ویرجین گالکتیک دیروز اعلام کرد که پیشرفت چشمگیری در توسعه موتور مورداستفاده در ماهواره‌بر لانچر وان (LauncherOne) داشته است. دو هفته قبل هم این شرکت اعلام کرده بود که در حال افزایش عملکرد این وسیله است. ماهواره‌بر لانچر وان که تصویر مفهومی آن در شکل بالا نشان داده‌شده، قادر به حمل محموله ۴۰۰ کیلوگرمی به مدار ارتفاع پایین و محموله ۲۰۰ کیلوگرمی به مدار خورشید-آهنگ خواهد بود.
در یک بیانیه، ویرجین گالکتیک اعلام کرد که با موفقیت یک آزمایش ۲۰ ثانیه‌ای روی موتوری انجام داده که در مرحله اول راکت هوا پرتاب لانچر وان به کار گرفته خواهد شد. همچنین اعلام شد که یکی از قطعات کلیدی موتور مرحله دوم راکت نیز آزمایش شده است. این آزمایش‌ها در مرکز آزمایش این شرکت در صحرای موهاوی ایالت کالیفرنیا انجام شد.
در آزمایش ۲۵ سپتامبر، ویرجین گالکتیک، موتور نیوتون ۳ را به مدت ۲۰ ثانیه روشن کرد. این موتور که کروزین و اکسیژن مایع مصرف می‌کند و با توربوپمپ تغذیه می‌شود، برای تولید نیروی پیشران ۷۳۵۰۰ پوند (۳۲۷ کیلو نیوتون یا ۳۳۳۴۰ کیلوگرم-نیرو) در مرحله اول راکت لانچر وان طراحی شده است. به گفته این شرکت، این آزمایش داده‌های باکیفیتی درباره موتور طی استارت، عملکرد و خاموشی ایمن تولید کرده است.
این شرکت همچنین واحد مولد گاز موتور کوچک‌تر نیوتون ۴ را که در مرحله دوم راکت لانچر وان به کار گرفته خواهد شد، آزمایش کرد. واحد مولد گاز که مقدار کمی از سوخت را برای تأمین توان توربوپمپ‌ها می‌سوزاند، در هر یک از آزمایش‌های «تمام-وقت» موتور، بیش از شش دقیقه روشن شد.
جورج وایتسایدز، مدیرعامل ویرجین گالکتیک در یک بیانیه گفت:
هنوز کار زیادی باید انجام شود، اما نتایج آزمایش‌های نیوتون ۳ و نیوتون ۴ بسیار امیدوارکننده هستند. به لطف گروه ما، استندهای آزمایش و مجتمع‌های ساخت و تولید ما، در حال پیشرفت بی‌وقفه در تمام اجزای کلیدی لانچر وان هستیم.
آزمایش‌های موتور بعد از اطلاعیه ۱۴ سپتامبر ویرجین گالکتیک مبنی بر افزایش ظرفیت محموله لانچر وان انجام‌شده‌اند. وقتی این ماهواره‌بر در سال ۲۰۱۲ معرفی شد، شرکت اعلام کرده بود که قادر به پرتاب محموله تا ۲۲۵ کیلوگرم به مدار ارتفاع پایین خواهد بود. با ارتقای موتور این راکت، حمل محموله تا ۴۰۰ کیلوگرم به مدار ارتفاع پایین توسط لانچر وان ممکن خواهد شد و حمل ماهواره‌های تا ۲۰۰ کیلوگرم به مدار خورشید-آهنگ که بیشتر مورداستفاده ماهواره‌های دورسنجی است نیز ممکن خواهد بود.
این ماهواره‌بر بخشی از بهبود عملکردش را مدیون توسعه موتورهای نیوتون ۳ و نیوتون ۴ است که نسبت به موتورهای نیوتون ۱ و نیوتون ۲ که ابتدا برای لانچر وان در نظر گرفته شده بودند، نیروی پیشران بیشتری تولید می‌کنند. این شرکت اکنون دیگر موتورهای نیوتون ۱ و ۲ را به‌عنوان اثباتگر فناوری می‌شناسد. این موتورهای اولیه، طراحی ساده‌تر تغذیه فشاری (تغذیه سوخت و اکسیدکننده محفظه احتراق به کمک فشار مخزن به‌جای استفاده از پمپ) داشتند، درحالی‌که موتورهای جدید از توربوپمپ‌هایی بهره می‌برد که ویرجین گالکتیک در همکاری با شرکت باربر نیکولز (Barber Nichols) تولید کرده است، شرکتی که برای مشتریان دولتی و تجاری توربوپمپ تولید کرده است.
لانچر وان همچنین از هواپیمای دیگری به‌عنوان پلتفرم پرتاب استفاده خواهد کرد. طرح اولیه این بود که این راکت از هواپیمای وایت نایت ۲ (WhiteKnightTwo) پرتاب شود؛ هواپیمایی که ویرجین گالکتیک برای وسیله سرنشین دار زیرمداری اسپیس شیپ ۲ طراحی کرده است. ویرجین گالکتیک در ۱۴ سپتامبر گفت که در مراحل نهایی دستیابی به یک هواپیمای تجاری است که از پس افزایش ظرفیت لانچر وان برآید. این شرکت هنوز جزئیات هواپیمایی که قصد دارد استفاده کند فاش نکرده است.
[su_button url=”http://spacenews.com/virgin-galactic-claims-progress-on-smallsat-launch-vehicle/” target=”blank” background=”#159f84″]spacenews[/su_button]
