حافظه رم مجازی چیست و آیا واقعاً تأثیری در کارکرد گوشی دارد؟

ما اخیراً در دنیای موبایل‌ها، شاهد ورود قابلیت‌های جدیدی بوده‌ایم. از جمله این قابلیت‌های جدید می‌توان به نوع مجازی حافظه رم اشاره کرد. ما قصد داریم تا در این مطلب، بررسی کنیم که دقیقاً حافظه رم مجازی چیست. و در ادامه، آیا این ویژگی واقعاً کاربردی است؟

حافظه رم مجازی چیست و آیا این ویژگی می‌تواند به کارکرد هرچه بهتر گوشی ما کمک کند؟

چند روز قبل، گوشی Realme 8i رسماً معرفی شد. این گوشی، مجهز به ١٠ گیگابایت رم مجازی بود. ریلمی بر روی این قابلیت مانور زیادی داد.

ریلمی 8i با نمایشگر ١٢٠ هرتزی، ١٠ گیگابایت رم مجازی و Helio G96 معرفی شد

اما این قابلیت چیست؟ به گزارش Techradar، شاید شما در چند وقت اخیر، اخباری از ویژگی با نام رم مجازی را شنیده باشید. اگر شما اخبار مربوط به گوشی‌های هوشمند جدید را دنبال کرده باشید، حتماً با این اصطلاح دیداری داشته‌اید. خب، خود حافظه رم به صورت سخت افزاری، مبحثی است که بسیاری از کاربران با آن آشنایی دارند. با این حال، اصطلاحاتی مانند حافظه رم مجازی و یا رم پیشرفته، در دنیای گوشی‌های هوشمند جدید هستند. هرچند اگر با دنیای رایانه‌ها آشنا باشید، با این ویژگی آشنا هستید. اما ما قصد داریم تا به شما بگوییم که این ویژگی، دقیقاً چیست. توجه داشته باشید که بسیاری از گوشی‌های اندرویدی فعلی می‌توانند از این ویژگی بهره مند شوند. اما ارائه این ویژگی، به کمپانی سازنده گوشی شما نیز بستگی دارد.

همان طور که گفتیم، ریلمی از این قابلیت در گوشی‌های خود استفاده کرده است. اما اولین بار، در Realme 8i شاهد ارائه رم مجازی نبوده‌ایم. بلکه ریلمی پیش از این در گوشی Narzo 30 5G نیز از چنین ویژگی پرده برداشته بود. بر اساس اظهارات رسمی این کمپانی جوان، ریلمی Narzo 30 5G دارای ۶ گیگابایت حافظه رم است. اما ویژگی رم مجازی ۵ گیگابایتی نیز در این گوشی موجود است. بنابراین، میزان حافظه رم در این گوشی مجموعاً به ١١ گیگابایت می‌رسد. نام RAM Dynamic Expansion، یک عبارت بازاریابی مخصوص ریلمی برای نام گذاری ویژگی رم مجازی است. به طور مشابه، iQOO نیز از نام مشابهی استفاده می‌کند. با این وجود، ویوو همچنان به این ویژگی، رم مجازی می‌گوید. در نهایت، این ویژگی به چه کاری می‌آید؟

رم مجازی در گوشی‌های ریلمی

توجه داشته باشید که تنها برخی از دستگاه‌ها مجهز به این ویژگی هستند. اما کمپانی‌های زیادی در صدد ارائه به روزرسانی برای افزودن این ویژگی به گوشی‌های جدید خود هستند. ممکن است شاهد ارائه رم مجازی برای گوشی‌های قدیمی‌تر نباشیم. اما نوبت آن است که بدانید واقعاً این ویژگی تا چه حد کاربردی است. برای درک ویژگی رم مجازی، در ابتدا باید با حافظه رم سخت افزاری آشنایی داشته باشیم.

این نوع حافظه، یک حافظه موقت برای ذخیره سازی اطلاعات در حال اجرا می‌باشد. باید بدانید که حافظه رم، سریع‌تر از هر نوع حافظه دیگری است. هنگامی که شما یک برنامه را بر روی گوشی خود اجرا می‌کنید، حافظه رم مسئول ذخیره سازی و خواندن اطلاعات ضروری و مورد نیاز برای اجرای بی نقص برنامه است. همچنین این حافظه امکانی را برای شما فراهم می‌کند تا همزمان بتوانید چند برنامه را اجرا کنید. در نتیجه، Multi Tasking بهتر از قبل صورت خواهد گرفت.

اما حافظه رم مجازی چگونه این کار را انجام می‌دهد؟ خب، شایان ذکر است که رم مجازی، در واقع همان حافظه داخلی گوشی است! به طوری که حافظه داخلی، طوری تنظیم می‌شود تا عملکردی مشابه حافظه رم داشته باشد. به این ویژگی، رم مجازی گفته می‌شود. به عبارت دیگر، با استفاده از این ویژگی، بخشی از حافظه داخلی شما تبدیل به حافظه رم می‌شود. در نتیجه، میزان حافظه رم افزایش می‌یابد. با افزایش این نوع حافظه، می‌توان برنامه‌های بیشتری را همزمان اجرا کرد.

همچنین عملکرد گوشی با نقص کم‌تری همراه خواهد بود. همان طور که از نام رم مجازی پیداست، این ویژگی سخت افزاری نیست. بلکه می‌توان آن را از طریق نصب یک به روزرسانی، اضافه کرد. به عنوان مثال، گوشی شما دارای ۶ گیگابایت حافظه رم و ١٢٨ گیگابایت حافظه داخلی است. با فعال سازی رم مجازی ۵ گیگابایتی، حافظه داخلی گوشی شما به ١٢٣ گیگابایت کاهش می‌یابد. از سوی دیگر، میزان حافظه رم دستگاه به ١١ گیگابایت حافظه رم افزایش می‌یابد.

حال این ویژگی به چه صورت کار می‌کند؟ کسانی که با لینوکس آشنایی دارند، این ویژگی را نیز به خوبی می‌شناسد. آن‌ها همچنین به خوبی می‌دانند که قابلیت رم مجازی، از دنیای رایانه‌ها وارد گوشی‌های هوشمند شده است. ما پیش از این نیز می‌توانستیم حافظه رم مجازی را به گوشی خود بیافزاییم. اما این کار، نیازمند روت بود. در همین راستا، کمپانی‌ها در حال ارائه رسمی این ویژگی برای دستگاه‌های خود هستند. اکنون، اگر گوشی شما از این ویژگی پشتیبانی می‌کند، دردسری نخواهید داشت. کافی است تا به تنظیمات مراجعه کنید و این ویژگی را فعال سازی کنید. توجه داشته باشید که میزان افزایش رم مجازی، به دستگاه شما بستگی دارد.

ممکن است یک دستگاه، تنها از ١ گیگابایت حافظه رم مجازی برخوردار باشد. از سوی دیگر، گوشی جدیدی با ٧ گیگابایت رم مجازی ارائه می‌شود. هنگامی که شما تصمیم به استفاده از رم مجازی می‌گیرید، می‌خواهید از حافظه داخلی خود به عنوان رم استفاده کنید.

اما برای کارکرد صحیح این قابلیت، باید گوشی خود را ری استارت کنید. شایان ذکر است که با فعال سازی رم مجازی، میزان استفاده از رم افزایش نمی‌یابد. بلکه شما می‌توانید برنامه‌های بیشتری را به صورت همزمان اجرا کنید. استفاده از رم مجازی، به حافظه رم فیزیکی کمک می‌کند تا عملکرد بهتری داشته باشد. اجازه دهید تا برای درک بهتر این قابلیت، یک مثال بزنیم.

فرض کنید که حافظه رم اصلی گوشی شما، قابلیت اجرای ١٠ برنامه را دارد. پس از آن، حافظه رم فضای اضافه‌ای نخواهد داشت. پس از آن، حافظه رم ملزم به خالی شدن است. زیرا حافظه رم کافی برای اجرای دیگر برنامه‌ها در دسترس نخواهد بود. در نهایت، سیستم به صورت خودکار برنامه‌هایی که اولویت کم‌تری دارند و قدیمی‌تر هستند را از حافظه رم پاک می‌کند.

در همین جا، رم مجازی به کار خواهد آمد. این نوع حافظه رم، همان برنامه‌هایی که اولویت کم‌تری را دارند در خود جای می‌دهد. در نتیجه، دیگر هیچ برنامه‌ای بسته نخواهد شد. این موضوع سبب می‌شود تا کاربر بتواند تمام برنامه‌های مورد نیاز خود را با اجرا در بیاورد. سیستم به صورت خودکار تشخیص می‌دهد که کدام برنامه‌ها می‌بایست در حافظه رم مجازی و فیزیکی ذخیره سازی شوند.

برخی ممکن است که در این بین با خود بگویند که این قابلیت، چرا تنها به گوشی‌های هوشمند آمده است؟ ما پیش از این گفتیم که رم مجازی، یک قابلیت جدید نیست. بلکه پیش از این در رایانه‌های شخصی و حتی گوشی‌های هوشمند روت شده شاهد وجود آن بودیم. این فناوری، نسبتاً قدیمی محسوب می‌شود. اما هم اکنون، برنامه‌ها در حال سنگین‌تر شدند. با سنگین‌تر شدن برنامه‌ها، نیاز به حافظه رم افزایش می‌یابد. حال، کاربران به حافظه رم بیشتری نیاز دارند تا برنامه‌ها را اجرا کنند. تا چند سال قبل، ۴ گیگابایت حافظه رم کافی به نظر می‌رسید.

اما به دلیل پیشرفت برنامه‌ها، حجم آن‌ها نیز با افزایش مواجه شد. به همین ترتیب، برخی از گوشی‌ها با این مشخصات به حافظه رم بیشتری احتیاج داشتند. در همین حین افزودن حافظه رم بیشتری هزینه بر است. در نهایت، کمپانی‌ها به سراغ وارد کردن قابلیت حافظه رم مجازی در گوشی‌های خود کردند. این ویژگی، هزینه‌ای را در بر ندارد و کاملاً کاربردی است.

درست مانند فناوری 5G، این ویژگی یک قابلیت مهم تلقی می‌شود. با برنامه‌ها و بازی‌هایی سنگین مانند کروم، گنشین ایمپکت و پابجی موبایل، هر بایت از رم شما به کار خواهد آمد! همچنین ضبط فیلم 4K و اجرای برنامه‌های واقعیت افزوده که در آینده فراگیرتر می‌شوند، این ویژگی کاملاً مفید واقع می‌شود.

حال سؤالی در این بین وجود دارد. آیا این ویژگی تنها در دستگاه‌هایی با حافظه رم کم‌تر به کار می‌آید یا گوشی‌های پرچمدار نیز به آن نیاز دارند؟ خب، کمپانی‌ها این ویژگی را ابتدا به گوشی‌های رده بالای خود آوردند. اما در اصل، این دستگاه‌های ارزان‌تر هستند که به آن نیاز دارند. اما دستگاه‌های رده بالا در آینده به این ویژگی احتمالاً نیاز پیدا می‌کنند.

نکته مهمی که وجود دارد، این است که بسیاری از دستگاه‌ها قرار است حافظه رم مجازی را به صورت یک آپدیت OTA دریافت کنند. سازندگان می‌توانند با یک به روزرسانی، این ویژگی را اضافه کنند. برخی از کاربران، سؤال دیگری دارند. سؤال آن‌ها، این است که آیا نوع حافظه داخلی بر عملکرد رم مجازی تأثیری می‌گذارد؟ باید بگوییم که بله! البته درست است که تفاوت سرعت دو حافظه داخلی UFS 2.1 و UFS 3.1 بر روی کاغذ زیاد است. اما هیچ کدام، سرعتی در حد و اندازه حافظه رم ندارند. از آن جایی که برنامه‌هایی با اولویت پایین به رم مجازی منتقل می‌شوند، تأثیر گذاری نوع حافظه در آن خیلی زیاد نیست. اما همچنان ملموس است.

در آینده، انتظار داریم که گوشی‌های مقرون به صرفه زیادی با ویژگی حافظه رم مجازی روانه بازار شوند. این موضوع، سبب پیشرفت تجربه کاربری بسیاری از افراد می‌شود. هرچند این موضوع، می‌تواند تأثیر زیادی در بازاریابی نیز داشته باشد. این ویژگی، واقعاً کاربردی است. اما هرچه که باشد، باید منتظر باشیم تا ببینیم دیگر برندها چه اقدامی برای بهبود ویژگی‌های موجود در حافظه رم مجازی انجام می‌دهند.

نظر شما در مورد این قابلیت چیست؟ آیا گوشی شما از آن بهره مند شده است؟ حافظه رم مجازی را کاربردی می‌دانید؟