شرکت های دنیای فناوری به دنبال یافتن دستگاهی هستند که در آينده جایگزین گوشی های هوشمند شود، هرکدام از این شرکت ها رویکرد منحصر به فرد خود را دارد. از گوگل، مایکروسافت، و فیسبوک گرفته تا اپل و آمازون. بیایید نگاهی به گزینه های ایده آل این شرکت ها برای آينده بیاندازیم. کدام شرکت در نهایت خواهد توانست با محصول واقعیت افزوده خود انقلاب ۲۰۰۷ اپل را تکرار کند؟
اپل در سال ۲۰۰۷ از آیفون رونمایی کرد. آنها برای اولین بار گوشی هوشمند را اختراع نکرده بودند – شرکت هایی همانند Palm و بلک بری سال ها بود که مشغول فروش گوشی های هوشمند بودند. اما آیفون یک رویکرد کاملا جدید را برای تعامل با کامپیوترها معرفی کرد. امروزه اتصال اینترنت همیشگی، صفحه نمایش لمسی با کیفیت بالا، و رابط کاربری مبتنی بر آیکون هایی که می توان بر روی آنها کلیک کرد، چیزی کاملا عادی و رایج به حساب می آید. اما در آن زمان، مجموعه اینها در کنار هم چیزی انقلابی به حساب می آمد.
ظهور گوشی های هوشمند همچون زلزله ای در صنعت تکنولوژی بود که مدل های تجارت کاملا جدیدی را ایجاد کرد. برنامه های تبدیل به شرکت های با ارزش ۱۰۰ میلیارد دلاری شدند، همچنین گوشی های هوشمند جایگزین دوربین های دیجیتال و سیستم های مکان یابی درون خودرو نیز شدند. اما بر اساس آمار منتشر شده از گارتنر، برای دومین سال متوالی، فروش گوشی های هوشمند با کاهش مواجه شده است. گوشی های هوشمند دیگر یک اتفاق هیجان انگیز به حساب نمی آیند.
حرکت بزرگ بعدی در دنیای فناوری مجموعه ای از تکنولوژی هاست که واقعیت افزوده (AR) یا واقعیت ترکیبی نامیده می شود. دید کلی در این رابطه چیزی شبیه به یک کامپیوتر پوشیدنی است که جلوی چشمان کاربر قرار می گیرد.
کاربران همچنان قادر به دیدن بخش زیادی از دنیای واقعی در برابر خود هستند. برخلاف واقعیت مجازی که کاربر را در یک دنیای فانتزی خلق شده توسط کامپیوترها غرق می کند، واقعیت افزده لایه هایی از متن ها و تصاویر ایجاد شده توسط کامپیوتر را بر روی دنیای واقعی قرار می دهد.
ناظران و بازیگران این صنعت فکر می کنند که اپل شانس خوبی برای جا انداختن و ایجاد انقلاب دیگر همانند آنچه با گوشی های هوشمند کرد دارد، اما این بار در مورد واقعیت افزوده. اپل چندین سال است که بر روی نمونه های اولیه از هدست خود کار می کند و اخیرا نیز گزارش هایی از The Information و Bloomberg منتشر شده است که نشان می دهد ممکن است در سال ۲۰۲۲ اپل از هدست خود به قیمت ۳۰۰۰ دلار رونمایی کند. اما اپل تنها شرکتی نیست که در حال کار بر روی این محصولات می باشد. تمامی شرکت های بزرگ حوزه فناوری – مایکروسافت، فیسبوک، گوگل و آمازون – همگی در این حوزه فعالیت دارند.
آینده پژوهان و فیلمنامه نویسان با افکار بدون حد و حصر خود به آینده عینک های هوشمند پیشرفته پرداخته اند. در قسمتی از مجموعه پادآرمانشهر «Black Mirror» با دنیایی مواجه هستیم که شما می توانید افراد خاصی را از جلوی دید خود «بلاک» کنید. دید مثبت تر این است که اطلاعات مهم هر زمان که بخواهید، در جلوی چشمانتان قرار می گیرند.
امروزه استفاده های بسیار پیش پا افتاده ای از گوشی های هوشمند در این زمینه می شود. می توان بازی هایی همچون Pokemon Go و برنامه های همچون خط کش اپل را نام برد که به جای استفاده از عینک و یا صفحاتی که بر روی صورت شما قرار می گیرند، بر صفحه نمایش و دوربین گوشی تکیه می کنند. شرکت های محدودی که به صورت فعال به تولید عینک های واقعیت افزوده مشغول هستند، بیشتر تمرکز خود را بر روی سناریوهای کاری همچون ساخت و پزشکی گذاشته اند.
Mike Boland، تحلیلگر فناوری و بنیان گذار Artillery Intelligence در گزارش اخیر خود گفت: « موقعیت فعلی رایانش فضایی چیزی نیست که در سال ۲۰۱۶ از آن به عنوان یک پلتفرم انقلابی یاد شد، در واقع همانند یک گلوله ی نقره (در فرهنگ عامیانه، گوگله نقره تنها راه برای کشتن یک گرگینه است.) نیست که هرچه در زندگی شخصی و کاری بخواهیم را انجام دهد، چیزی که زمانی به آن امیدوار بودیم. اما در زمینه های خاص و حوزه های محدودتری می تواند قواعد بازی را عوض کند.»
شرکت های بزرگ فناوری چه کارهایی برای تبدیل واقعیت افزوده به گام بزرگ بعدی در حوزه فناوری انجام داده اند ؟ ما در اینجا به بررسی آنها می پردازیم:
استفاده از ابزار واقعیت افزوده ARkit بر روی آیپد پرو اپل
موفقیت چشم گیر اپل در رابطه با آیفون سبب شده است تا در رابطه با واقعیت افزوده نیز نگاه ها به این شرکت باشد. اگرچه این شرکت هیچگاه اعلام نکرده است که در حال کار بر روی یک هدست، عینک هوشمند و یا هر نوع کامپیوتر پوشیدنی است که بر روی سر قرار می گیرد. Boland بر این باور است که اگر اپل تصمیم به عرضه یک عینک مبتنی بر واقعیت افزوده بگیرد، می تواند «سرنوشت صنعت واقعیت افزوده را تعیین کند» زیرا اپل در جا انداختن فناوری های جدید سابقه زیادی دارد.
بلومبرگ در گزراش ماه پیش خود اعلام کرد که اولین محصول واقعیت افزوده اپل ممکن است سال آینده عرضه شود. گفته می شود که اولین تلاش آنها در این عرصه یک هدست مبتنی بر باتری خواهد بود که در وهله اول برای واقعیت مجازی طراحی شده است، اما با دوربین هایی که بر روی آن قرار گرفته است می تواند واقعیت افزوده را نیز ارائه کند. بر اساس این گزارش این دستگاه چند هزار دلار قیمت خواهد داشت و فقط در تعداد محدود عرضه خواهد شد – بیشتر شبیه یک پلتفرم آزمایشی که برای توسعه دهندگان نرم افزار در دسترس قرار می گیرد، نه یکی از محصولات تولید انبوه اپل که به آن عادت کرده ایم.
در نهایت اپل می تواند از هدست واقعیت مجازی خود درس بگیرد و آن ها را در ساخت یک عینک واقعیت افزوده سبک با صفحه نمایش شفاف به کار گیرد. اما بر اساس بلومبرگ این پروژه همچنان با مشکلاتی همچون کوچک سازی دستگاه و فناوری لنز دست و پنجه نرم می کند. فناوری صفحه نمایش یک عامل محدود کننده دیگر برای واقعیت افزوده است. صفحه نمایش های شفاف فعلی که در بازار هستند میدان دید محدودی برای نمایش محتوای گرافیکی دارند و اغلب نیز برای استفاده در نور روز به اندازه کافی روشن نیستند و هنوز بهبودهایی را برای استفاده به عنوان یک ابزار پوشیدنی در تمام روز نیاز دارند.
بر اساس گزارشی از Nikkei Asia اپل در تلاش برای حل این مشکل نیز هست. این روزنامه اعلام کرده است که اپل در همکاری مشترکی با TSMC ، سازنده اصلی پردازنده های خود، تلاش می کند تا نوع جدیدی از صفحه نمایش های واقعیت افزوده را توسعه دهد که مستقیما بر روی لایه پایینی تراشه قرار گیرد.
اگر اپل بتواند در نهایت از یک جهش بزرگ در فناوری صفحه نمایش واقعیت افزوده رونمایی کند و این فناوری نیز متعلق به اپل و نه تامین کنندگانش باشد و توسط خودش نیز توسعه داده شده باشد، آنها می تواند از چندین سال جلوتر بودن در رقابت در عرصه واقعیت افزوده لذت ببرد. همانند اتفاقی که با آیفون در صنعت گوشی های هوشمند افتاد.
البته این بستگی به این دارد که نرم افزار ارزشمندی نیز در هنگام عرضه هدست برای آن موجود باشد. هرچند اپل زمینه سازی های لازم برای یک مجموعه نرم افزاری غنی را انجام داده است. در سال ۲۰۱۷، اپل از یک نرم افزار به نام ARKit پرده برداری کرد که شامل ابزار هایی برای توسعه دهندگان نرم افزار بود تا به وسیله حرکت دادن آیفون بتوان میزان فاصله از یک شیء یا دیوار را متوجه شد یا در کنار دیگر ویژگی هایی که دارد می تواند پاها را در بدن انسان تشخیص دهد.
شرکت هایی همچون Ikea، Target، و آمازون از ARkit برای قرار دادن مبلمان مجازی در یک اتاق و سنجیدن مناسب بودن آن استفاده کرده اند. Warby Parker از آن برای پرو مجازی عینک ها در برنامه خود استفاده می کند. Snap از حسگرهای سه بعدی جدید آیفون برای بهبود لنز های جابه جایی صورت خود استفاده می کند، که شرکت های تبلیغاتی می توانند آن را خریداری کنند. هرچند تا اینجای کار تعداد کمی از برنامه های مبتنی بر ARkit توانسته اند به مخاطب زیادی دست پیدا کنند.
افزودن سخت افزار جدید به آیفون های اپل می تواند نشان از آینده ای بر پایه هدست های هوشمند باشد. آیفون های جدید که در سال ۲۰۲۰ عرضه شدند در دوربین خود از حسگر های پیشرفته Lidar بهره می بردند. این حسگر ها می توانند فاصله اجسام را بسنجند و در حال حاضر برای استفاده از افکت های تصویری و فیلتر های بامزه مورد استفاده قرار می گیرند. اما هنگامی که با یک هدست پیشرفته جفت شوند، کاربرد آنها می تواند بسیار عمیق تر باشد. بر اساس اطلاعات منتشر شده در The Information اپل در حال بررسی استفاده از حسگرهای لیدار در هدست خود است.
خرید شرکت های این عرصه نیز نشان دیگری از سرمایه گذاری اپل در این فناوری است. شرکت های خریداری شده توسط آنها از این قرار است: شرکتی که شیشه عینک شفاف می سازد، یک سازنده هدست، و شرکت هایی همچون Akonia Holographics، Vrvana، Metaio، Emotient، Flyby Media، Space و NextVR که همگی به ساخت نرم افزار و محتوا برای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی مشغول هستند.
گوگل در همکاری با Diane Von Furstenberg to offer fashionable تلاش کرد تا گوگل گلس را با ظاهر زیباتری عرضه کند
گوگل اولین شرکت بزرگ فناوری بود که با معرفی گوگل گلس در سال ۲۰۱۳ ، یک کامپیوتر پوشیدنی بر روی سر را عرضه کرد. این عینک هوشمند در آن زمان ۱۵۰۰ دلار قیمت داشت و مشخصا جامعه هدف آن افراد شاغل در صنعت کامپیوتر و امتحان کنندگان اولیه ای بود که گوگل آنها را «کاوشگران» می نامید.
رویکرد گوگل بسیار سبک تر و ساده تر از نمونه هایی بود که بعد از آن عرضه شد. گوگل گلس تلاشی برای استفاده از پردازش های پیشرفته به منظور ادغام گرافیک های کامپیوتری در دنیای واقعی نکرد. به جای آن به یک دوربین با یک صفحه نمایش شفاف کوچک با رزولوشن پایین در گوشه راست عینک مجهز شده بود. از آن صفحه نمایش برای نشان دادن اطلاعات در میدان دید کاربر استفاده میشد – چیزی شبیه اپل واچ یا هر ساعت هوشمند دیگر اما این بار روی صورت کاربر.
اما گوگل گلس آماد انقادهای زیادی نیز شد زیرا دارای یک دوربین فیلم برداری داخلی بود و افراد گمان می کردند کسانی که از آن استفاده می کنند در حال تماشای آنها هستند. یک کاربر گوگل گلس گفت که در سال ۲۰۱۴ هنگامی که بیرون یک بار در سانفرانسیسکو بود، به خاطر این عینک هوشمند به او حمله شده است.
گوگل عرضه عینک هوشمند خود را در سال ۲۰۱۵ متوقف کرد و آن را برای کاربران تجاری بهینه سازی کرد. سال گذشته آنها اقدام به فروش عینک هوشمند خود به قیمت ۹۹۹ دلار از طریق برخی از خرده فروشی های سخت افزاری خود کردند.
یکی از برنامه های کاربردی گوگل گلس Augmendix نام دارد که با استفاده از دوربین موجود در این دستگاه می توان سبب صرفه جویی در زمان پزشکان شد. دوربین موجود در گوگل گلس در تعاملی با بیماران اطلاعات مهم را از آنها دریافت می کند و سپس منشی هایی که توسط شرکت استخدام شده اند، این اطلاعات را در پرونده بیمار یادداشت می کنند.
سال گذشته گوگل شرکت North را تصاحب کرد. این شرکت کانادایی سازنده یک عینک هوشمند سبک به قیمت ۱۰۰۰ دلار می باشد.
مایکروسافت هولولنر ۲
مایکروسافت در سال ۲۰۱۵ از هدست واقعیت افزوده خود، هولولنز(HoloLens)، رونمایی کرد و اولین نسخه از آن را نیز در سال ۲۰۱۶ عرضه کردند. در حال حاضر دومین نسخه هولولنز نیز عرضه شده است و ۳۵۰۰ دلار قیمت داشت و می توان آن را دستگاهی معرفی کرد که برای کاربران تجاری ساخته شده است. شعار مایکروسافت برای این دستگاه این است : «با واقعیت ترکیبی هوشمندانه تر کار کنید.»
در وبسایت خود، مایکروسافت از تولید، خرده فروشی و پزشکی به عنوان نمونه های کاربردی اصلی هولولنز نام برده است. در کارخانه ها این هدست می تواند کارگران را از نحوه تعمیر و یا به کارگیری یک دستگاه پیشرفته آگاه کند. مایکروسافت همچنین گفته است که خرده فروشان به جای استفاده از نمایشگرهای گران قیمت و یا داشتن تعداد زیادی از لیست کالاها، می توانند محصولات خود را به صورت مجازی به مشتریان خود نشان دهند.
فروشگاه مایکروسافت در حال حاضر ۳۴۳ برنامه برای هولولنز موجود دارد. که هیچکدام از برنامه های مطرح مایکروسافت در این لیست قرار ندارند و خیلی از برنامه های موجود نیز فقط دموهای ساده ای هستند که گرافیک هایی همچون کیک تولد و یا آتش بازی را نمایش می دهند.
مایکروسافت با خرید AltspaceVR در سال ۲۰۱۸، که یک شبکه اجتماعی برای واقعیت مجازی می باشد، نشان داد که سرمایه گذاری سنگینی در اینگونه فناوری ها کرده است. آنها قبل از عرضه هولولنز نیز مبلغ ۱۵۰ میلیون دلار را به یک شرکت پیشرو در عرصه عینک های هوشمند برای استفاده از حق اختراعات متعلق به آن پرداختند. آنها تمایل چندانی به انتشار اخبار مربوط به میزان فروش و درآمد حاصل از هولولنز نشان نداده اند.
پروژه آریا فیسبوک
مارک زاکربرگ، مدیرعامل فیسبوک بارها از امید های خود برای واقعیت افزوده سخن گفته است. سال پیش او گفت: «من همچنان انتظار دارم که گوشی های هوشمند دستگاه اصلی ما در بخش زیادی از این دهه باشند، اما سرانجام در دهه ۲۰۲۰ شاهد دستاورد شگرفی در عینک های مبتنی بر واقعیت افزوده خواهیم بود که به باز تعریف رابطه ما با تکنولوژی خواهند پرداخت.»
اشتیاق فیسوک برای واقعیت افزوده تا حدودی به دلیل وابستگی آنها به پلتفرم های گوشی های هوشمند است که توسط دیگر شرکت ها ساخته شده است. مخصوصا اینکه آنها اخیرا کنترل کامل چندین ساله اپل بر روی آیفون را به چالش کشیده اند و این درگیری نیز پس از برنامه اپل برای ایجاد تغییرات فنی در نرم افزار آیفون که سبب آسیب دیدن منبع درآمد اصلی فیسبوک یعنی تبلیغات موبایلی می شود، به اوج خود نیز رسیده است.
اگر فیسبوک پلتفرم بزرگ بعدی را معرفی کند، آنها خود نیز می توانند قوانین خود را تعیین کنند. زاکربرگ همچنین پیش بینی می کند که واقعیت افزوده سبب تغییرات اجتماعی عظیمی شود : «تصور کنید که شما هرجا که میخواستید زندگی می کردید و به هر شغلی در هرجایی که می خواستید دسترسی داشتید.»
فیسبوک در حال حاضر نیز از رهبران واقعیت مجازی – که نسبت نزدیکی با واقعیت افزوده دارد- می باشد. آنها در سال ۲۰۱۴ Oculus را با قیمت ۲ میلیارد دلار خریداری کردند که نشانگر شروع سرمایه گذاری سنگین آنها در این زمینه بود. بر اساس آخرین تخمین منتشر شده از SuperData آخرین هدست Oculus که به دوربین مجهز شده است و برچسب قیمتی ۳۰۰ دلاری دارد، توانسته است به فروش یک میلیون واحدی دست پیدا کند.
با استفاده از دوربین در قسمت جلویی و پردازش قدرتمند، هدست های واقعیت مجازی، می توانند با نشان دادن یک فید واقعی از دنیای بیرون به واقعیت افزوده نزدیک شوند. این ویژگی در هدست Oculus «گذرگاه» نامیده می شود و ممکن است رویکرد اولیه اپل نیز به همین صورت باشد.
CNBC در گزارشی اعلام کرد که این شرکت در حال کار بر روی یک عینک واقعیت افزوده سبک می باشد و امیدوار است که امسال بتواند با همکاری Luxottica – غول عینک ساز- این محصول را عرضه کند.
فیسبوک همچنین در حال کار بر روی «پروژه آریا» نیز می باشد، که یک عینک هوشمند پژوهشی بدون صفحه نمایش های واقعیت افزوده پیشرفته است ولی توانایی ضبط ویدیو، صوت، ردیابی چشمان کاربر و دسترسی به اطلاعات مکانی را دارد.
عینک Echo Frames آمازون
آمازون که یکی از غول های فناوری به حساب می آید، کمترین اشتیاق را در رابطه با فناوری واقعیت افزوده نشان داده است، اما آنها عینک هوشمندی به نام Echo Frames را برای فروش دارند. این عینک ها حتی صفحه نمایش هم ندارند. در عوض کاربر کاملا از طریق الکسا، دستیار صوتی آمازون تعامل می کند.
آمازون همچنین از طرق دیگری به حمله به واقعیت افزوده روی آورده است. پاییز گذشته آنها برنامه ای با نام «واقعیت افزوده آمازون» منتشر کردند، اما یک نرم افزار جدی نبود. زیرا از کدهای QR روی جعبه های ارسالی آمازون برای فعال کردن مینی گیم های با مزه ای همچون تبدیل جعبه آمازون به ماشین مسابقه، یا قرار دادن عینک های بامزه بر روی سگ، استفاده می کرد.
در توضیح این نرم افزار آمده است: «واقعیت افزوده یک راه بامزه برای استفاده از جعبه های آمازون است، قبل از آنکه بخواهید آنها را در سطل بازیافت بیاندازید». دیگر برنامه های آمازون از واقعیت افزوده برای قرار دادن مبلمان مجازی در خانه کاربر استفاده می کند تا قبل از خرید آنلاین کاربر از مناسب بودن آنها اطمینان حاصل کند.
اما آمازون می تواند از واقعیت مجازی در بخش های بسیار جدی تری استفاده کند. آنها در دید کامپیوتری، یا نرم افزاری که بتواند اشیاء را در یک تصویر یا ویدیو تشخیص دهد، تبهر دارند. آنها از یک دسیار صوتی برتر برخوردار هستند که می تواند عمیقا با هدست هوشمند یکپارچه شود.
آنها همچنین صدها هزار کارگر در انبارهای خود دارند که می توان از آنها به عنوان استفاده کننده های اولیه عینک های واقعیت افزوده سود برد. یک نمونه عادی می تواند کمک کردن به فرد برای یافتن شیء مورد نظر در یک انبار بزرگ با هایلایت کردن کامپیوتری آن باشد.
نظر شما چیست؟ آیا عینک های واقعیت افزوده جایگزین گوشی های هوشمند خواهند شد؟ کدام شرکت در این زمینه موفق خواهد شد؟
