برخلاف تصوری که بسیاری از مردم در مورد عکاسی در نورکم دارند، لزوما عکس گرفتن در شب نمیباشد. مقادیر مختلفی از نور در طول یک روز از منابع مختلف ساطع میشود و هرچه به سمت شب پیش میرویم و نور کمتر میشود، با عنوان نورکم درنظر میگیریم. عکاسی در فضای باز بدون نورهای محیطی زیاد (مانند فضای خانه) و همچنین نوری که به وضوح در شب برای چشم ما قابل مشاهده نمیباشد را نیز به عنوان نورکم مورد نظر قرار میدهیم. در این مقاله قصد داریم روشهایی را در مورد نحوهی گرفتن تصاویر در محیطهای کم نور، چه در داخل خانه و چه در محیط بیرون برای شما ارائه دهیم. در ادامه با ترنجی همراه باشید.
سه سطح از نورکم
قبل از اینکه بخواهیم روشهای مختلف را برایتان بازگو کنیم، ابتدا قصد داریم سطوح مختلف نور کم را شناسایی نموده و آنها را برایتان دستهبندی کنیم، به طوری که بتوانیم درنمونه ها نیز به آنها اشاره کنیم. اگرچه دستهبندی میزان نور کار بسیار دشواری میباشد زیرا تشخیص فاصلهی معنادار میان نور بسیار زیاد و نور سیاه و سفید دشوار بوده و ممکن است در بعضی شرایط غیرممکن نیز باشد. اما برای اینکه در ادامهی توضیحات بتوانیم به راحتی به انواع نور مراجعه کنیم، تصمیم گرفتیم که آنها را به سه دسته تقسیم بندی کنیم:
1) نور قابل مشاهده: در یک روز آفتابی که درسایهی یک جسم یا یک ساختمان میایستید، در زیر درختان بزرگ و حتی پلها، با عنوان نور قابل مشاهده شناخته میشود.
2) نورکم: بعداز غروب خورشید، زمانی که هنوز میتوانید همه چیز را به طور واضح در اطراف خود ببینید و شناسایی کنید و یا زمانی که در داخل خانه هستید، میتوانید بگویید که نور کم بوده و تاریک است.
3) تاریکی: در شب، زمانی که تنها میتوانید درخشانترین اشیا را ببینید.
اطمینان داریم که با دوربین خود قطعا در تمامی شرایط فوق قرار گرفتهاید و در برخی از مواقع نیز ممکن است عکس گرفتن در این شرایط برایتان به یک چالش سخت وحتی ناامید کننده نیز تبدیل شده باشد. بیاید اکنون یکی از شرایط فوق را در نظر گرفته تا اینکه ببینید چه کاری میتوانید انجام دهید تا تصاویر خوبی را در چنین شرایط که نور محیط کم میباشد، ثبت نمایید.
1)عکاسی در نورکم؛ نور قابل مشاهده
آیا تاکنون در شرایطی قرار گرفتهاید که در طول یک روز در یک محلی حضور داشته باشید که سایه بوده و بخواهید در آن مکان عکسی بگیرید؟ این موضوع شاید به عنوان یکی از ناراحتیهای شما باشد که حتی با یک DSLR نتوانید عکسهای شفافی را در این موقعیت گرفته و تصاویر تار برای شما ثبت شوند. حتی در بعضی از موارد ممکن است تصاویری که روی LCD دوربین خود مشاهده میکنید، خوب به نظر برسند ولی وقتی که همان تصاویر را به روی لپ تاپ خود باز میکند کمی تار شده باشند. تاکنون شاید هیچ ایدهای در این زمینه نیز به فکرتان نرسیده باشد و واقعا به دنبال چرایی این موضوع بوده باشید.
ظاهرا چشمان انسان میتواند طیف گستردهای از نور را به نام “محدودهی دینامیکی” در یک دوربین مشاهده نماید. بنابراین ممکن است فکر کنید، در یک محیط که سایه میباشد نور بسیار زیادی وجود دارد ولی در حقیقت این نور برای دیافراگم دوربین شما به عنوان نور کم تلقی میشود و تصاویری که در آن مکان ثبت مینمایید باب میلتان نباشد. بسته به تنظیمات دوربین شما ممکن است دو نتیجه را پس از گرفت عکس شاهد باشید: الف) یک تصویر ناهموار مشاهده کنید. ب) ممکن است تصویرتان نویز زیادی داشته باشد.
1.1) برای جلوگیری از تیره شدن تصاویر، سرعت شاتر دوربین خود را به روی حداکثر قرار دهید
چرا تصاویر شما تار میشوند؟ پاسخ این سوال در سرعت شاتر دوربین میباشد. اگر سرعت شاتر دوربین شما بسیا کم باشد، شما شاهد لرزش دوربین و یا تار شدن شوژههای متحرک در تصویر خود خواهید بود. برای جلوگیر از لرزش دوربین، همیشه باشد سعی کنید سرعت شاتر را در حداکثر قرار دهید. اکنون ممکن است بپرسید “سرعت بالای شاتر چیست؟”، این موضوع بستگی به طول کانونی لنز دوربین شما دارد. اگر شما از یک شوژه با لنزی که دارای زاویه دید 10 -24 میلیمتری میباشد، عکس بگیرید، سرعت شاتر شما کمتر از 1/50ام ثانیه خواهد بود. اگر شما از یک لنز تله فوتو با طول بیشتر از 100 میلیمتر استفاده نمایید، توصیه میکنیم که از یک قانون متقابل برای محاسبهی سرعت شاتر دوربین خود استفاده کنید. برای اکثر تصاویری که در روز گرفته میشود باید سرعت شاتر 1/200 یا 1/250ام ثانیه باشد تا تصاویرتان شفاف بوده و از تار شدن اجسام متحرک جلوگیری گردد.
1.2) گشودگی دیافراگم دوربین خود را به کمترین میزان تغییر دهید (f/Stop)
برای عکس گرفتن با یک شاتر سریع مانند شاتری که سرعت آن 1/200ام ثانیه می باشد نیاز به نور بیشتری دارید اما در وضعیتی که نورکافی ندارید، چه کار باید بکنید؟ اولین کاری که باید انجام دهید این است که گشودگی دیافراگم لنز دوربین خود را به کمترین میزان تغییر دهید. کاهش گشودگی دیافراگم به این معناست که نور بیشتری از طریق لنز به داخل دوربین منتقل میشود و به شما اجازه میدهد که سرعت شاتر بیشتری داشته باشید. برای انجام این کار باید دوربین خود را در حالت تنظیم دستی دیافراگم قرار دهید و سپس به تدریج گشودگی دیافراگم دوربین خود را کاهش دهید تا به کمترین مقدار خود برسد.
1.3) از یک لنز سریعتر استفاده کنید
کمترین میزان گشودگی دیافراگم بستگی به سرعت لنز دوربین شما دارد. زوم اکثر لنزهای مصرفی به گشودگی دیافراگم حداکثر f/3.5 محدود میباشند در حالی که لنزهای زوم حرفهای دارای دیافراگم f/2.8 هستند و برخی از لنزهای اصلی (ثابت) نیز میتوانند تا f/1.2 گشودگی دیافراگم داشته باشند. چگونه سرعت شاتر به روی کاهش گشودگی دیافراگم تاثیر میگذارد؟ کاهش گشودگی دیافراگم به f/1.6 سرعت شاتر دوربین را دو برابر میکند و به 1/250ام ثانیه افزایش میدهد و اما زمانی که گشودگی دیافراگم را به f/4.0 کاهش میدهید سرعت شاتر دوربین شما به 1/500ام ثانیه کاهش مییابد که برای حالت freeze زیاد میباشد. اگر شما یک لنز سریع با حداکثر دیافراگم f/1.4 و یا f/1.8 دارید، به خاطر داشته باشید که کاهش گشودگی دیافراگم به کمترین مقدار باعث کاهش عمق کانونی میگردد، بنابراین حتما باید قبل از گرفتن عکس محل فوکوس صحیح کانونی را پیدا کنید. اگر شما با دوربینهای نیکون عکس برداری مینمایید، توصیه می کنیم که یکی از لنزهای زیر را با توجه به بودجهی خود تهیه نمایید:
Nikon 50mm f/1.4G
Nikon 50mm f/1.8D
Nikon 35mm f/1.8G
لنزهای پیشنهادی ما برای دوربینهای کانن نیز شامل مواد زیر میباشد:
Canon EF 50mm f/1.4 USM
Canon EF 50mm f/1.8 II
Canon EF 28mm f/1.8 USM
1.4) از لنزهایی با تکنولوژی تثبیت تصویر استفاده کنید
آیا لنز شما دارای VR (کاهندهی لرزش) یا IS (تثبیتکنندهی تصویر) میباشد؟ اگر نه، این خیلی بد است، زیرا VR/IS واقعا کارای دارند! آخرین تکنولوژی “VR II” که توسط نیکون معرفی شد، این امکان را به شما میدهد که سرعت شاتر دوربین خود را بدون هرگونه تار شدن در تصویر نسبت به لنزهایی که قابلیت VR را ندارند، تا 4 برابر کاهش دهید. بنابراین باید بگوییم که با یک لنز معمولی شما نیاز به 250/1 ام ثانیه، زمان برای گرفتن تصاویر شارپ دارید. با یک سیستم VR/IS، شما میتوانید سرعت شاتر را تا 1/30ام ثانیه و حتی بیشتر کاهش دهید و همچنان تصاویر شارپ را دریافت کنید! بسیاری از لنزهای زوم مصرفی مانند Nikon 18-55mm f/3.5-5.6G VR و Nikon 18-200mm f/3.5-5.6G VR II با تکنولوژی VR عرضه میشوند. قطعا لنزهایی که دارای قابلیت VR میباشند بسیار کاربردی بوده و برای دوربینهای حرفهای و نیمه حرفهای ضروری میباشند اما متاسفانه این لنزها وزن بالایی دارند و کمی هم کند هستند ولی نه به اندازهی نیکون 50 میلیمتری با گشودگی دیافراگم f/1.4G. لنزهایی که برای زوم با دیافراگم ثابت و تکنولوژی VR/IS استفاده میشوند، لنزهایی حرفهای بوده و البته گرانقیمت! مانند Nikon 70-200mm f/2.8G VR II که در تصویر زیر مشاهده میکنید.( این لنز برای عکاسی در نورکم بسیار مناسب میباشد)
1.5) ایزو (ISO) دوربین خود را افزایش دهید
چرا گاهی اوقات که گشودگی دیافراگم خود را کاهش میدهید هنوز هم سرعت شاتر دوربین شما کم است؟ پاسخ شما این است که باید ایزو (سنسور حساسیت) دوربین خود را افزایش دهید تا سنسور جمع کنندهی نور، سریعتر عمل کرده و نور را با سرعت بیشتری از محیط اطراف جمع کند. اگر شما در حال عکاسی با ایزو 100 هستید و دوربین شما به شما نشان میدهد که سرعت شاتر 1/25 ثانیه است، باید میزان ایزو خود را به 400 افزایش دهید تا سرعت شاتر 1/100 ثانیه افزایش یابد. چگونه میتوانیم سرعت شاتر را محاسبه کنیم؟ اساسا، دو برابر شدن ایزو دوربین شما، سرعت شاتر را نیز دو برابر میکند. بنابراین، افزایش ISO دوربین از 100 به 200 سرعت شاتر شما را از 1/25 ثانیه به 1/50 ثانیه افزایش میدهد و همچنین افزایش ایزو دوربین از 200 به 400، سرعت شاتر را از 1/50 ثانیه به 1/100 ثانیه افزایش میدهد. از لحاظ فنی، سرعت شاتر در دوربینها کمی متفاوت است (1/30ام ثانیه، 1/60ام ثانیه، 1/125ام ثانیه)، اما از همه مهمتر این است که دوبرابر شدن ایزو سرعت شاتر دوربین شما را نیز دوبرابر میکند.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که با افزایش ایزو دوربین خود حساسیت حسگر نیز بیشتر میشود و احتمال دارد نویز در تصاویر شما مشاهده گردد. اکثر دوربینهای مدرن میتوانند سطوح افزایش ایزو تا 800 را به خوبی کنترل کنند و دوربینهای حرفهای باکیفیت بالا، میتوانند نویز بسیار کمی را در ایزو 3200 وحتی بالاتر ایجاد کنند.
در قسمتهای بعدی، روشهای دیگری را در دستهبندیهای دیگر نور برایتان شرح خواهیم داد.
اکنون نظر شما درمورد این روشهای عکاسی در نورکم چه میباشد؟
سرعت شاتر کم بشه باید ایزو رو زیاد کنیم و دیافراگم کم تو تصاویر بوکه چه جوری میشه
خیلی پست مفیدی بود.
درود بر شما ?