ناسا به دنبال ساخت هتلی در ایستگاه بین المللی فضایی است که به واسطه آن یک شرکت تازه تاسیس اقدام به ساخت یک واحد تجاری قابل سکونت در ایستگاه فضایی بین المللی خواهد کرد. این پروژه همچنین شامل یک واحد تحقیق و توسعه نیز خواهد بود و به عنوان گامی مهم در تلاش چندین ساله ناسا در خصوصی سازی تلقی می شود.
ناسا و شرکت تازه تاسیس Axiom Space به دنبال اضافه کردن یک هتل فضایی به ایستگاه فضایی بین المللی هستند، که گام مهمی در راستای خصوصی سازی این ایستگاه پا به سن گذاشته است.
Axiom Space، که یک سازنده ایستگاه فضایی مستقر در هیوستون می باشد در سال 2016 توسط مدیر سابق برنامه ایستگاه فضایی بین المللی Michael T. Suffredini تاسیس شد. این شرکت توانست در رقابت با چند شرکت خصوصی فضایی دیگر به منظور اتصال یک واحد تجاری قابل سکونت به پورت جلویی Node 2 ایستگاه فضایی پیروز شود.
Axiom و ناسا در حال مذاکره در مورد جزئیات این قرارداد هستند ولی گفته می شود که این افزونه ایستگاه فضایی شامل موارد زیر خواهد بود: زیستگاه خدمه، یک پنجره بزرگ برای مشاهده زمین، مرکز تحقیق و تولید.
Axiom اعلام کرد که این سه واحد بخش مربوط به این شرکت را تشکیل خواهند داد و اولین بخش نیز در سال 2024 راه اندازی می شود. بر اساس NASA Spaceflight، اکسیوم به همین زودی یک قرارداد 55 میلیون دلاری با یک توریست فضایی امضا کرده است. این برچسب قیمتی چه چیزی را ارائه می دهد؟اکسیوم در یک پست در وبلاگ خود به این پرسش پاسخ داده است. اول از همه تجربه اقامت 10 روزه در ریز گرانش (ریزگرانش یا میکروگرانش به شرایطی گفته می‌شود که همانند بی وزنی و گرانش صفر (zero-g) است با این تفاوت که نیروی گرانش دقیقاً صفر نیست و مقدار کوچکی می باشد) در ارتفاع 250 مایلی که “فضانوردان شخصی را قادر می سازد زندگی واقعی در فضا را تجربه کنند”.
تماشای فضا از هتل Axiom
اما افرادی که امیدوارند تا گردشگران فضایی باشند ابتدا می بایست معاینات فیزیکی و تست های پزشکی را بگذرانند و سپس به مدت 15 هفته تحت آموزش های تخصصی قرار بگیرند. پس از آن سفر بسیار راحت به نظر می رسد.
Suffredini در مصاحبه ای با New York Times اعلام کرد که : “وایفای در دسترس خواهد بود تا همه افراد آنلاین باشند. آنها می توانند بخوابند، با گوشی خود تماس بگیرند و از پنچره بیرون را نگاه کنند … چند نفری که تا به حال به عنوان توریست به مدار رفته اند تجربه لوکسی را شاهد نبوده اند. چیزی شبیه اردو بود… به زودی ما به همراه هر فرد یک پیشخدمت نیز اعزام خواهیم کرد.”
ناسا در پستی در وبلاگ خود در این باره نوشت:
” توسعه مقاصد تجاری در مدار نزدیک زمین یکی از پنج عنصر برنامه ناسا برای گشودن درهای ایستگاه فضایی بین المللی برای فرصت های جدید تجاری و بازاریابی است. دیگر موارد این طرح پنج ماده ای شامل تلاش به منظور در دسترس قرار دادن منابع ایستگاه و خدمه برای استفاده تجاری از طریق سیاست های تجاری و قیمت گذاری جدید، ایجاد امکان ماموریت های فضانوردی خصوصی به ایستگاه فضایی، پیگیری فرصت های ایجاد تقاضای بلند مدت و پایدار برای اینگونه خدمات و افزایش کمی تقاضای بلند مدت ناسا برای فعالیت در مدار نزدیک زمین، می باشد.”
هنگامی که یک موشک روسی در سال 1998، اولین ماژول ایستگاه فضایی بین المللی را به فضا پرتاب کرد، ناسا انتظار داشت که این استگاه حداکثر به مدت 15 سال عملیاتی باشد. اما آنها دو بار عمر ایستگاه را افزایش داده اند و بودجه فعلی نیز قرار است در سال 2024 منقضی شود. ناسا سالانه مبلغی بین 3 تا 4 میلیارد دلار برای عملیاتی نگه داشتن و ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی و بازگشت آنها هزینه می کند که این مبلغ بخش زیادی از بودجه سالیانه 22.6 میلیارد دلاری این سازمان را شامل می شود. علاوه بر این عناصر اصلی ساختاری ایستگاه فضایی بین المللی فقط تا پایان سال 2028 تایید می شوند.
در همین حین ناسا در حال دنبال کردن پروژه های دیگری همچون ارسال مجدد انسان به ماه در سال 2024 و ایجاد پایگاهی در این قمر زمین می باشد. بنابراین به منظور ذخیره پول و استفاده از آن در دیگر پروژه ها، ناسا به دنبال تحویل این ایستگاه فضایی پا به سن گذاشته به بخش خصوصی است که می توانند از آن برای اهداف تحقیقاتی و گردشگری فضایی استفاده کنند.
ایستگاه فضایی بین المللی
اما برخی افراد از جمله بازرس ارشد ناسا Paul K. Martin این اقدام برای خصوصی سازی ایستگاه فضایی را زیر سوال برده اند. وی در گزارشی در سال 2018 نوشت: ” یک گزینه جایگزین به جای خصوصی سازی ایستگاه فضایی تمدید بازه عملیاتی آن است، تمدید تا سال 2028 ناسا را قادر می سازد تا تحقیقات مهم در مدار، پیرامون خطرات متوجه سلامتی انسان ها و بررسی فناوری های لازم برای ماموریت های آینده به ماه یا مریخ را ادامه دهد”.
وی همچنین خاطر نشان کرد که “تحقیقات پیرامون دو مورد از خطرات متوجه سلامتی انسان و 17 شکاف تکنولوژیک تا اواسط سال 2024 کامل نخواهد شد.” به این معنی که هرگونه لغزش در این روند به معنای ناتمام ماندن این تحقیقات خواهد بود. وی همچنین ادامه داد “مشخص نیست که آیا بخش خصوصی بتواند بدون بودجه کمکی هنگفتی از سمت دولت، ایستگاه فضایی را به سوددهی برساند”.
موسسه تجزیه و تحلیل دفاعی، که یک مرکز تحقیق و توسعه مبتنی بر بودجه فدرال می باشد نیز اعلام کرد که “بعید است که ایده یک ایستگاه فضایی تحت مالکیت و مدیریت بخش تجاری بتواند تا سال 2025 از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد.”
مفهوم این صحبت این است که اگر ایستگاه فضایی به بخش خصوصی واگذار شود، مالیات دهندگان به طور غیر مستقیم از گردشگری فضایی برای افراد فوق العاده ثروتمند حمایت خواهند کرد. آیا چنین چیزی ارزش مزایای تحقیقاتی که ممکن است پس از سال 2024 از ایستگاه فضایی حاصل شود را خواهد داشت؟
با رسیدن ایستگاه فضایی به سال های پایانی فعایت خود، چین از برنامه خود برای پایان ساخت یک ایستگاه فضایی (با سرنشین) تا سال 2022 خبر داده است.
چه جالب!