هنگامی که فشار خون بالا میرود، ورزش نکردن، رژیم غذایی نامناسب، اغلب مظنونین اصلی هستند. با این حال مطالعات جدیدی نشان میدهند که پوست ما نیز ممکن است نقش مهمی بر پیشرفت این بیماری داشته باشد. در ادامه با ترنجی همراه باشید.
با مطالعه روی موشها، محققان انگلیسی و سوئدی دریافتند که پوست با توجه به سطح اکسیژنی که به محیط پاسخ میدهد بر روی فشار خون تاثیر میگذارد. پروفسور رندال جانسون و همکارانش از گروه فیزیولوژیکی و توسعه علوم اعصاب دانشگاه کمبریج، اخیرا یافتههای جدید خود درباره این موضوع را در مجله elife نشر دادهاند. طبق مطالعات حدود 75 میلیون بزرگسال در ایالت متحده از بیماری فشار خون رنج میبرند.
این اتفاق زمانی میافتد که خون با فشار بیش از حد به دیواره شریانها فشار میآورد. این امر میتواند به تخریب رحم منجر شود که به نوبه خود خطر ابتلا به حمله قلبی، سکته مغز و بیماری قلبی را افزایش دهد. پروفسور جانسون میگوید: بیشتر تحقیقات در این زمینه، به نقشی که ارگانهایی مانند مغز، قلب و کلیهها بازی میکنند،میپردازد. بنابراین ما اطلاعات بسیار کمی از نقشی که بافتها و اندامهای دیگر بازی میکنند، میدانیم.
به گفته محققان، مطالعات قبلی نشان داده است که جریان خون وقتی افزایش مییابد که بافت از کمبود اکسیژن رنج میبرد و این به دلیل وجود خانوادهای از پروتئینهای شناخته شده به عنوان HIF است. پروفسور جانسون و همکارانش برای مطالعه خود تصمیم گرفتند که چگونگی کمبود اکسیژن بر جریان خون را که در پوست تأثیر میگذارد و این امر بر فشار خون چه تاثیری میگذارد را بررسی کنند.
برای رسیدن به یافتهها،گروهی آزمایشاتی را بر روی موشهایی که بطور ژنتیکی دچار کمبود پروتیین HIF در پوست خود بودند را انجام داد. سپس موشها در معرض سطوح اکسیژن پایین قرار گرفتند. دمای پوست، فشار خون و ضربان قلب آنها در پاسخ به این شرایط مورد بررسی قرار گرفت و سپس با جوندگان سالم مقایسه شد.
این گروه علاقهمند بود که در مقایسه با موشهای سالم و جوندگان که هیچ کدام از پروتئینهای HIF-1 alpha و HIF-2-alpha را در پوست خود نداشتند، ببینند چه پاسخی به میزان اکسیژن کم نشان میدهند.
به طور خاص، موشهایی که دارای HIF-1 alpha و HIF-2-alpha بودند، افزایش قابل توجهی در دمای پوست، ضربان قلب و فشار خون مشاهده شد و میزان فعالیت بدنی آنها نیز کاهش یافت. این مطالعات همچنین یافتههای جالبی در مورد پاسخ بدن موشها به اکسیژن کم را نشان داد. محققان دریافتند که فشار خون و ضربان قلب طی 10 دقیقه قبل از کم شدن اکسیژن در بافت، افزایش یافته و تا 36 ساعت ادامه مییابد.
بعد از گذشتن 48 ساعت از قرار گرفتن در شرایط کمبود اکسیژن، فشار خون و ضربان قلب موشها به حالت عادی باز میگردد. دانشمندان خاطر نشان میکنند که کمبود پروتیین HIF و همچنین سایر پروتیینهای مرتبط با کمبود اکسیژن در بافت، در میزان افزایش ضربان قلب و فشار خون و مدت زمانی که افزایش مییابد، تاثیرگذار است.
نویسنده اول مطالعه، دکتر اندرو کوبرن، از دانشگاه کمبریج، میگوید که یافتههای این گروه نشان میدهد که پاسخ پوست به سطوح اکسیژن پایین ممکن است تأثیر قابل توجهی بر سیستم قلبی عروقی داشته باشد.
دکتر اندرو کوبرن میگوید:
سطوح اکسیژن پایین – چه موقت یا پایدار – شایع هستند و میتوانند به محیط طبیعی ما یا عواملی مانند سیگار کشیدن و چاقی مرتبط باشند. ما امیدواریم که مطالعاتمان به ما کمک کند تا بهتر بدانیم که چگونه پاسخ بدن به چنین شرایطی ممکن است خطر ابتلا به فشار خون بالا را افزایش دهد یا حتی باعث آن شود.
پروفسور جانسون با توجه به اینکه پوست بدن بزرگترین عضو بدن است، یادآور میشود که شاید نقش آن در تنظیم فشار خون نباید به عنوان یک شگفتی باشد. همچنین او یادآور میشود که این تحقیقات به ما نشان میدهد، ممکن است که نیاز باشد نگاهی به اندامها و بافتهای دیگر بدن داشته باشیم تا دریابیم که عملکرد آنها در قبال این موضوع چیست.
آیا تاکنون به این موضوع توجه کرده بودید؟
خیلی جالبه. چه ارتباطات عجیبی بین اتدام ها هست..