سری پیکسل گوگل به افشاگریهای گسترده پیش از معرفی رسمی شهرت دارد، اما گاهی اوقات، برخی دستگاههای شایعه شده هرگز به بازار نمیرسند و به یک معمای حل نشده در دنیای فناوری تبدیل میشوند. یکی از این معماها، سومین مدل پرچمدار از خانواده پیکسل ۴ با اسم رمز «نیدلفیش» (needlefish) بود. اکنون، به لطف درز عکسهای جدید و منابع آگاه، بالاخره موفق شدهایم داستان این گوشی کنسل شده و هویت واقعی آن را کشف کنیم: اولین تلاش گوگل برای ساخت یک مدل 5G از سری پیکسل ۴.
🔹هویت فاش شده: دستگاه مرموز گوگل با اسم رمز «نیدلفیش»، یک نمونه اولیه از مدل 5G پیکسل ۴ بوده که بر پایه پیکسل ۴ ایکسال ساخته شده است.
🔹سختافزار کلیدی: این نمونه اولیه از ترکیب پردازنده اسنپدراگون ۸۵۵ با مودم مجزای (Standalone) اسنپدراگون X55 5G استفاده میکرد.
🔹دلیل ساخت: گوگل این دستگاه را احتمالاً به عنوان یک پلتفرم آزمایشی برای کسب آمادگی و شروع توسعه نرمافزار و سختافزار 5G ساخته بود، زیرا تراشههای با مودم 5G یکپارچه در آن زمان با تأخیر مواجه بودند.
🔹دلیل کنسل شدن پروژه: این پروژه به دلیل تأخیر در عرضه نهایی مودم X55 و از راه رسیدن نسل جدیدتر پردازندهها (اسنپدراگون ۸۶۵)، توجیه زمانی و تجاری خود را از دست داد و هرگز به بازار عرضه نشد.
🔹تفاوتهای سختافزاری: این مدل علاوه بر مودم 5G، دارای ۸ گیگابایت رم (در مقابل ۶ گیگابایت) و باتری کمی بزرگتر از پیکسل ۴ ایکسال بود.
Pixel 4 5G
عکسهای جدید، دستگاهی کاملاً شبیه به پیکسل ۴ ایکسال را نشان میدهند. حاشیه بالایی نمایشگر میزبان دوربین سلفی، سختافزار قفلگشایی چهره با مادون قرمز (IR) و رادار پروژه سولی (Project Soli) است. با این حال، تفاوتهای داخلی مهمی وجود دارد.
در داخل گوشی، ماژولهای آنتن mmWave در بالا و کنار دستگاه دیده میشوند. باتری آن با ظرفیت ۳۸۰۰ میلیآمپر ساعت، کمی بزرگتر از باتری ۳۷۰۰ میلیآمپر ساعتی پیکسل ۴ ایکسال است. همچنین، این نمونه اولیه دارای ۸ گیگابایت رم بود، در حالی که مدلهای استاندارد پیکسل ۴ با ۶ گیگابایت رم عرضه شدند.
Pixel 4 5G
Pixel 4 5G
اما جذابترین سرنخ در صفحه فستبوت (Fastboot) دستگاه نهفته است. در این صفحه، نسخه مودم با پیشوند “g55” مشخص شده است. این کدگذاری به احتمال قریب به یقین به مودم مجزای اسنپدراگون X55 کوالکام اشاره دارد که از شبکه 5G پشتیبانی میکند. این ترکیب سختافزاری (اسنپدراگون ۸۵۵ با مودم X55) بسیار نادر بود و تنها در تعداد انگشتشماری از گوشیها استفاده شد.
برای درک این موضوع، باید به روزهای آغازین فناوری 5G بازگردیم. اولین مودمهای 5G مانند اسنپدراگون X50، بیشتر پلتفرمهای آزمایشی بودند. مودم بهتر یعنی X55 نیز یک تراشه مجزا (Standalone) بود که معایب خود مانند مصرف انرژی بالاتر را داشت.
راهحل ایدهآل، تراشههایی با مودم 5G یکپارچه (Integrated) مانند اسنپدراگون ۷۶۵ بود. اما کوالکام در تولید و عرضه نسخههای 5G این تراشه با تأخیرهای زیادی مواجه شد. گوگل که نمیخواست از رقابت 5G عقب بماند، به احتمال زیاد پروژه «نیدلفیش» را به عنوان یک راهحل موقت آغاز کرد. آنها پیکسل ۴ ایکسال را با کمترین هزینه بازطراحی کردند تا با استفاده از مودم مجزای X55، بتوانند توسعه سختافزار و نرمافزار 5G خود را ماهها زودتر شروع کنند.
مودم اسنپدراگون X55
اما این پروژه در تله زمانبندی گرفتار شد. نسخههای نهایی و پایدار مودم X55 آنقدر دیر عرضه شدند که دیگر امکان معرفی «نیدلفیش» همزمان با خانواده پیکسل ۴ در اواخر سال ۲۰۱۹ وجود نداشت. از طرفی، عرضه آن در سال ۲۰۲۰ نیز منطقی نبود، زیرا در آن زمان نسل جدید پردازندهها یعنی اسنپدراگون ۸۶۵ از راه رسیده بود و عرضه یک گوشی با تراشه قدیمیتر، توجیهی نداشت.
ویدئو تست سرعت پیکسل ۱۰ پرو ایکس ال در برابر گلکسی S25 اولترا – کدام برنده میشود؟
در نهایت، معمای «نیدلفیش» حل شد. این دستگاه یک نمونه اولیه جاهطلبانه اما بدشانس از مدل 5G پیکسل ۴ بود که به عنوان یک پل توسعه برای ورود گوگل به دنیای 5G عمل میکرد. این پروژه به دلیل تأخیرهای زنجیره تأمین و پیشرفت سریع فناوری پردازندهها، پیش از آنکه فرصت عرضه پیدا کند، منسوخ و لغو شد. داستان نیدلفیش یک نگاه جذاب به چالشهای پیچیده و زمانبندیهای فشرده در توسعه گوشیهای هوشمند است و نشان میدهد که چگونه حتی غولهایی مانند گوگل نیز گاهی مجبور به کنار گذاشتن پروژههایی میشوند که در میانه یک گذار بزرگ فناوری گیر افتادهاند.