آیا گوشی های هوشمند واقعا اعتیاد آور هستند؟ روانشناسان پاسخ می دهند

این که بگوییم که این، یک تکنولوژی جدید و انقلابیست، کمی اغراق آمیز است، اما اگر واقعا دستگاهی وجود داشته باشد که زندگی ما را در مقایسه با گذشته، دچار تغییرات شگرفی کرده باشد، آن دستگاه، مسلما همان گوشی های هوشمند است.

امروزه، گوشی های هوشمند در هز زمانی با ما همراه هستند. آن ها به ما در برقراری تماس با عزیزانمان یاری می رسانند، لحظات مهم زندگی مان را توسط آن ها ثبت می کنیم و در همه حال بیشرین همراه ما در زندگی هستند. اما صبر کنید! بیشترین همراه ما در زندگی؟! بوی اعتیاد به مشام می رسد!

با ترنجی در ادامه مطلب همراه باشید.

گوشی های هوشمند هنگامی که ما از کار روزانه خسته شده ایم و نیاز به آرامش داریم، ما را سرگرم می کنند. در بسیاری از موارد تنهایی مان را پر می کنند و ما را به طرز عجیبی وابسته خود می کنند.

بله قبول داریم که گوشی های هوشمند بسیار مفید هستند و در عین حال بسیار جذابند. اما این جذابیت در برخی از مواقع می تواند کار دستمان دهد. در بسیاری از موارد اکنون، جواب ندادن به مردم و آشنایان از طریق تلفن همراه، خلاف ادب محسوب شده و این باعث شده که بیش از پیش به این کجت ها وابسته باشیم. اگر هم که اهل بی صدا کردن آن ها نباشیم، آن ها همچون مزاحمان، شبانه ما را از خواب بیدار می کنند و استرس را به جای خواب شیرین بر ما حکمفرما می سازند.

به راستی آیا این دستگاه های معجزه آسا ما را دچار وسواس فکری نمی کنند؟! این که در تمامی کارهایمان و اولویت بندی هایمان، این تلفن های همراه هوشمند دوست داشتنی مان، در بالاترین اولویت ما قرار دارند. این که آن ها را و بودن با آن ها را به هرچیز دیگری اولویت می دهیم. آیا واقعا چیزی به نام اعتیاد به تلفن های همراه وجود ندارد؟!

اعتیاد به گوشی های هوشمند واقعیست، اما بسیار نادر است

اکثر مردم عادت به استفاده از تلفن همراه خود دارند. از آن به مقدار زیادی استفاده می کنند. اما آن چیزی نیست که من بتوانم آن را اعتیاد بنامم. این مطالب را دکتر مارک گریفیث، استاد مطالعات قمار در دانشگاه ناتینگهام ترنت و مدیر واحد تحقیقات بین المللی بازی بیان می دارد و می گوید :

تنها به خاطر چیزی که در زندگی تان مهم است، شما تلفن های همراهتان را همه جا با خود حمل می کنید و هنگامی که آن را فراموش می کنید که با خود ببرید، شما احساس می کنید که گویی بازوی چپ تان از کار افتاده است! این ها بدین معنی نیستند که شما معتاد هستید.

گوشی های هوشمند ما، دستگاه های اصلی ارتباطی ما هستند. ما اغلب با آن ها تماس می گیریم و یا در اینترنت سیر می کنیم. آن ها در خدمت کار و یا سرگرمی ما هستند و این طبیعیست که احساس کنیم مهم هستند. دکتر گریفیث ادامه می دهد : اگر چه افراد ممکن است که با گوشی های هوشمند خود زیادی کار کنند و استفاده آن ها از این گجت ها افزایش داشته باشد، اما همیشه یک اقلیت کوچک وجود خواهد داشت که، با هر پیشرفت فن آوری از آن بیش از حد استفاده می کنند و این باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای آن ها می شود. اما خبر خوب این است که اگر این مورد پیرامون گوشی های هوشمند باشد، باید بگوییم که این اعتیاد واقعی در این زمینه کوچک است.

اما در مورد این مقاله که به اعتیاد پیرامون استفاده از تلفن های همراه هوشمند امروزیست، افرادی هم هستند که باز هم با این وجود، نگران استفاده فرزندانشان از این دستگاه ها و اعتیاد آن ها به این تلفن ها باشند. در این زمینه، واقعا نگرانی به وجود آمده را چه باید کرد؟ دکتر گریفیث به ما پاسخی مثبت در این زمینه می دهد و در شش عبارت زیر برای ما نشانه های واقعی اعتیاد به تلفن های هوشمند را مشخص می سازد :

•  تلفن همراه من، مهم ترین چیز در زندگی من است
• درگیری هایی میان من و خانواده ام/یا همسرم در مورد میزان استفاده من از تلفن همراه، به وجود آمده است.
• در اغلب موارد که باید کارهای مهمی چون کار، آموزش و پرورش و یا غیره را انجام دهم، از تلفن همراهم استفاده می کنم.
• من تقریبا، بیش از هر فعالیت دیگری، زمان زیادی را صرف تلفن همراهم می کنم.
• من همچون یک راه برای تغییر خلق و خویم، از تلفن همراه استفاده می کنم.
• با گذشت زمان، احساس می کنم که زمان استفاده من از تلفن همراه در طول روز افزایش یافته است.
• اگر نتوانم از تلفن همراهم استفاده کنم، به من یک احساس کج خلقی، بداحلاقی و تندمزاجی دست می دهد.
• اغلب، غرایز قوی و زیادی در من در استفاده از تلفن همراه و تحریک به استفاده آن به وجود می آید.
• اگر زمان استفاده از تلفن همراه را کم کنم و پس از آن از آن استفاده کنم، این بار زمان بیشتری را نسبت به استفاده های قبلی، صرف تلفن همراهم می کنم.
• من مجبور شده ام که در مورد میزان استفاده ام از تلفن همراه، به بقیه دروغ بگویم.

بسیاری از ما ممکن است، نگران استفاده ی بیش از حد از گوشی های هوشمندمان باشیم، و بسیاری از ما هم ممکن است که بگوییم، حداقل چندتایی از موارد بالا، در مورد ما صدق می کند اما، باید این نکته را بگوییم که واقعا، تعداد بسیار کمی از ما واقعا معتاد این تلفن های هوشمند دوست داشتنی هستنیم.

دکتر گریفیث ادامه می دهد :

ما می دانیم که برخی از مردم، زمان بیش از حدی را صرف گوشی های هوشمند خود می کنند، اما اگر این صرف وقت، در تداخل با کار و آموزش و پرورش و یا روابط آن ها نباشد، پس ما نباید این موارد را در زمره موارد آسیب شناسانه قرار دهیم.

دکتر گریفیث می گوید : اغلب، استفاده بیش از اندازه، علامتی دیگر از مشکلات اساسی در زندگی آن شخص است. از نظر درمانی، اگر شما آن چه که باعث به وجود آمدن این مشکل شده است را پیدا کنید، به راحتی می توانید این مشکل استفاده بیش از حد را از بین ببرید.

در نگارش این مقاله روانشناختی، آن چه که شایان ذکر است، این است که در این مقاله، ما پیرامون اعتیاد به لپ تاپ و یا کامپیوتر صحبت نمی کنیم و بحث ما پیرامون گوشی های هوشمند است، که برخلاف دو گجت بالا، می توانند دسترسی و استفاده آسان تری را از بسیاری چیزها در خودشان برای ما فراهم کنند. بر همین اساس هم، دکتر گریفیث که متخصص در رفتارهای مختلف اعتیاد آور است، گوشی های هوشمند را با اینترنت مقایسه می کند. دکتر گریفیث می گوید : یک تفاوت عظیم، میان اعتیاد در اینترنت و اعتیاد به اینترنت وجود دارد. دکتر گربفیث توضیح می دهد : اعتیاد در اینترنت می تواند شامل بازی های شرط بندی، خرید، و چیزهایی از این قبیل باشد اما، این افراد معتاد به اینترنت نیستند. آن ها با استفاده ای متوسط از اینترنت، از اینترنت در جهت تامین سوخت اعتیادهای دیگر خود استفاده می کنند، و این دقیقا مورد مشابهی برای تلفن های هوشمند است.

ممکن است به گوشی های هوشمندمان وسواس داشته باشیم

اگر ما واقعا در مورد مسئله مهمی چون اعتیاد صحبت می کنیم، باید واقعا در چه موردی از اعتیاد صحبت کنیم؟!

دکتر لری روزن، استاد بازنشسته و مدرس سابق بخش روانشناسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در این مورد می گوید :

برای مردم، استفاده از گوشی های هوشمند، بیشتر پیرامون یک وسواس است تا اعتیاد.

او می گوید : ما در حال پیدا کردن دلایلی برای کاهش اضطراب افراد هستیم که به نظر می رسد این امر، با گوشی های هوشمند می تواند در رابطه مستقیمی باشد.

بر همین اساس،در این مطالعه سعی شده تا تاثیر محدود استفاده از دستگاه های تلفن همراه، در سطح اضطراب کاربران با درجه اضطراب پایین، متوسط و بالا بررسی شود.

در این آزمایش، گوشی های هوشمند به مدت ۷۵ دقیقه در اختیار افراد مورد آزمایش قرار گرفت و سطح اضطراب این افراد در فواصل دو بازه زمانی ۲۰ دقیقه ای، به مدت ۱۰ دقیقه ثبت گردید. این آزمایش و نتیجه آن نشان داد که برای کاربران با اضطراب زیاد، در طول این ده دقیقه، میزان اضطراب آن ها رو به افزایش گذاشت و برای کاربران با اضطراب کم هم، هیچ تغییری در اضطراب آن ها پدید نیامد. برای کاربران با اضطراب متوسط هم، کمی افزایش اضطراب رخ داد که میزان آن قابل توجه نبود.

علاوه بر آزمایش بالا، باید بگوییم که شواهد روشنی از افزایش اضطراب افراد در زمانی که ما مجاز به پاسخ دادن به تماس های ورودی نیستیم، وجود دارد. در این زمینه هم، جالب است که بدانید، مطالعه ای با نام Extended iSelf صورت گرفته که در آن، به تاثیر جدایی از آیفون، در شناخت، احساسات و فیزیولوژی افراد می پردازد. بر اساس این مصالعه، افرادی که قادر به پاسخگویی به آیفون خود در یک زمان مشخص نیستند، در آن مقطع، قلب آن ها سریع تر می زند، با افزایش فشار خون همراه هستند و این افراد شروع به عرق کردن می کنند و عملکردهای شناختی آن ها کاهش پیدا می کند.

دکتر روزن می گوید: یکی از نشانه های ثبت شده، این ارتعاشات فانتوم است که ما احساس می کنیم که گوشی درون جیب مان در حال ویبره زدن است که در واقع چنین چیزی وجود ندارد. دکتر روزن ادامه می دهد : از آن جا که ۲۴ ساعت شبانه روز، تلفن های هوشمندمان با ما همراه هستند، آن ها واقعا تبدیل به یک زائده در بدن ما گشته اند. مانند یک زائده در یک دست و یا یک انگشت و یا برروی بازوی ما که همیشه با ما همراه است.

واقعا چرا ما به طور مداوم، تلفنمان را بررسی می کنیم و چرا برایمان دشوار است که آن را برای مدتی نادیده بگیریم؟! بسیاری از کارشناسان این مسئله را به ترس از دست رفته نسبت می دهند که FoMO نامیده می شود.

دکتر روزن می گوید :

من فکر نمی کنم که کسی از مورد از دست رفته در دیدن یک فیلم زیبا و یا یک برنامه تلویزیونی، دچار اضطراب شود، چرا که ما به لطف اینترنت، راه های بسیاری برای برقراری با دنیای ارتباطات و دیدن مجدد ان فیلم برنامه داریم، اما بسیاری از مردم احساس می کنند که به یک متن ارسالی و یا یک پست باید همان لحظه سریعا پاسخ دهند و یا نظر بگذارند. و یا هرچیزی مثل این.

باید بگوییم که این مورد می تواند به طور نگران کننده ای، دارای یک تاثیر بالقوه در خواب شبانه افراد هم داشته باشد. دکتر روزن در آخرین تحقیقات خود در این مورد، اشاره می کند که در حال حاضر، بسیاری از جوانان، در حال بررسی گوشی های هوشمند خود در شب و در رختخوابشان هستند.

او می گوید : سه چهارم از نوجوانان، گوشی های هوشمند خود را در کنار تخت خود قرار می دهند که این گوشی ها با ارتعاشات و ویبره خود، می توانند خواب آن ها را مختل کنند. دکتر روزن ادامه می دهد: حدود نیمی از جوانان مورد مطالعه ما در استفاده از گوشی های هوشمند در شب، به این نکته اذعان داشتند که، آن ها در شب تلفن های هوشمند خود را بررسی می کنند. باید بگوییم که این مورد اصلا خوب نیست. زیرا اختلال در خواب شبانه، به وضوح توانایی افراد را در یادگیری تحت تاثیر خود قرار می دهد.

ردیابی میزان استفاده تان از تلفن ها، می تواند به شما در وضع پاره ای از محدودیت ها کمک کند

بخشی از مشکل این است که ما همیشه، نمی دانیم که در واقع چقدر از تلفن های همراهمان و در چه زمینه ای استفاده می کنیم.

کوین هولش، توسعه دهنده نرم افزار شرح می دهد: من برنامه ای را برای حل مشکل استفاده از تلفنم توسعه دادم. او توضیح می دهد: هنگامی که من با همسرم به مکان جدیدی نقل مکان کردیم، چند هفته اول، اوضاع بسیار عالی بود. اما به زودی و پس از گذشت همان چند هفته، عادات قدیمی ما، باز هم سرباز زد. ما پس از برگشتن از سر کار و خوردن شام، به سمت همان نیمکت راحت همیشگی مان حرکت و ساعت ها با تلفن هوشمندمان در آن جا، وقت می گذراندیم. گویی که من و همسرم، در دو جهان متفاوت با یکدیگر زندگی می کردیم.

این داستانیست که بسیاری از مردم، آن را درک می کنند. گوشی های هوشمند همه جا هستند و بسیاری از ما را برای پر کردن شکاف های موجود در زمان هایمان، یاری می کنند.

کوین می گوید:

اگر شما احساس می کنید که نیاز دارید تا مقطعی از زمان تان را با چیزی پر کنید، گوشی های هوشمند در جیبتان، مسیری با کمترین مقاومت برای رسیدن به این هدف هستند.

کوین می گوید: به جای انتظار در صف فروشگاه مواد غذایی برای دو دقیقه، شما سریعا ترجیح می دهید، تا تلفن همراه خود را از جیبتان خارج کنید و تلفنی بزنید و یا ایمیل کاری خود را بررسی کنید.

به همین دلیل کوین برنامه Moment را تدارک دیده و آن را توسعه داده که به کمک آن، این برنامه به شما می گوید که چقدر، زمان صرف آیفون خود می کنید.(اگر شما یک گوشی هوشمند اندرویدی دارید، برنامه Brekfree می تواند به صورت مشابه، به همین صورت به شما کمک کند)

کوین در مورد برنامه اش می گوید: من همیشه دوست دارم به صورت واقع بینانه به قضیه نگاه کنم و این برنامه به صورت ۱۰۰ درصدی، استفاده واقعی من از تلفنم را، برایم مشخص ساخت. من بر اساس برنامه ام، متوجه شدم که من بیش از ۹۰ دقیقه از میزان استاندارد در روز، از آیفونم استفاده می کنم و این را هم فهمیده ام، که این امر بارها و بارها برایم تکرار شده است.

لازم به ذکر است که دکتر روزن هم، با استفاده از یک برنامه مشابه، متوجه شد که دانش آموزان در سال گذشته، به طور میانگین، در طول روز، تلفن خود را ۶۰ بار از بررسی می کنند که هر مرتبه، بیش از ۳ دقیقه، این بررسی تلفن ها توسط دانش آموزان، به طور میانگین طول می کشد.

چگونه میزان استفاده از تلفن هایمان را، کاهش دهیم 

باید بگوییم که اولین گام در این زمینه، از شناسایی و یا اذعان شما به این که، این مورد واقعا یک مشکل است شروع می شود.

اما اگر شما، در مورد استفاد از گوشی های هوشمند خود نگران هستید، واقعا باید چه کاری برای رفع این مشکل انجام دهید؟

دکتر روزن می گوید:

ما باید از خودمان شروع، و این نیاز دائم برای بررسی هر لحظه تلفنمان را از بین ببریم.

او نشان می دهد که ما، چگونه می توانیم فن آوری را به اختیار خود درآوریم و در عین حال به این نکته هم اذعان می کند، که این یک فرایند تدریجیست.

او می گوید برای این کار چنین عمل کنید : هنگامی که هوای چک کردن تلفنتان به سرتان می زند، برای یک دقیقه هر برنامه ای را بررسی کنید و سپس همه چیز را خاموش کنید و تلفن خود را برای ۱۵ دقیقه ترک کنید. هنگامی که ۱۵ دقیقه به پایان رسید، شما می توانید مجددا گوشی خود را چک کنید. این روند را تا زمانی که برایتان راحت است تکرار کنید. این مورد شاید برای یک هفته هم حتی برای عده ای ادامه یابد. پس از این، این بازه زمانی ترک گوشی را به ۲۰ و سپس ۲۵ دقیقه افزایش دهید و در نهایت آن را به ۳۰ دقیقه برسانید. شما همچنین باید در هنگام خواب، بی خیال گوشی هوشمند خود شوید و اگر به دنبال بهانه هایی چون ساعت زنگدار گوشی خود هستید، می توانید از یک ساعت زنگدار ارزان قیمت استفاده کنید. برای این امر، یک ساعت پیش از خوابتان گوشی هوشمند خود را در اتاقی دیگر از اتاق خوابتان بگذارید و آن را در آن اتاق خاموش و یا بی صدا کنید و از اتاق خارج شده و به اتاق خوابتان بروید. برای آن یک ساعت پیش از خواب هم که حالا، گوشی هوشمندتان را در اختیار ندارید، به برنامه هایی همچون تماشای تلویزیون و یا خواندن یک کتاب کاغذی و یا گوش دادن به موسیقی بپردازید. آن وقت است که می بینید در روز بعد، تمرکزتان افزایش و اضطرابتان کم خواهد شد.

هیچ یک از ما،معتاد نیستیم

برای اکثر افراد، گوشی های هوشمند، دستگاه فوق العاده ایست که می تواند، نقش های مختلفی را، برایشان محقق کند. این دستگاه های دوست داشتنی، می توانند زندگی را برای ما اسان تر کنند و برایمان کارهای خوبی را انجام دهند. برخی از ما ممکن است که زمان بیشتری را با گوشی های هوشمندمان بگذرانیم و برخی از ما نیز، شاید استفاده کمتری از آن ها داشته باشیم. اما این واقعا بدان معنا نیست که ما، معتادان تلفن های هوشمند هستیم.

دکتر گریفیث می گوید: افرادی که معتاد به قمار هستند، همان راهی را می روند که مردم معتاد به مواد مخدر و یا الکل در پیش می گیرند که در نهایت به نابودی زندگی آن ها ختم می شود. دکتر گریفیث توضیح می دهد که اعتیادی چون قمار، یک اعتیاد واقعی رفتاریست که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا به عنوان یک اعتیاد به رسمیت شناخته شده است و برای درمان آن راه هایی وجود دارد. اما هنوز هیچ دلیلی برای اعتیاد رفتاری در افرادی که مثلا علاقه بسیاری به ورزش کردن، کار فراوان، غذاخوردن، بازی های ویدئویی، اینترنت و یا حتی گوشی های هوشمند دارند، وجود ندارد و اثبات نشده است.

در کل، برای پاسخ به سوال اصلی تیتر مقاله ما، که اعتیاد به گوشی های هوشمند واقعیست یا خیر، باید بگوییم که شواهد تجربی در این زمینه کافی نیست. و قطعا چنین چیزی در ابعاد گسترده ای وجود ندارد که بسیار نگران کننده به نظر برسد. اما اگر خطرات استفاده بیش از حد این تلفن ها را در ذهن داشته باشید، و آن را یک مشکل بدانید، به راحتی و با کنترل این گجت های دوست داشتنی می توانید، آن را تا حدی در کنترل خود داشته باشید تا این مشکل، در آینده، برایتان تبدیل به مشکلی بزرگ تر نشود. اما در کل، خیالتان راحت! اکثریت قریب به اتفاق ما، هرگز معتاد گوشی های هوشمند نیستیم، و واژه نگران کننده معتاد و اعتیاد، در این زمینه جایی ندارد.

[su_button url=”http://www.digitaltrends.com/mobile/is-smartphone-addiction-real/” target=”blank” background=”#159f84″ text_shadow=”0px 0px 0px #000000″]digitaltrends[/su_button]