هواوی در صنعت لپتاپ به خوبی ورود کرده با تولید چندین مدل اولیه به قلق‌گیری بازار پرداخت. به نظر من آن ها به فرمول خوبی رسیده اند. پیش از این ما با هم در ترنجی به بررسی هواوی میت بوک ایکس پرو / MateBook X Pro پرداخته ایم و شخصا به راحتی می توانم آن را به عنوان یک اولترابوک پرچمدار ویندوزی به کاربران توصیه کنم. هواوی اما سری D را لپتاپ های خود دارد که برای محصولات افتصادی این شرکت است. ما امروز نقد و بررسی لپتاپ هواوی MateBook D15 با پردازنده Ryzen 5 را با هم خواهیم داشت تا ببینیم هواوی در میان رده لپتاپ های خود چطور عمل می کند.
سری لپتاپ های عمومی معمولا در اندازه های ۱۵ اینچی طرفدار بیشتری دارند و حداکثر اگر بخواهند دستگاه جمع و جورتر باشد به ۱۳ اینچی روی می آورند. هواوی هم این موضوع را به درستی می داند و سری MateBook D دارای دو اندازه ۱۳ و ۱۵ اینچی است.
این لپتاپ ها با طراحی به روز و با کیفیت به همراه ویژگی های خاص پرچمدارطور در رده اقتصادی به دنبال برطرف کردن نیاز کاربرانی هستند که می خواهند از یک لپتاپ اقتصادی بهره ببرند. اجازه بدهید کمی عمیق تر شویم و ببینیم که آیا لپتاپ هواوی MateBook D15 در بخش های مختلف چطور عمل می کند.
هواوی Matebook D15
پس از آنباکسینگ هواوی MateBook D15 شما به یک لپتاپ بسیار با کیفیت با بدنه فلزی می رسید. جنس دقیق این فلز عنوان نشده است اما می توان حدس زد که آلیاژی از آلومینیوم باشد. رنگ خاکستری این دستگاه برای ترنجی ارسال شده که حقیقتا زیبا است.
پس از باز کردن دستگاه حس دوگانگی بین پریمیوم و اقتصادی بودن به شما دست می دهد. وقتی به نیمه پایینی فلزی با طراحی بسیار با کیفیت نگاه می کنید و سپس به حاشیه دور نمایشگر پلاستیکی مات مشکی نگاه می کنید، کمی تعجب می کنید.
البته که حاشیه های نمایشگر بسیار باریک است و یکی از جذاب ترین ویژگی های این لپتاپ به شمار می رود اما حقیقتا با انتخاب پلاستیک مشکی مات خیلی برای آن موافق نیستم. به هر صورت نمی توان انتظار داشت که تمام بخش های طراحی یک دستگاه اقتصادی را پرچمدارطور بخواهیم، پس از این موضوع می گذریم.
نسبت نمایشگر به بدنه این پنل ۱۵.۶ اینچی برابر ۸۷ درصد است و حقیقتا برای یک لپتاپ رده اقتصادی خوشحال کننده و فراتر از انتظار است. این حاشیه کم به دستگاه کمک کرده تا یک لپتاپ ۱۵.۶ اینچی جمع و جور باشد.
دومین موضوعی که می تواند انتظار ما را باز هم پایین بیاورد، کیبرد است. اشتباه نکنید، عملکرد این کیبرد در اصلی ترین وظیفه اش یعنی تایپ کردن خیلی خوب است اما ما اینجا درباره طراحی صحبت می کنیم. جنس پلاستیکی کم کیفیت دوباره اینجا دیده می شود.
علاوه بر آن نداشتن نور پس زمینه که به زودی با دیدن برچسب های نسبتا برجسته حروف روی هر کلید متوجهش می شوید، یکی از ۳ دلیل بزرگ من برای دوست نداشتن هواوی MateBook D15 است. ۲ دلیل بعدی را در بخش های نمایشگر و عملکرد عنوان خواهم کرد.
خب بایدی کمی انتظارات را ببریم بالا. در همین بخش کیبرد یک موضوع جذاب وجود دارد که وب کم دستگاه از درون یک دکمه بین f5 و f6 بیرون می آید. هممم، جذاب است و وقتی آن را می بینید چند باری باز و بسته اش می کنید و ذوق خواهید کرد، به هر حال جذاب است! اما عملکرد چطور؟ خب می خواهیم کمی ارتقاع کم کنیم (!) نه خوب نیست. زاویه دید این بخش برای کنفرانس های ویدیویی جذاب نیست. البته که اگر یک کتاب یا چیزی مشابه آن زیر لبه سمت خود بگذارید تا کمی سر لپتاپ بالا بیاید، مشکل تا حدودی حل می شود اما پرسش اینجاست، چرا؟! ما لپتاپ های کم حاشیه دیگری هم داریم که دوربین وبکم آن ها روی لبه بالای نمایشگر جا دارد. این جا بیشتر به نظر می رسد که منظور هواوی ارایه یک WoW Factor یا شاخصه غافلگیری بود است. و البته، مثل اکثر وب کم ها اینجا هم یک دوربین ۱ مگاپیکسلی HD را داریم.
با وجود اینکه لزوما MateBook D15 قرار نیست اولترابوک باشد اما این جلوی هواوی را نگرفته تا آن ها دستگاه را باریک و سبک نسازند. ضخامت دستگاه ۱۵.۹ میلی متر و وزن آن برای مدل فقط SSD برابر ۱.۵۳ کیلوگرم و مدل SSD+HDD به ۱.۶۲ کیلوگرم می رسد.
این دستگاه البته یک برجستگی زیر دستگاه دارد که به تهویه بهتر هوا در بخش ورودی و خروجی هوا کمک شایانی می کند. ضخامت این بخش گویا در محاسبات هواوی جایی نداشته است. به هر حال این موضوع به تهویه بهتر دستگاه در حالتی که روی یک سطح صاف قرار دارد کمک شایانی می کند.
درباره تهویه هوا صحبت می کنیم و اجازه بدهید کمی عمیق تر شویم. لپتاپ های هواوی مشخصا از طراحی به روز بهره می برند و این یعنی از ورود و خروجی هوا روی طرفین دستگاه خبری نیست. طراحی هواوی میت بوک دی ۱۵ به نحوه ای است که هوا از ورودی بزرگ و سراسری زیر دستگاه وارد می شود و پس از عبور کردن از یگانه فن خنک کننده دستگاه، از خروجی طراحی شده روی قست پشتی بخش پایینی لپتاپ به زیر لولا خورده و بیرون می رود. این نکته خوبی است و خوشبخاته اینجا گرما به روی نمایشگر هدایت نمی شود.
بلندگوهای دوگانه و استریو دستگاه زیر دستگاه را نزدیک به لبه های سمت چپ و راست قرار گرفته اند. مقداری اسپول می کنم، این سومین دلیل دوست نداشتن هواوی MateBook D15 است که در بخش عملکرد خواهید خواند.
اجازه بدهید برگردیم به روی لپتاپ برگردیم. اینجا ۲ ویژگی جذاب دیگر وجود دارند که من می خواهم با سومی (!) آغاز کنم. سومی می شود تاچ پد بزرگ و من واقعا آن را دوست دارم. دومین ویژگی جذاب سمت راست تاچ پد است که تگ NFC بوده و به شما اجازه می دهد انتقال داده (و حتی محتوای نمایشگر موبایل روی لپتاپ) می دهد. البته برای این ویژگی باید وارد اکوسیستم هواوی شده باشید (یا شوید) و یک موبایل هواوی داشته باشید.
اولین ویژگی جذاب در این لیست ۲ تایی (!) را می توان حسگر اثرانگشت ادغام شده با دکمه پاور دانست. همانطور که در میت بوک ایکس پرو دیدیم، این دکمه در همان لحظه فشرده شدن برای روشن کردن دستگاه، شما را احراز هویت می کند و در صفحه لاگین توقفی وجود نخواهد داشت، مرسی هواوی!
هواوی با باریک کردن دستگاه مشخصا کمی در ارایه پورت ها محدود شده است. البته که با حذف ورودی و خروجی هوا از لبه ها، حقیقتا اینجا فضای زیادی حداقل برای ارایه کردن یک شیار SD کارت وجود دارد اما خب هواوی تصمیم گرفته که نباشد. نبود این ورودی برای شخصی مثل من با دوربین سروکار دارد ناامیدکننده است. البته که همیشه دانگل هایی برای برطرف کردن نیازهای دیگر وجود دارد اما خب، چرا!؟
تمام پورت هایی که به شما داده می شود ۳ پورت USB A است (که در کمال تعجب فقط یکی از آن ها USB 3.0 است)، یک پورت USB C و یک جک ۳.۵ میلی متری صدا است. پورت USB C برای شارژ شدن توسط شارژر ۶۵ واتی کوچک و پرقدرت این دستگاه است. البته که می توانید برای صدا، تصویر یا انتقال دیتا هم از آن استفاده کنید.
در نهایت هم به ۲ میکروفون قرار گرفته دقیقا روبه روی شما در بخش تورفتگی زیر تاچ پد اشاره می کنم و اینکه لولا دستگاه آنقدری که باید جذاب نیست و مثلا با یک دست نمی توان آن را باز کرد. خب، دستگاه اقتصادی است و کمتر دستگاهی در این رده چنین ویژگی ای دارد، پس ایرادی وارد نیست.
به صورت کلی طراحی مشخصا یکی از نقاط قوت اصلی خرید هواوی MateBook D15 است. البته خوب اینکه این لپتاپ در بخش های دیگر هم خروجی قابل تاملی دارد.
نمایشگر می تواند بخش بسیار با اهمیتی از هر دستگاهی باشد که به این ویژگی نیاز دارد. در لپتاپ به دلیل کاربری های مختلف واقعا نیاز است که شما یک پنل با کیفیت داشته باشید. خوشبختانه اینجا حتی این پنل کم حاشیه هم هست تا بیشتر دلبری کند. اما کیفیت چطور است؟
خب، ابتدا باید بگویم که این پنل ۱۵.۶ اینچی با رزلوشن FHD و نسبت تصویر ۱۶:۹ است. نوع پنل IPS است و این زاویه دید، باتولید رنگ و کنتراست را بهبود اساسی می بخشد. همچنین پوشش روی آن مات است که طرفداران زیادی دارد. البته که پنل مات باعث مدیریت بهتر نور خارجی بازتاب شده به پنل را دارد اما از نظر کنتراست خیلی جذاب به نظر نمی رسد.
پنل نمایشگر هواوی MateBook D15 با وعده روشنایی ۲۵۰ نیت به بازار ارایه می شود و عده را محقق می کند. البته که ۲۵۰ نیت حقیقتا زیاد نیست و فقط در شرایط نوری فضای بسته می تواند، فقط خوب، باشد. گاهی اوقات وقتی فیلم نگاه می کنید ناخودآگاه می خواهید نور پنل را زیاد کنید اما می بینید روی حداکثر هستید. البته روشنایی در صفحه کاملا سفید بیشتر است اما در محتواهایی مثل فیلم و بازی روشنایی کلی پنل به صورتی تنظیم می شود که عمق رنگ مشکی کنترل شود و اینجا مشکل به وجود می آید.
توجه داشته باشید که در مقابل دیگر رقبای هم رده خود عملکرد مساوی یا حتی بهتر ارایه می کند در نتیجه این موارد که عنوان می شود به معنی بد بودن نمایشگر نیست، بلکه حتی دقت رنگ و کنتراست خوب (۱:۸۰۰) ارایه می کند.
دومین موضوعی که شاید هواوی MateBook D15 را برای من جذاب نکند همین سطح روشنایی است (که خب البته از حق نگذریم اکثر دستگاه های این رده کمابیش همین عملکرد را ارایه می کنند) و البته لمسی نبودن آن است. همچنان می گویم این ۲ انتظار تقریبا در هیچ دستگاه میان رده ای (یا حتی پرچمدارهای گران قیمتی مثل مک بوک ها) محقق نمی شوند و چون نگاه من از سمت یک دستگاه پرچمدار است که به خرید یک دستگاه میان رده وسوسه شده، این موضوع را با شما در میان می گذارم.
تراشه رایزن ۵ مدل 3500U همراه با گرافیک Radeon Vega 8 می توانند شما را شگفت زده کنند. این تراشه ۱۴ نانومتری کم مصرف و موفق در کنترل دما به دستگاه کمک شایانی در عملکرد خنک، سریع و با مصرف باتری کمتر می کند.
من به راحتی با وجود باز بودن مرورگرهای کروم و فایرفاکس (هر کدام ۷ یا ۸ تب باز) فوتوشاپ و چند نرم افزار باز دیگر، بدون اتصال به برق به راحتی بازی خوش گرافیک NFS Payback را تنظیمات گرافیکی متوسط (روی رزلوشن FHD نمایشگر) اجرا کردم و این تحسین برانگیز است.
دمای دستگاه و صدای فن به بهترین شکل ممکن کنترل شده است و می توانم بگویم که من انتظار چنین عملکردی را نداشتم. در اکثر اوقات تست چند هفته ای من، دستگاه از نظر دما و صدای فن در موقعیت بسیار خوبی قرار دارد. تقریبا صدای فن دستگاه شنیده نمی شود مگر بازی کنید یا مثلا ویدیو FHD با کدک X265 را پخش کنید.
به لطف ۸ گیگابایت حافظه رم DDR4 و ۲۵۶ گیگابایت حافظه SSD (همراه با ۱ ترابایت HDD اختیاری) این لپتاپ می تواند از پس اکثر کارهایی که دارید به خوبی برآید. البته ایجا جای تاسف است که چرا مثلا انتخاب ۱۶ گیگابایت حافظه رم یا ۵۱۲ گیگابایت SSD وجود ندارد.
باتری ۴۲ وات ساعتی هواوی میت بوک دی ۱۵ می تواند با روشنایی متوسط، وای فای روشن و وبگردی متوسط به بالا تا ۵ ساعت دوام بیاورد و به نظر من خوب است اما رقبای بهتر هم دارد. همچنین شارژر کوچک و پرقدرت ۶۵ واتی آن که کف دست جای می گیرد، می تواند دستگاه را در کمتر از ۱ ساعت و نیم شارژ کند. البته ادعای شارژ ۵۳ درصدی باتری در ۳۰ دقیقه هواوی در حالتی که با دستگاه کار می کنید محقق نمی شود اما تایید می کنم که نیم ساعت اول شارژ شدن سریع تر است.
بلندگو را بالاتر گفتم که سومین دلیل دوست نداشتن MateBook D15 است. دلیل واضح است چون اینجا ۲ بلندگوی تنها ۲ واتی قرار دارد. حداکثر صدا خوب نیست، صدا اصلا خوب نیست و واقعا شفاف نیست. شاید نمونه ای که در اختیار من بود.
لپتاپ هواوی MateBook D15 در نگاه من یک لپتاپ میان رده بسیار جذاب است که می خواهد پرچمدارطور باشد. در خیلی زمینه ها می تواند این ادعا را داشته باشد. نگاه جدید و به روز در لپتاپ های هواوی به خصوص نمونه های میان رده واقعا جذاب است. بدون شک کاستی هایی خواهد داشت اما در مجموع می تواند میانگین را ببرید بالا.
