاری هوش مصنوعی تراشه Tensor را برای کمک به آن در نظر داشت.
مدلهای هوش مصنوعی فقط به اندازه دادههای مورد استفاده برای آموزش آنها خوب هستند. این معمولاً به این معنی است که باید دیتابیس خود را تا حد امکان متنوع کنید، اما این از نظر لجستیکی نیز می تواند یک مشکل باشد. برای شروع، گوگل به مجموعهای عظیم از عکسهای افراد از همه زوایای ممکن در همه محیطها نیاز داشت که با پوشش کاملاً دقیق همراه شوند.
سادهترین راه این است که عکسهای افراد کاملاً ماسک شده را در پسزمینههای موجود ترکیب کنید، اما این کار مشکلات خاص خود را ایجاد میکند زیرا نورپردازی برای فرد و صحنه متفاوت است. بنابراین گوگل مجموعه داده های خود را به همان روشی که جلوه های نورپردازی پرتره خود را روی پیکسل 5 پیاده سازی کرد، تولید کرد. این روش را در تصویر زیر می بینید
گوگل کره دوربین ژئودزیکی Light Stage را که در انبار نگهداری میکرد، منهدم و به لطف صدها LED، مجموعهای از دوربینها و حسگرهای عمقی سفارشی با وضوح بالا، محققان توانستند از آن برای گرفتن نمونههایی از جدا کردن مردم از پس زمینه با ماسک بینظیر و دقیق استفاده کنند.
این ممکن است برای شروع جادوی محاسباتی کافی به نظر برسد، اما این فقط اولین مرحله است. گوگل از این تصاویر با کیفیت بالا برای ایجاد مجموعههای جداگانه از عکسها استفاده میکند که برای آموزش مدل روی دستگاه استفاده میکند.
این مدل تصاویری را که از افراد زیر کره گرفته است و آنها را با پسزمینههای دیگر ترکیب میکند و دوباره نور پرترهها را برای تطبیق صحنه با کمک از تمام آن داده های عمق اضافی، ردیابی پرتو و حتی شبیه سازی اثرات اعوجاج نوری یک دوربین مجازی را استفاده می کند.
تمام این کارهای اضافی به این معنی است که مدل نه تنها برای تشخیص پیش زمینه، بلکه طیف گسترده ای از پس زمینه ها و شرایط نوری حتی بیشتر آماده است. مسلماً گوگل تلاش بیشتری برای ایجاد مجموعه داده های مورد استفاده برای آموزش مدل حالت پرتره پیکسل 6 انجام داده تا واقعاً برای آموزش آن تلاش کند.
این با برخی عکسهای «واقعی» که با استفاده از پیکسلها در فضای بیرون از آزمایشگاه گرفته شدهاند، با مدلی با دقت بالا که دادههای پوشش مشابه را استخراج میکند و یک بازرسی بصری که تنها نمونههای با بالاترین کیفیت را تأیید میکند، چاشنی آن شد. در نهایت، گوگل از هر دو مجموعه داده برای آموزش مدل به طیف گسترده ای از صحنه ها، ژست ها و افراد استفاده کرد.
با این حال، این مدل تنها بخشی از نحوه عملکرد حالت پرتره جدید پیکسل 6 است و گوگل چند ترفند هوشمندانه برای صرفه جویی در زمان و منابع در اختیار دارد.
برای شروع Pixel 6 شما تصویر سلفی را میگیرد و یک ماسک درشت برای پیشزمینه پردازش میکند، این ظاهراً مشابه رویکرد پیشفرض اکثر حالتهای پرتره دیگر است. در حالی که بسیاری از دوربینهای گوشیهای هوشمند در همین مرحله متوقف میشوند، گوگل هم ماسک درشت و هم خود عکس را به مدلی که قبلاً مورد بحث قرار دادیم، میدهد و خروجی آن مدل ماسکی با جزئیات بیشتر اما با وضوح پایینتر است.
مدلها، ماسک تصفیهشده با وضوح پایین را به نسخهای با وضوح بالا اصلاح میکنند و به صورت بازگشتی هم به عکس اصلی و هم به ماسک درشت اشاره میکنند. این مراحل به نوعی شبیه پردازش Push-Pull است که Google برای ابزار حذف نویز Google Photos استفاده می کند، اما کمی متفاوت عمل می کند.
در نهایت یک ماسک بسیار ظریف و با وضوح بالا تولید می شود. با استفاده از آن، افکت حالت پرتره به صورت انتخابی اعمال می شود و در حالی که پس زمینه محو است، پیش زمینه حفظ می شود. گوگل حتی سعی میکند بوکه را با آن تقریب بزند، اگرچه خروجی عالی نیست.
در نهایت، این مدل جدید مزایای بزرگی دارد. برای مثال، ماسکی که میتواند ایجاد کند بسیار واضحتر و دقیقتر است، که به معنای تار کردن بهتر و دقیقتر در اطراف نواحی بافت پیچیدهتر مانند مو است. حتی جزییات نیمه شفافی که از میان موهای وز شده قابل مشاهده است برای این مدل جدید کمتر گیج کننده خواهد بود. این نه تنها شارپتر خواهد بود بلکه صاف تر هم است.
مدلهای وسیعتری که این حالت پرتره جدید روی آنها آموزش داده شده است، آن را برای طیف وسیعتری از رنگهای پوست و مدل مو مناسبتر میکند و بیشتر بر تعهد واقعی Google برای برابری آن تأکید میکند.
در نهایت، این فقط به معنی پس زمینه تار بهتر و دقیق تر در سلفی های حالت پرتره برای همه ما است. هنوز البته این روش کامل نیست، حتی برخی از نمونههایی که گوگل ارائه کرده چند ناحیه مشکلزا را نشان میدهد، و شیب تاری به اندازه یک DSLR واقعی با لنز خوب نیست، اما بسیار به ایدهآل نزدیکتر است.
زمانی، دوربینی که روی گوشی هوشمند شما ارایه شده بود یک زاپاس بود، یک گزینه راحت و مفید اما احتمالا چیزی نبود که با آن خروجی هنری بسازید. اما همانطور که بسیاری از عکاسان می گویند، “بهترین دوربین دوربینی است که همراه خود دارید” و تلفن های ما همیشه همراه ما هستند.
این باعث می شوند که ما بیشتر و بیشتر از آنها مطالبه کنیم. تنها به لطف علم عکاسی محاسباتی است که گوشیهای هوشمند میتوانند با حسگرهای کوچکی که دارند، چنین عکسهای خیرهکنندهای بگیرند و گوگل در آستانه این پیشرفتهای عظیم قرار دارد، چیزی که هر دارنده پیکسل 6 میتواند قدردان آن باشد.
نظر شما درباره توان عکاسی پرتره سلفی پیکسل ۶ چیست؟
ولی بیشتر برند ها فقط دنبال اعداد و ارقام میرن