سونی خیلی قبل تر از آنکه فکر می کنید در حال ساخت گوشی های با کیفیت بوده است، و برای اینکه به شما کمک کنیم تا آنها را به خاطر بیاورید، نگاهی به تاریخچه گوشی های پرچمدار سونی از Xperia Z تا Xperia 1 II انداخته ایم، یا حداقل می توان گفت بخشی از تاریخچه آن که از سال ۲۰۱۳ شروع می شود.
سال ۲۰۱۳ زمانی بود که اکسپریا زد از راه رسید و با طراحی کمی تغییر کرده، ویژگی های جدیدی که برای جلب توجه کاربران به آن افزوده شده بود، یکی از شروع های مجدد جزئی را رقم زد که این سری در طول این سالها داشته است. این گوشی خیلی نسبت به دستگاه های امروزی متفاوت است، اما همچنان با مشاهده آن متوجه می شوید که با یک اکسپریا سونی طرف هستید.
چیز دیگری که در طول سال ها پایدار باقی مانده است، استراتژی نامگذاری غیر معمول سونی برای گوشی هایش است، به طوری که اعداد و حروف مختلف و همچنین اعداد رومی که جدیدا مورد استفاده قرار گرفته اند، کاری کرده اند که نمی توان متوجه شد کدام گوشی در کدام دسته قرار می گیرد.
ما با تمرکز بر پرچمدار اصلی هر سال و اشاره مختصری به برخی از نسخه هایی که در همان بازه زمانی در کنار گوشی های اصلی معرفی شدند، کار را برای شما ساده تر خواهیم کرد و می تواند نگاه جذابی به تاریخچه توسعه گوشی های هوشمند نیز باشد.
صحنه ی گوشی های هوشمند در سال ۲۰۱۳ خیلی متفاوت تر بود و سونی اکسپریا زد نیز اثبات این مدعاست: پردازنده این دستگاه چیپست کوالکوام اسنپدراگون S4 پرو بود و فقط دارای ۲ گیگ رم و ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی بود. یک دوربین ۱۳.۱ مگاپیکسلی در پشت این گوشی قرار داشت و صفحه نمایش LCD پنج اینچی این دستگاه نیز دارای رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل بود.
برخی از ویژگی های گوشی های پرچمدار سونی حتی در این مراحل اولیه نیز در این گوشی بود، از جمله مقاومت در برابر آب و گرد و غبار – این گوشی دارای گواهی IP57 بود که در آن زمان خیلی خوب محسوب می شد. اکسپریا زد همچنین شروع کننده یک زبان طراحی جدید با طراحی مستطیلی بولد با گوشه های کمی زاویه دار برای گوشی های سونی بود که حتی در گوشی های امروزی سونی نیز مشهود است.
ما در بررسی اولیه خود از Sony Xperia Z ضد آب بودن دستگاه و کیفیت خروجی صدای گوشی و همچنین پشتیبانی از 4G LTE را تحسین کردیم که به هیچ وجه در آن زمان یک چیز بدیهی تلقی نمی شد. در رابطه با نکات منفی دستگاه نیز ما از اینکه باتری دستگاه قابل تعویض (آن دوران یادتان است؟) نبود ناراضی بودیم. این گوشی با اندروید ۴.۱.۲ آبنبات ژله ای عرضه شد.
در همان سال و خیلی سریع اکسپریا زد ۱ جایگزین اکسپریا زد شد. این دستگاه با دوربین ۲۰.۷ مگاپیکسلی تحسین برانگیز خود توانست از خیلی از رقبای خود بهتر ظاهر شود (همان سال آیفون 5S با دوربین ۸ مگاپیکسلی معرفی شد). داشتن دوربین خوب همیشه جزء اولویت های سونی در این سال ها بوده است و همچنان نیز همینطور است.
در حالی که میزان رم و حافظه داخلی پایه دستگاه بدون تغییر باقی ماند (گزینه حافظه داخلی ۳۲ گیگ نیز افزوده شد) ، پردازنده با یک بروزرسانی خوب به اسنپدراگون ۸۰۰ تبدیل شد. بنابراین اگرچه این دستگاه خیلی زود و پس از نسل قبلی خود معرفی شد، اما ارتقا دوربین و پردازنده سبب می شد که یک دستگاه ارزشمند باشد. همانند نسل قبلی، اکسپریا زد ۱ نیز از صفحه نمایش ۵ اینچی LCD با رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ برخوردار بود. این گوشی همچنین با اندروید ۴.۲ آبنبات ژله ای عرضه شده بود. در بررسی Sony Xperia Z1 در کنار ضد آب بودن دستگاه ، طراحی، دوربین و پردازنده سریع تر گوشی جزء نقاط برجسته به حساب می آمد. هرچند این گوشی آخرین دستگاه معرفی شده سونی در سال ۲۰۱۳ نبود و آنها پیش از پایان سال از گوشی کوچکتر اکسپریا زد ۱ کامپکت نیز رونمایی کردند.
اکسپریا زد ۲ در مقایسه با اکسپریا زد ۱ یک ارتقاء بزرگ محسوب نمیشد – ماژول دوربین پشتی همان بود، حافظه ذخیره سازی داخلی پایه همان ۱۶ گیگابایت بود و رم و پردازنده دستگاه نیز با کمی بهبود به ترتیب به ۳ گیگ و کوالکام اسنپدراگون ۸۰۱ ارتقا پیدا کرده بودند. مقاومت این دستگاه در برابر آب و گرد و غبار نیز اندکی بهبود پیدا کرده بود و این بار گواهی IP58 را کسب کرده بود. صفحه نمایش دستگاه نیز با اندکی افزایش به ۵.۲ اینچ رسیده بود اما رزولوشن همچنان ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل باقی مانده بود.
از لحاظ نرم افزاری نیز در هنگام عرضه این گوشی به همراه اندروید ۴.۴.۲ کیت کت بود و در زمینه طراحی سخت افزاری نیز می توان تکامل آهسته این گوشی به سمت گوشی های پرچمدار سونی که امروزه می شناسیم را مشاهده کنید. البته فیلم برداری با کیفیت 4K که توسط این گوشی عرضه شده بود در سال ۲۰۱۴ یک خلاقیت مهم تلقی می شد.
ما در بررسی خود از Sony Xperia Z2 نکات مثبت زیادی را مشاهده کردیم، هرچند از نکات منفی این دستگاه می توان به وجود برخی باگ ها در فیلم برداری 4K اشاره کرد. مورد منفی دیگر چیزی بود که در مقایسه با رویکرد سایر سازندگان گوشی هوشمند، ما آن را «طراحی لبه برش خورده-سنگین» نامیدیم. در این زمان دیگر خبری از اکسپریا زد ۲ کامپکت نبود، اما به طرز گیج کننده ای از تبلت اکسپریا زد ۲ رونمایی شد.
سونی به رویکرد عرضه دو پرچمدار در سال ادامه داد و اکسپریا زد ۳ را در سال ۲۰۱۴ معرفی کرد، اما این دستگاه تفاوت زیادی با اکسپریا زد ۲ نداشت. باتری اندکی بزرگتر شده بود، گزینه حافظه داخلی ۳۲ گیگابایت اضافه شده بود و توانسته بود گواهی IP68 را نیز به دست آورد. این گوشی به همراه اندروید ۴.۴.۴. کیت کت عرضه شده بود.
و همین. این یکی از محدودترین ارتقاها در تاریخ گوشی های هوشمند بود. دوربین ها، پردازنده، سایز و رزولوشن صفحه نمایش دقیقا با نمونه مورد استفاده در اکسپریا زد ۲ یکسان بودند، بنابراین اگر چند ماه قبل آن دستگاه را خریداری کرده بودید، دیگر نیازی نبود که به فکر ارتقا آن باشید. هرچند طراحی کمی بهبود پیدا کرده بود و روشنایی صفحه نمایش نیز بیشتر شده بود.
بررسی Sony Xperia Z3 ما را بخوانید تا متوجه شوید که اگرچه این دستگاه یک جهش بزرگ در مقایسه با نسل قبلی خود نبود، اما توانسته بود ما را تحت تاثیر قرار دهد. از موارد تحسین برانگیز این گوشی طراحی رده بالای آن بود که نشان می داد سونی همیشه می داند چطور یک گجت با طراحی مناسب بسازد. اکسپریا زد ۳ دارای نسخه کامپکت و همچنین تبلتی به این نام نیز بود.
در سال ۲۰۱۵ سونی به فکرش زد که یک «+» را به نام گوشی های پرچمداراش اضافه کند، هرچند اگر در ژاپن بودید این گوشی را با نام اکسپریا زد ۴ می شناختید – یک چیز دیگری که در طول این سال ها تغییر زیادی نکرده است، علاقه سونی به استفاده از استراتژی نامگذاری غیر مرسوم برای گوشی های هوشمندش است.
باز هم این گوشی یک ارتقاء جزئی محسوب میشد. وقتی دو گوشی پرچمدار در یک سال عرضه می کنید، این اتفاق می افتد. پردازنده دستگاه به کوالکام اسنپدراگون ۸۱۰ ارتقا یافته بود و حافظه داخلی پایه نیز به ۳۲ گیگ رسیده بود. هرچند میزان رم دستگاه همان ۳ گیگ بود، و دوربین نیز ۲۰.۷ مگاپیکسل. صفحه نمایش LCD این گوشی نیز همان صفحه ۵.۲ اینچی با رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ بود. البته نرم افزار دستگاه به اندروید ۵.۰.۱ آبنبات چوبی ارتقا پیدا کرده بود.
به جز صحبت درباره ی ذات تکراری این به روزرسانی و انتخاب اسم عجیب سونی، بررسی +Sony Xperia Z3 ما به طراحی ضد آب تحسین برانگیز این دستگاه و قیمت رقابتی آن نیز اشاره کرده بود. هر چند در نهایت نتیجه گیری ما این بود که این گوشی فاقد «ویژگی شگفت آوری» بود که انتظارش را داشتیم.
پرجمدار بعدی سونی که در سال ۲۰۱۵ معرفی شد اکسپریا زد ۵ بود که بالاخره یک ارتقاء چشم گیر را – حداقل در بخش طراحی- به ارمغان آورد. یادتان باشد که اگر هر دو سال یکبار گوشی خود را عوض می کردید، بر اساس استراتژی عرضه سونی در آن زمان، ۴ پرچمدار سونی جلوی گوشی شما قرار داشت. این گوشی به شکل چشمگیری طراحی گوشی های پرچمدار سونی را بهبود بخشید و اولین گوشی از این سری بود که حسگر اثر انگشت را به دکمه پاور افزوده بود.
در زمینه مشخصات گوشی هم پردازنده، رم، حافظه داخلی و صفحه نمایش همان نمونه های مورد استفاده در اکسپریا زد ۳ پلاس بود، پس در این زمینه تغییر زیادی نداشت. هر چند دوربین پشتی به ۲۳ مگاپیکسل ارتقا پیدا کرده بود و باید اشاره کنیم که در کنار این گوشی اکسپریا زد ۵ کامپکت و اکسپریا زد ۵ پریمیوم (با صفحه نمایش بزرگتر و باتری بیشتر) معرفی شدند. نرم افزار این گوشی اندروید ۵.۱.۱ آبنبات چوبی بود.
بررسی Sony Xperia Z5 ما پر از تعریف از طراحی دستگاه بود که بدنه شیشه ای پشتی دستگاه مات بود و از تکه های پوششی کمتری برای پوشاندن درگاه های گوشی در برابر نفوذ آب و گرد و غبار استفاده می کرد. ما همچنین از حسگر اثر انگشت جدید و بهبود های عمر باتری نیز راضی بودیم. اکسپریا زد ۵ بدون شک یکی از برترین گوشی های پرچمدار سونی در این سال ها بوده است.
خب حالا می رسیم به اکسپریا ایکس که برای نامگذاری این گوشی سونی به دلایلی تصمیم گرفته بود در الفبا به سمت عقب حرکت کند. در اینجا ما گزینه های زیادی داشتیم: Xperia X Performance نسخه قوی تر این سری بود، X Compact نسخه ارزان تر و Xperia XA نیز نسخه اقتصادی محسوب می شد. بله، ما نیز در آن زمان کمی گیج شده بودیم.
اکسپریا ایکس اصلی سونی با پردازنده کوالکام اسنپدراگون ۶۵۰ ، به همراه ۳ گیگ رم و تا ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی عرضه شد. وظایف مربوط به بخش نرم افزار گوشی نیز بر عهده اندروید ۶.۰.۱ مارشملو بود. دوربین پشتی همان ماژول ۲۳ مگاپیکسلی قبلی بود، اما صفحه نمایش LCD دستگاه این بار رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ را در اندازه ۵ اینچی خود عرضه می کرد.
در بررسی که از Sony Xperia X به عمل آوردیم، طراحی جدید و نرم افزار جدید دوربین از نقاط برجسته این گوشی بود که به آنها اشاره کردیم اما در کل یک دستگاه ناامید کننده به حساب می آمد. اگرچه این سری بی دلیل نسبتا پیچیده شد، اما همچنان صفحه نمایش و دوربین جزء نقاط مثبت برای بازاریابی گوشی های پرچمدار سونی بودند.
کمی بعد تر در همان سال سونی از اکسپریا ایکس زد رونمایی کرد. این گوشی از پردازنده پرچمدار کوالکام اسنپدراگون ۸۲۰ استفاده می کرد و به همراه ۳ گیگ رم و حافظه داخلی ۶۴ گیگابایت عرضه شده بود. از برخی جهات این گوشی را می توان جانشین بر حق اکسپریا زد ۵ دانست و طبیعتا مجموعه ای از قدرت و کاربری بالا بود. این گوشی همانند اکسپریا ایکس با اندروید ۶.۰.۱ مارشملو معرفی شده بود.
صفحه نمایش ۵.۲ اینچی این گوشی همچنان رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل را ارائه می داد و ماژول دوربین پشتی نیز ۲۳ مگاپیکسل بود. وقتی هر ساله چند پرچمدار و تعداد زیادی گوشی غیر پرچمدار عرضه می شود، دیگر یافتن اینکه چه در مواردی یک دستگاه سری اکسپریا ارتقا یافته است، همیشه کار آسانی نیست.
در بررسی Sony Xperia XZ خود درباره ی طراحی بهبود یافته و همچنین تغییر در عملکرد دوربین صحبت کردیم. همچنین به این مسئله اشاره کردیم که گوشی های پرچمدار سونی تفاوت زیادی با نسل های قبلی خود ندارند. چند ماه بعد نسخه ارزان تر این گوشی با عنوان Xperia XZs و نسخه گران تر آن با عنوان XZ Premium (با یک صفحه نمایش بزرگتر و رزولوشن بیشتر) عرضه شد، انگار که تعداد گوشی های سونی که می توانستیم از میانشان انتخاب کنیم، کافی نبود.
سونی اکسپریا ایکس زد ۱ پس از اکسپریا ایکس زد عرضه شد. دفعه قبل سونی یک حرف الفبا را اضافه کرده بود، و اینبار آنها تصمیم گرفتند یک عدد را اضافه کنند. نرم افزار این دستگاه اندروید ۸.۰ اوریو بود و از مشخصات آن نیز می توان از کوالکام اسنپدراگون ۸۳۵ به همراه ۴ گیگ رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی نام برد.
صفحه نمایش LCD – بله، درست حدس زدید- ۵.۲ اینچی با رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ بر روی این گوشی قرار داشت. اما سونی در پشت دستگاه از دوربین ۱۹ مگاپیکسلی استفاده کرده بود (در این برهه زمانی سازندگان و کاربران هر دو کم کم داشتند به این نتیجه می رسیدند که مگاپیکسل تنها عامل تاثیر گذار در زمینه دوربین گوشی نیست). در بررسی خود از Sony Xperia XZ1 اعلام کردیم که سونی در مسیر درستی در مورد صفحه نمایش، باتری، پردازنده و دوربین به عنوان بخش های اصلی یک گوشی قرار دارد، اما در هیچ کدام از این فاکتور ها عملکرد فوق العاده ای را از خود نشان نمی دهد. درست است که این گوشی تنها دستگاه لیست ما است که مربوط به سال ۲۰۱۷ می باشد، اما باید در نظر داشت که گوشی های Xperia XZs و Xperia XZ Premium به جای اینکه با اکسپریا ایکس زد در سال ۲۰۱۶ عرضه شوند، در اوایل ۲۰۱۷ وارد بازار شدند – بنابراین سونی آنچنان از سرعت خود کم نکرده بود.
حداقل نامگذاری اکسپریا ایکس زد ۲ منطقی بود، زیرا بعد از اکسپریا ایکس زد ۱ عرضه شده بود (علیرغم سردرگمی که به خاطر اکسپریا زد ، اکسپریا ایکس ، و اکسپریا ایکس زد ایجاد شده بود). این بار سونی صفحه نمایش LCD گوشی را بزرگتر کرد تا این صفحه ۵.۷ اینچی این بار رزولوشن ۱۰۸۰ × ۲۱۶۰ پیکسل و نسبت تصویر کشیده ۱۸:۹ داشته باشد. اندروید ۸ اوریو به همراه همان ماژول دوربین ۱۹ مگاپیکسلی در این دستگاه استفاده شده بود. به دلیل استفاده از کوالکام اسنپدراگون ۸۴۵ در کنار ۶ گیگ رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی عملکرد دستگاه با افزایش قابل ملاحظه ای همراه شد. این یکی از ارتقاء های اصلی اکسپریا بود، همچنین این گوشی اولین پرچمدار سونی بود که با شارژ بی سیم عرضه شده بود. در کنار این گوشی نسخه های Xperia XZ2 Compact و XZ2 Premium نیز عرضه شدند.
در بررسی خود از Sony Xperia XZ2 ما یک بار دیگر درمانده شده بودیم. سونی همچنان در مسیر درستی برای سری گوشی های پرچمدار اکسپریا حرکت می کرد اما برخی موارد (از جمله عدم پذیرش ارتقا رزولوشن صفحه نمایش) سبب شده بود که از دیگران عقب بماند. آیفون ایکس نیز سال گذشته عرضه شده بود و حاشیه های ضخیم صفحه نمایش دیگر کمی قدیمی جلوه می کردند.
سونی هنوز در سال ۲۰۱۸ خط مشی عرضه دو پرچمدار در سال خود را کاملا رها نکرده بود، بنابراین کمی بعد از اکسپریا ایکس زد ۲ ، شاهد رونمایی از اکسپریا ایکس زد ۳ بودیم. این گوشی در برخی موارد شاهد ارتقاهای چشمگیری بود، هرچند پردازنده، رم و حافظه داخلی و همچنین دوربین پشتی بدون تغییر باقی مانده بود.
امتیاز دوربین اکسپریا ایکس زد ۳ در DxO مشخص شد: امتیاز ۷۹ و پایین تر از گلکسی A8
چیزی که باعث تغییر شده بود صفحه نمایش بود: اندازه آن به ۶ اینچ افزایش پیدا کرده بود و حاشیه ها نیز باریک شده بودند، رزولوشن دستگاه حالا ۱۴۴۰ × ۲۸۸۰ پیکسل بود و سونی برای اولین بار از یک صفحه نمایش OLED در گوشی های اکسپریا خود استفاده کرده بود. این گوشی همچنین با آخرین نسخه اندروید ۹ عرضه شد تا مشتریان دلیل دیگری نیز برای خریدش داشته باشند.
در بررسی Sony Xperia XZ3 صفحه نمایش جدید و بهبود یافته آن تحسین زیادی را بر انگیخت، زیرا یکی از اولین گوشی های بازار با صفحه OLED بود و سونی شایسته ی تمجید زیادی به خاطر آن بود. اگرچه جایگذاری حسگر اثر انگشت آنچنان برایمان جذاب نبود، ولی به طور کلی این گوشی یک موقیت واقعی برای سونی محسوب می شد (حداقل از نظر ما).
در سال ۲۰۱۹ سونی تصمیم گرفت حروف الفبا را رها کند و دوباره با اعداد شروع کند و سونی اکسپریا ۱ نیز یک گوشی خیلی قوی بود. این گوشی از پردازنده کوالکام اسنپدراگون ۸۵۵ به همراه ۶ گیگ رم و تا ۱۲۸ گیگابایت حافظه ذخیره سازی داخلی استفاده می کرد و دارای صفحه نمایش OLED ۶.۵ اینچی با رزولوشن ۱۶۴۴ × ۳۸۴۰ بود.
بالاخره شاهد چندین دوربین در پشت دستگاه بودیم (یک لنز سه گانه با آرایش ۱۲ مگاپیکسل + ۱۲ مگاپیکسل + ۱۲ مگاپیکسل). هرچند به دلایل نامعلومی پشتیبانی از شارژ بی سیم دوباره حذف شد و در هنگام عرضه نیز این دستگاه همانند نسل گذشته خود از اندروید ۹.۰ بهره می برد. به جز موارد گفته شده، این گوشی از هر نظر یک پرچمدار محسوب می شد.
در بررسی Sony Xperia 1 ما صفحه نمایش 4K HDR OLED آن را که نسبت تصویر خیره کننده ۲۱:۹ را ارائه می داد، تحسین کردیم. انگار این گوشی مخصوصا برای افرادی ساخته شده بود که هدفشان ساخت فیلم با گوشی است. چند ماه بعد ما شاهد عرضه اکسپریا ۵ سونی بودیم که نشخه ارزان تر و جمع و جور تر این گوشی به حساب می آمد ( در واقع سری کامپکت جدید).
آخرین گوشی در تاریخچه مختصر ما از گوشی های پرچمدار سونی اکسپریا ۱ مارک ۲ است و سونی بار دیگر ثابت کرده که فکر می کند بهنرین استراتژی استفاده از نام های عجیب است. در حالی که ابعاد صفحه نمایش و رزولوشن آن بدون تغییر باقی ماندند، مشخصات داخلی گوشی به چیپست کوالکام اسنپدراگون ۸۶۵ ، ۱۲ گیگ رم و حافظه داخلی ۲۵۶ گیگابایت ارتقا پیدا کردند که واقعا مشخصات رده بالایی محسوب می شود.
امتیاز DxO دوربین اصلی اکسپریا ۱ مارک ۲ سونی منتشر شد: حوالی رقبای اقتصادی
لنز سه گانه دوربین پشتی با ترکیب ۳ دوربین ۱۲ مگاپیکسلی شاهد پیشرفت اندکی نسبت به اکسپریا ۱ بود (به عنوان مثال، زوم اپتیکال افزایش پیدا کرد). این گوشی در هنگام عرضه اندروید ۱۰ را به عنوان نرم افزار خود داشت و پشتیبانی از شارژ بیسیم نیز بازگشته بود. اکسپریا ۱ مارک ۲ اولین گوشی سونی بود که از شبکه 5G پشتیبانی می کرد (البته نه در بازار آمریکا).
سونی اکسپریا ۱ مارک ۲ (Xperia 1 II) با اسنپدراگون ۸۶۵ و پشتیبانی از 5G رسما معرفی شد
در بررسی Sony Xperia 1 II بر ابعاد بزرگ این دستگاه و صفحه نمایش برجسته آن تاکید کردیم و همچنین به عملکرد قوی این گوشی نیز اشاره شد. بدون شک این دستگاه بهترین گوشی اکسپریای سونی بود که تا آن زمان عرضه شده بود، اما برخی معایب خاص خود را داشت و با قیمت بالایی نیز عرضه شده بود.
شما هیچ کدام از این اکسپریاهای سونی را داشتید؟ یک خاطره از آن برای ما بنویسید. راستی، به نظر شما کدام یک نقطه اوج سونی بود؟
خیلی از سونی راضی بودم و گوشیای خوبی میزد هرچند امکاناتش نسبت به سامسونگ خیلی کم بود
نرم افزاری مخصوصا
ولی xz1 خیلی اذیتم کرد مشکل خطوط راه راه بعد یمدت ظاهر شد حتی فروختم سه تام بعد اون اومد دستم حتی یکیشم رایگان از نمایندگی فرستادن ولی اونم هموم بود جدا ازینا مشکل لک افتادن تو صفحه و خصوصا مشکل پرش انتناشم که رو مخ بود ولی خدایی صفحه نمایش و دوربینش حرف نداشت بعد اونم ک سونی کلا جمع کرد رفت از خاورمیانه الانم دوساله که سامسونگ دارم ازینم راضیم خدایی
جا داره از یه دوست رفیق یا حتی داداش تشکر کنم که خیلی زحمتش دادم
ممنونم از محمد رضا معزز عزیز بابت همه کمکاش
خب چرا اکسپریا ۵ مارک۲ رو نگفتید
زد الترا کو؟؟ غول سونی با نمایشگر ۶.۴ اینچی فول اچ دی که با هر قلمی تاچش میکرد ضخامت ۶.۵ میلیمتری و وزن ۲۱۲ گرمی
سونی عشقه
z5 premium کروم رو دارم هنوز
امیدوارم دوباره برگرده به بازار ایران
مقاله جالبی بود در مورد پرچمدارهای سونی
یادش بخیر. xperia z خودم 🙁 چ زود گذشت