امروزه با توجه به شرایط اقلیمی موجود و متغیر و همچنین شدت نور جبهه جنوبی ساختمان‌ها، ایجاد فضایی امن و خصوصی با تهویه مطبوع و منظره‌‌ای زیبا جهت انجام فعالیت‌های انسانی امری مهم و کار‌آمد است. تلفیق معماری با طبیعت و گیاهان یک ایده‌ی جدید و نوپا نیست بلکه از زمان‌های گذشته منظره‌های طبیعی ساخته شده با بناهای شهری در هم آمیخته‌اند و در خلق فضاهایی سرزنده موثر بوده‌اند.
پروژه‌ی پرده‌ی سبز گیاهی، کاری از دفتر معماری معمار ژاپنی، هایدئو کوماکی بوده که با جزئیاتی ساده و بدون مواد خاصی قابل اجرا برای همگان است. اجرای این طرح نه تنها پیچیده نیست بلکه می‌توان با کمک گیاهان بالارونده‌ی ریشه‌دار در خاک، توری‌های دانه درشت فلزی و پلاستیکی یا سازه‌ای مشبک با اتصالاتی ساده به صورت مورب، افقی و عمود و یا سرتاسری و منقطع در هر کجایی از محل خانه نظیر تراس‌ها و حیاط‌ها برپا شود. این امر بستگی به سلیقه، نظر مالک و محل نصب دارد و حتی امکان استفاده از چند گیاه متفاوت در یک پرده سبز موجب زیبایی هر چه بیشتر فضا و تنوع بصری می‌شود.
اما نکته قابل تأمل و لازم‌الاجرا در اجرای این پرده‌های سبز گیاهی، شناخت کافی از گیاه‌های متنوع و موجود، آشنایی با میزان رشد گیاه، پوشش‌دهی و اصول نگهداری آنها مطابق با اقلیم منطقه است تا کارایی آن، همسو با نیازهای مصرف کننده باشد. گیاهان مختلف دارای طول عمرهای متفاوت هستند. برخی از آنها مخصوص فصل‌های پاییز، تابستان، زمستان و بهار هستند و با اتمام آن فصول سبزینگی و قوای خود را از دست داده و پژمرده می‌شوند. این طول عمر گیاه است که به مالک این امکان را می‌دهد تا بعد از مدتی به دلخواه خود، پرده سبز را جمع‌آوری کند و در زمانی دیگر نسبت به برپاداری آن اقدام نماید.
از انواع گیاهان مورد استفاده در این پوشش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
نیلوفر پیچ آبی (Ipomoea tricolor)، پیچ امین‌الدوله (Lonicera coprifolium)، پاپیتال یا عَشَقِه (Common ivy)، پیچ تلگرافی (Periwinkle)، گیاه موچسب (Parthenocissus)، آبشار طلایی (Rosa Banksiae)، کلماتیس (Leather Flower) و پیچ ساعتی یا گل ساعتی (Passion Flower)
بسیار ایده جالبی هست? مخصوصا واسه تراس خونه‌ها، هم دید و اشرافیت رو کم میکنه هم با سبزینگیش روحت رو نوازش میده تازه یه سامانی هم به خود گیاه میده به جای اینکه نامرتب رشد کنه و هر جهت دلش میخواد بره این پرده کنترلش میکنه?