امروزه اگر به دستگاه‌های الکترونیک انعطاف‌پذیر فکر کنید، معمولاً گوشی‌های هوشمند تاشویی مانند سری Galaxy Fold سامسونگ به ذهنتان خطور می‌کند؛ اما اگر مجبور باشید یک تراشه را درست درون یک کاغذ و یا بر روی بانداژهای پزشکی قرار دهید، چطور؟ تراشه‌های مبتنی‌بر سیلیکون که ما درحال‌حاضر از آنها استفاده می‌کنیم، شکننده بوده و انعطاف‌پذیری کافی برای جمع شدن یا کشیدن شدن ندارند. این مشکل باعث شده تا سازنده برتر تراشه یعنی آرم به‌دنبال راه‌حلی با استفاده از تراشه جدید خود که از پلاستیک به‌جای سیلیکون استفاده می‌کند، باشد. این شرکت انگلیسی که تقریباً در پس پرده‌ي هر پردازنده موبایلی قرار دارد، آینده‌ای را تصور می‌کند که میکروکنترلرها در همه چیز وجود داشته باشند.
این شرکت مقاله‌ای را در مجله علمی Nature منتشر کرده که در آن توضیح می‌دهد چگونه به این موفقیت دست یافته است. این اولین باری نیست که درباره مفهوم تراشه‌های انعطاف‌پذیر می‌شنویم، اما ARM می‌گوید که طراحی نوع جدید، حداقل 12 برابر درگاه منطقی(مجموعاً 18000) بیشتر از تراشه‌های قبلی دارد. تراشه جدید با نام PlasticARM از پردازنده 32 بیتی Cortex-M0 و ۴۵۶ بایت ROM و 128 بایت RAM استفاده می‌کند. بله، این مقدار ساده‌ترین تراشه آرم محسوب می‌شود، اما برای نشان دادن تراشه‌های مفهومی، معمولا از همین مقدار استفاده می‌کنند.
تراشه ساخته شده از پلاستیک آرم
تراشه PlasticARM در این مرحله، قدرت کافی برای اجرای چیزی را ندارد، بلکه هدف آن فقط اثبات این واقعیت است که آینده ممکن است اینگونه باشد. این تراشه تنها می‌تواند سه برنامه آزمایشی را که درحال‌حاضر به مدارهای آن متصل شده‌اند اجرا کند، اما ARM می‌گوید به دیگران امکان می‌دهد کد جدید را در نسخه‌های بعدی نیز نصب کنند. به‌عنوان یادآوری، آرم شرکتیست که معماری پردازنده‌ها را توسعه می‌دهد، سپس این معماری‌ها توسط شرکت‌های دیگر سفارش‌سازی شده تا درنهایت تراشه‌هایی مانند Snapdragon کوالکام و Bionic اپل تولید شوند.
اشتباه نکنید، تراشه‌های فوق‌الذکر باعنوان “سیستم روی تراشه” یا SoC شناخته می‌شوند که یعنی یک رایانه کامل بر روی یک تراشه قرار گرفته است. امروزه تراشه‌های تلفن همراه از اسنپدراگون کوالکام گرفته تا نمونه‌های اپل با نام‌های Bionic و M1، به همین ترتیب عمل می‌کنند. چنین طرح‌هایی باعث صرفه‌جویی در فضای اشغال شده، بهبود بهره‌وری انرژی و همچنین قدرت بیشتر نسبت به برخی سفینه‌های فضایی که در گذشته به فضا ارسال کرده‌ایم، می‌شود. Snapdragon Wear را نیز می‌توان به‌عنوان تراشه‌ای فرض کرد که به‌جای استفاده در گوشی‌های موبایل، در ساعت‌های هوشمند کاربرد خود را پیدا می‌کند.
ARM رؤیای تراشه‌هایی مانند PlasticARM را در سر می‌پروراند تا روزی قدرت محاسبات بشر را در بسته‌بندی موادغذایی، وسایل پوشیدنی و حتی یک شیشه عطر خلاصه کند. این همان آینده‌ایست که در فیلم‌های علمی-تخیلی حال‌حاضر می‌بینیم. تصور کنید که غذای سفارشی شما دیر به دستتان برسد و بسته‌بندی غذا به‌خودی‌خود تشخیص دهد که محتویات درون آن فاسد شده است؛ و یا شاید باند با ریزپردازنده انعطاف‌پذیری که به پزشکان امکان می‌دهد تا بیماران خود را از راه دور کنترل کنند. این‌ها همه مواردی هستند که PlasticARM برایشان درنظر گرفته شده است.
قرارداد تصاحب آرم توسط انویدیا مورد حمایت مدیاتک و سایر تولیدکنندگان تراشه می‌باشد
درنهایت دیدگاه شما راجع‌به تراشه ساخته شده از پلاستیک کمپانی آرم چیست؟ شما چه کاربرد دیگری را برای استفاده از این تکنولوژي نوین تصور می‌کنید؟
