در مجموعه تصاویر نفس‌گیر جدیدی که توسط ماهواره DSCOVR از فاصله حدود یک‌میلیون مایلی زمین گرفته‌شده، گذر ماه از مقابل زمین دیده می‌شود و زاویه تابش نور به‌طوری است که قرص کامل زمین و ماه دیده می‌شود. ضمن اینکه در این تصویر سطح پشتی ماه دیده می‌شود.
رصدخانه اقلیم اعماق فضا موسوم به DSCOVR به مطالعه طوفان خورشیدی می‌پردازد و از فاصله حدود ۱٫۶ میلیون کیلومتری تصاویری واضح و دیدنی از سیاره آبی ما تهیه می‌کند. اخیراً هنگام مشاهدات این ماهواره، ماه هم وارد میدان دید ماهواره شد و فضاپیما با ثبت عکس‌های متعدد، ویدئوی تایم لپس دیدنی از گذر ماه از مقابل زمین تهیه کرد.
اکنون نگاهی به این تایم لپس دیدنی بیندازید:
آدام سزابو، دانشمند پروژه DSCOVR در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت ایالت مریلند در یک بیانیه گفت:
اینکه چقدر زمین از ماه درخشنده‌تر است واقعاً شگفت‌انگیز است. سیاره ما در فضای تاریک واقعاً در مقایسه با سطح ماه بسیار جسم درخشانی است.
ماه مانند بسیاری از اقمار دیگر دچار پدیده متداول قفل جزر و مدی (Tidal Lock) شده و درنتیجه همواره یک سمت آن به‌سوی زمین است. ازآنجاکه ماهواره DSCOVR از نقطه‌ای فراتر از مدار ماه و در خط واصل زمین-خورشید قرار دارد (نقطه لاگرانژی L1 زمین-خورشید) تصاویر ثبت‌شده، سطح پشتی ماه را (که از زمین دیده نمی‌شود) نشان می‌دهند. (توجه: شکل زیر شماتیک است و مقیاس واقعی نیست)
سطح پشتی ماه که گاهی به‌اشتباه به آن سطح تاریک هم می‌گویند (اشتباه به این دلیل که این سمت ماه نیز مانند سمت دیگر شبانه‌روز ۲۸ روزه دارد)، از زمین قابل‌مشاهده نیست. فضاپیمای لونا ۳ اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۹ برای بار اول کانتورهای سطح پشتی ماه را مشاهده کرد.
سطح پشتی ماه با سطح جلویی به‌خوبی شناخته‌شده آن بسیار متفاوت است. درواقع برخلاف سطح جلویی ماه که روی آن چیزی شبیه به‌صورت انسان دیده می‌شود و درواقع گدازه‌های جاری و سرد شده پس از برخوردهای بزرگ با سطح ماه هستند، سطح پشتی تماماً پر از گودال برخوردی و کوهستان است و خبری از دشت‌های مسطح کدر نیست.
به گفته محققان این تفاوت احتمالاً ناشی از این است که پوسته سمت پشتی ماه ضخامتی دو برابر پوسته سطح جلویی آن دارد. گرمای ساطع‌شده (به‌صورت تشعشع) از سطح داغ زمین پس از جدا شدن ماه از زمین (نحوه شکل‌گیری ماه) ظاهراً سطح جلویی ماه را به مدتی طولانی‌تر از سطح پشتی در حالت مذاب نگه‌داشته و بنابراین مواد معلق در اتمسفر سمت پشتی ماه که خنک‌تر بود بیشتر دچار چگالش شده و باعث شدند ضخامت پوسته سطح پشتی بیشتر باشد.
دوربین تصویربرداری پلی کروماتیک از زمین موسوم به EPIC تصاویری را در بازه زمانی پنج‌ساعته در ۱۶ جولای تهیه کردند که این تایم لپس را تشکیل داده‌اند. هر تصویر ترکیبی از سه عکس تک‌رنگ است. به گفته ناسا نشانه‌ای از نوع تصویربرداری را می‌توان در تصویر در خط محیطی کمرنگ سبز سمت راست دیسک ماه مشاهده کرد که ناشی از جابجایی اجرام طی فرآیند تصویربرداری است.
با شروع از ماه بعد، ناسا روزانه یک پرتره کامل زمین را که توسط دوربین EPIC گرفته‌شده، منتشر خواهد کرد که در آن می‌توانید نماهای گوناگونی از دوران زمین را ببینید. خود مأموریت DSCOVR یک مأموریت مشترک بین ناسا، سازمان ملی اقیانوسی و اتمسفری و نیروی هوایی آمریکا است و هدف اصلی آن پایش طوفان‌های خورشیدی است.
