در هفته ای که گذشت، بسیاری از فیلم ها سقوط کردند و چند فیلم جدید اکران شدند. با ترنجی در گزارش باکس آفیس همراه باشید.
بعد از موفقیت پیکسار با “در جستجوی دوری” در سال گذشته، این شرکت قصد دارد سال ۲۰۱۷ را هم با دو فیلم به سود خودش تمام کند و فرصتی به رقبا ندهد. “کوکو” ماه نوامبر روی پرده سینماها می رود و ماشین ها ۳ در هفته گذشته اکران شد. یادم می آید ماشین ها ۱، خیلی سرگرم کننده و فان بود و شخصیت مورد علاقه من ماتر بود که نقش خل و چلی را بازی می کرد. قسمت دوم که کمی مزین به اکشن و پلیس بازی شد و حال و هوای جیمز باند را پیدا کرد، از سوی منتقدان بدترین انیمیشن پیکسار لقب گرفت(که اجازه بدید من از همین تریبون مخالفتم را با منتقدان اعلام کنم و البته به نظر من این فیلم خیلی سلیقه ای شده بود). اما ماشین ها ۳ از همان تریلر اول ذهن ها را به لرزه درآورد و برایمان عجیب بود که لایتینینگ مک کویین بسیار پولدار و موفق، در دنیایی تاریک گیر کند. داستان فیلم از این قرار است که خودروهای جدید و سریع تر در مسابقات شرکت می کنند و مک کویین که احساس قدیمی شدن پیدا می کند، از مسابقه کنار گذاشته می شود. امتیاز متا کریتیک فیلم ۵۹ است. لس آنجلس تایمز در مورد فیلم می گوید:
ماشین‌های “ماشین‌ها ۳” نه تنها زیبا به نظر می‌رسند، بلکه با چنان مهارتی به وسیله‌ی کامپیوتر متحرک‌سازی شده و با چنان جذابیتی صداپیشگی شده‌اند که برخلاف چیزی که انتظار می‌رود، واقعا آنها را به عنوان آدم‌هایی با مشکلات احساسی باور می‌کنیم. حتی وقتی کارگردانی فیلم‌های “ماشین‌ها” برعهده‌ی جان لستر، رییس پیکسار بود هم با فیلم‌هایی طرف نبودیم که مثل “وال-ایی” و “پشت و رو” مورد استقبال گسترده‌ی منتقدان قرار بگیرند، اما کاملا مشخص است که نباید آرامش و رضایتی که این فیلم‌ها ارائه می‌دهند را دست‌کم بگیریم. پس اگر پایه هستید، موتورهایتان را روشن کنید و بگذارید گذشته‌های خوش به چرخش بیافتند.
جیمز براردینلی که سه ستاره به فیلم داده، می گوید:
سازندگان (خوشبختانه) مسیر “ماشین‌ها ۳” را تغییر داده‌اند و به اندازه‌ی سری “داستان اسباب‌بازی”، از قسمت اول هم الهام‌برداری کرده‌اند. با این حال اگرچه سومین (و آخرین؟) سفر به دنیای لایتینگ مک‌کویین سعی می‌کند تا حرف عمیقی درباره‌ی قبول کردن تغییراتی که با پیری می‌آیند بزند، اما هرگز به ضربه‌ی احساسی “داستان اسباب‌بازی ۳” که در واقع درباره‌ی همین پیام بود نمی‌رسد.
واندر وومن که به نظر می رسد دیگر جذابیت قبل را ندارد، همچنان به لطف فروش خوبش در هفته دوم، رتبه دوم این هفته را تسخیر کرده. اما کم لطفی است اگر بگوییم که واندروومن فقط برای یک هفته خوب بوده، چرا که این فیلم هنوز هم در حال پشت سر گذاشتن فیلم های کامیک بوکی است و حتی به فیلم های غیر کامیک بوکی حمله کرده است. واندر وومن از انت من گذشته و به زودی از ددپول و تمام فیلم های ایکس من می گذرد.
دومین تازه اکران این هفته “همه نگاه ها به من” است. این فیلم که براساس زندگی توپاک شکور، رپر معروف آمریکایی، ساخته شده، رقم عالی ۲۷ میلیون دلار را در آخر هفته ی افتتاحیه اش کسب کرد. یکی از دلایل موفقیت این فیلم، حضورش در اکران هایی است که بیشترشان بلاک باستر و اکشن هستند.
مومیایی در هفته دوم با کله به زمینی سقوط کرد که فیلم هایی همین چند وقت پیش از دست آن ضربه مغزی شده بودند. فیلم هایی مثل دزدان دریایی کارائیب که حتما درباره آن حرف می زنیم. مومیایی در هفته دوم با ۵۶ درصد افت فروش همراه شد و شوکی به تام کروز، ستاره اصلی فیلم، وارد کرد.
فروش: ۱۱٫۹ میلیون دلار
فروش این فیلم تا اکنون ۱۵۰ میلیون دلار بوده که با این وضع فروش کلی فیلم در آمریکای شمالی ۱۷۰ میلیون دلار تخمین زده شده است.
اسکارلت جوهانسون (بازیگر زن مورد علاقه من) مدتی است که در فیلم های بزرگ بازی می کند و خیلی وقت است در فیلم های کوچک بازی نکرده است. مطمئنا خیلی ها او را در نقش بلک ویدو دنیای سینمایی مارول می شناسند اما قبل از اینکه در چنین نقش هایی بازی کند در کمدی ها و فیلم های کوچک بازی می کرده است. شب سخت درمورد پنج دوست دانشگاهی است که بعد از ده سال برای یک جشن مجردی خفن در میامی دور هم جمع می شوند(به معنای واقعی کلمه خفن). اما مهمانی دیوانه وارشان با کشته شدن مرد به گند کشیده می شود و در جریان اوضاع قاراشمیش مخفی کردن جنازه، به دوستان بهتری تبدیل می شوند. منتقد ایندی وایر در باره فیلم می نویسد:
قبلا دیده بودیم که کیت مک‌کینون می‌تواند به عنوان نقش اصلی یک فیلم را سرپا نگه دارد، اما او در قاپ زدن فیلم‌ها برای خودش هم عالی است. او این کار را در “شکارچیان ارواح” کرد و حالا دوباره با “شب سخت” تکرار کرده است. فیلمی که برخلاف خلاصه‌قصه‌ی دیوانه‌وارش که پر از سقوط‌های احتمالی بود، به‌طرز غافلگیرکننده‌ای بامزه از آب درآمده است».
جیمز براردینلی از ریل‌ویوز که سه ستاره به فیلم داده می‌آورد:
من بارها نوشته‌ام که تنها چیزی که از یک کمدی می‌خواهم این است که مرا بخواند. اگر امکانش است مکررا. “شب سخت” بدون شک فیلم مشکل‌داری است. فیلم نامیزانی است و در زمان‌هایی که فیلمنامه وارد محدوده‌ی بی‌مزگی می‌شود، به پته‌پته می‌افتد. اما تعداد خنده‌های فیلم خیلی بیشتر از میانگین این‌جور فیلم‌ها است و علاوه‌بر اینکه از هنرنمایی‌های دوست‌داشتنی بهره می‌برد، هیچ‌وقت خسته‌کننده هم نمی‌شود.
نظر شما در مورد باکس آفیس این هفته چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
