اپل در ابتدا آی او اس ۱۰ را در ماه ژوئن سال جاری میلادی رونمایی کرد و سه ماه بعد یعنی در ماه سپتامبر آن را برای به کارگیری در دستگاه‌های سازگار با این سیستم عامل در دسترس قرار داد.
درست است که این سیستم عامل جز این که به روزرسانی حجیم تکراری به روال سابق باشد حرف دیگری برای گفتن ندارد اما چند گام بزرگ هم به پیش برداشته است. دلیل‌های متقاعده کننده بی‌شماری برای نصب این به روزرسانی می‌توان سراغ گرفت چون حاوی نکته‌ها و ترفندهایی است که از هر سیستم عاملی انتظار می‌رود.
برای نمونه، اکنون در صفحه قفل گوشی طراحی دوباره‌ای اتفاق افتاده است به شکلی که همه اعلان‌های کاربر به صورت تمام نما مشاهده شدنی است. همچنین نرم‌افزار موسیقی از سر تا پا عوض شده و نرم‌افزار هوشمند جدید هوم (home) با نام «هوم کیت» (HomeKit) در اختیار قرار گرفته که از قابلیت‌هایش می‌توان به کنترل پنل متمرکز اشاره کرد که به کار کسانی می‌آید که در خانه خود دیگر لوازم هوشمند شرکت اپل را دارند. دیگر این که گزینه حذف نرم‌افزارهای بورس اپل (Apple’s stock apps) اضافه شده که شادی بسیاری را رقم زد.
بیش از یک ماه بعد، اپل به روزرسانی بعدی یعنی آی او اس ۱۰٫۱ را انتشار داد که قابلیت حالت عمودی را برای آیفون ۷ پلاس به ارمغان آورد و قابلیتی هم به دوربین‌های دوگانه افزود. در میان فهرست اصلاحات می‌شود از ارایه به روزرسانی‌ها برای موقعیت‌های مکانی مشخص نرم‌افزار نقشه در ژاپن، اصلاح چندین چند پیام خطا و اشکال‌های متعدد و خانه تکانی کامل فهرست بهبودی‌های اجرا و اصلاحات نام برد.
پرسش اما این است که آیا ارزش به‌روز کردن دارد؟
اشکال‌های نهفته
دستگاه‌های اپلی جیلبرک شده‌ای که از نرم‌افزاری قدیمی‌تر از آی او اس ۱۰ استفاده می‌کنند طبیعتا سر سازگاری با این به روزرسانی ندارند چون روش تضمین شده‌ای برای جیلبرک دستگاه‌های مجهز به آی او اس ۱۰ هنوز وجود ندارد اما جامعه هکر‌ها بیکار ننشسته‌اند و دست روی دست نگذاشته‌اند و همین روزها است که خبر شکسته شدن قفل این سیستم عامل هم گوش فلک را کر خواهد کرد. با همه اینها، آی او اس ۱۰٫۱ اساسا علامت هشدار دهنده‌ای است برای آنانی که ترجیح می‌هند که دستگاه‌های خود را جیلبرک کنند.
از نظر برخورد با جنبه کلاه‌برداری و شیادی موضوع جیلبرک، انجمن‌های حامی اپل دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اند چون از زمانی که به روزرسانی منتشر می‌شود بدون این که از کوره دربروند در خصوص استفاده‌های غیرقانونی هشدار می‌دهند.
از این تفاصیل که بگذریم، گزارش‌هایی چند درباره ناپدید شدن برخی از اطلاعات اپل به بیرون درز کرده اما موضوع آن قدر اهمیت نداشته که واکنشی رسمی به دنبال داشته باشد. مساله فعلا مسکوت مانده با این فرض که چه بسا گیر و گوری در کار بوده که چنین شده است.
باز از این حرف‌ها گذشته، بگویی نگویی بیلد موجود انگار در شرایط و وضعیت خوبی قرار دارد.
لازم است به روزرسانی کنیم؟
به روزرسانی آی او اس ۱۰٫۱ ای بسا در ابتدا کوچک و مختصر در نظر برشد اما در حقیقت اصلاحات نامحسوسی با خود به همراه دارد که حتی در فهرست تغییراتش ذکر نشده‌اند. از جمله آنها نمی‌توان به درایورهای مودم و ثابت‌افزار اپراتور سیم کارت اشاره نکرد. این دو مورد مانع از قطع و وصل گاه و بی گاه و اتفاقی بخش cellular دستگاه‌های آیفون می‌شوند.
همچنین قسمت AirPlay Mirroring، Bluetooth و Activity syncing برای دارندگان ساعت اپل واچ (Apple Watch) بهبود می‌یابند.
روی هم رفته، کار عاقلانه این است که هر اپل بازی دستگاهش را به آی او اس ۱۰٫۱ ارتقا بدهد. درست است که تغییراتش آن قدر نیست که دستگاه را دگرگون و انقلابی در آن برپا کند منتها حداقلش این است که کارایی و کارگرد بهتر دستگاه را رقم می‌‌زند و در کنار رفع و رجوع اشکالاتی که به چشم نمی‌آیند تجربه متفاوتی از کار و استفاده از این سیستم عامل را عرضه می‌کند.
چنان چه خیال ندارید تا آیفون خود را جیلبرک کنید، پس حتما دستگاه خود را ارتقا بدهید. هر چند باید گفت که برخی از کاربران خوش‌تر دارند که با نسخه قدیمی‌تر کار کنند.
آی او اس ۱۰٫۱ هم‌اکنون برای آیفون ۷ و آیفون ۷ پلاس موجود است و بر روی گوشی‌های قدیمی‌تر و به طور مشخص آیفون ۵ نصب می‌شود. این به روزرسانی برای آیپد ۲ و آیپد مینی ۲ و حتی قدیمی‌تر و نیز برای آیپد پرو و آیپد پاد نسل ششم هم در دسترس است.
[button type=”default” color=”” target=”” link=”http://www.techtimes.com/articles/184297/20161031/ios-10-1-vs-ios-10-is-the-upgrade-worth-it.htm”]techtimes[/button]
