بوئینگ و Sikorsky (که متعلق به لاکهید مارتین می باشد) از مشخصات نهایی هلیکوپتر جدید خود رونمایی کردند، هلیکوپتری که از آن به عنوان یکی از گزینه های جایگزینی هلیکوپتر مشهور UH-60 Black Hawk یاد می شود. هلیکوپتر Defiant X فقط یک جایگزین معمولی برای Black Hawk نیست، بلکه با سرعت و برد دو برابری خود نسبت به Black Hawk می تواند پویایی بی نظیری را برای نیروهای تهاجم هوایی ارتش آمریکا در میدان نبرد به ارمغان بیاورد.
هلیکوپتر Defiant X گزینه مشترک سیکورسکی و بوئینگ برای برنامه (Future Long Range Assault Aircraft (FLRAA ارتش آمریکا می باشد که هدف آن یافتن جایگزینی برای هلیکوپترهای Black Hawk است. Black Hawk از اوایل دهه 1980 به خدمت ارتش آمریکا درآمد.
اگرچه UH-60 هلیکوپتری کارآمد و قابل اعتماد بوده است و مکررا با فناوری های جدید به روز شده است، اما ارتش آمریکا بر این باور است که می بایست با تکیه بر نتیجه حاصل از 40 سال تحقیق و توسعه در حوزه هواپیماها، از یک هواگرد کاملا جدید و متفاوت بهره ببرد.
هلیکوپتر Defiant X در واقع نسخه پیشرفته تر و برگرفته از SB-1 Defiant می باشد، هلیکوپتری که در بررسی های میدانی اولیه توانسته بود به سرعت 383 کیلومتر بر ساعت برسد و در بررسی های بعدی سرعت 463.4 کیلومتر بر ساعت را نیز ثبت کند، در حالی که رایج ترین نسخه UH-60 Black Hawk که UH-60 M نام دارد دارای سرعت کروز 276.8 کیلومتر بر ساعت می باشد.
هلیکوپتر Defiant X
سیکورسکی حداکثر سرعت هلیکوپتر Defiant X را بیان نکرده است و فقط به ذکر این نکته اکتفا کرده است که این هواگرد دو برابر سریع تر از Black Hawk می باشد که یعنی این هلیکوپتر می تواند با حداکثر سرعت 547.1 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. Defiant X با استفاده از دو مجموعه ملخ هم محور توانسته است به این سرعت دست پیدا کند.
این ترکیب سبب حفظ تعادل هواگرد می شود و به این ترتیب می توان از پروانه دم هلیکوپتر که معمولا به عنوان ثبت کننده استفاده میشد، برای اهداف دیگری استفاده کرد. این هلیکوپتر جدید از این فضای اضافی برای گنجاندن یک ملخ پیشران استفاده کرده است تا نیروی پیشران دیگری را برایش به ارمغان بیاورد.
طراحی این مدل در مقایسه با Black Hawk مقاومت کمتری در برابر جریان هوا دارد و با جمع کردن ارابه های فرود خود در هنگام پرواز نیروی مقاومت شاره را تا حد زیادی کاهش می دهد. این هلیکوپتر همچنین از سیستم کنترل پرواز الکتریکی نیز بهره می برد. این سیستم حرکات فیزیکی خلبان را به سیگنال های الکترونیکی تبدیل می کند و سپس آنها را به رایانه پرواز منتقل می کند تا این رایانه این حرکات را به دستورات مرتبط با سطوح کنترل پرواز تفسیر کند. بدین ترتیب کابل ها و قرقره های کنترل کننده های عادی که ممکن بود در اثر آتش دشمن آسیب ببینند و در نتیجه کنترل هواگرد از دست برود، حذف می شوند.
سیکورسکی همچنین ادعا می کند که Defiant X ویژگی های دیگری نیز دارد. این هلیکوپتر ردپای گرمایی کمتری دارد تا احتمال شناسایی آن توسط حسگرهای فروسرخ دشمن و آسیب پذیری اش در برابر موشک های حرارتی دوش پرتاب را کاهش دهد.
هلیکوپتر Defiant X در حال حمل هویتزر
تصاویر منتشر شده Defiant X را در حال حمل هویتزر M 777 نشان می دهد که نشان از توانایی حمل بالای این هلیکوپتر دارد، زیرا حمل هویتزر 4200 کیلویی خازج از توان Black Hawk بود. در نهایت سیکورسکی خاطر نشان کرد که این هلیکوپتر بسیار چالاک تر از هلیکوپتر های قدیمی است و می تواند بر فراز جنگل ها و دیگر زمین های ناهموار، مخصوصا ابر شهرهایی که به باور ارتش میزبان نبردها در آینده خواهند بود، به پرواز درآید.
هلیکوپتر Bell V-280 Valor
هلیکوپترهای ترابری متوسط در کلاس وزنی Defiant X به طور معمول به یک جفت مسلسل 7.62 میلیمتری که بر روی درها نصب می شود مجهز می شوند تا توانایی خوداسکورتی محدودی به آنها ببخشد. در حالی که تصاویر منتشر شده از هلیکوپتر Defiant X یک هواگرد غیرمسلح را نشان می دهد، نسخه های تولید نهایی قطعا دارای سلاح های تهاجمی خواهند بود.
سیستم های تسلیحاتی کنترل از راه دوری همچون سیستم CROWS ارتش که بر روی وسایل نقلیه زمینی سوار می شود می تواند یکی از گزینه های مسلح کردن این هلیکوپتر باشد که دقت و توانایی استفاده در سرعت بالا را ارائه می دهد.
متاسفانه این سیستم ها سنگین هستند (حداقل در حال حاضر) و می توانند سبب کاهش توانایی باربری این هلیکوپتر شوند. رقیب Defiant X برای قرارداد FLRAA در سال 2022 هلیکوپتر Bell V-280 Valor می باشد و واحد های هوانیروز ارتش آمریکا تا سال 2030 اولین فروند از هلیکوپتر پیروز این رقابت را دریافت خواهند کرد.
فقط هلی کوپتر های کبرای ایران 😛