۵ اکتبر، سال مرگ استیو جابز در سن ۵۶ سالگی میباشد. به یاد گذشت ۱۰ سال از آن روز، جانی آیو، مسئول سابق طراحی اپل، نامهای را در مجله WSJ به یاد آخرین روزهای او با جابز منتشر کرده است.
آیو مینویسد با وجود اینکه او از سال 2001 در مورد دوستی خود با جابز بهطور علنی صحبت نکرده است، اما هر روز به بنیانگذار اپل فکر میکند:
من همیشه به مرگ استیو فکر کردهام.
خاطرات من از آن روز دلخراش 10 سال پیش، پراکنده و تصادفی است. یادم نمیآید که به خانهاش رفته بودم. آسمان مهآلود اکتبر و کفشهای تنگ را به خاطر دارم. بعداً به یاد میآورم که من و تیم برای مدت طولانی بی سروصدا در باغ نشستیم.
از زمان فوت استیو، من در مورد دوستی، ماجراجوییها یا همکاریمان بهطور عمومی صحبت نکردهام. من هرگز تلاطم داستانها یا ویژگیهای عجیبوغریب و اشتباهی را که در فرهنگعامه منتشر شده است، نخواندهام.
اما من هر روز به استیو فکر میکنم.
آیو مینویسد که او با همسر جابز، لورن، صمیمی است و آنها دائماً با هم صحبت میکنند:
من و لورن به هم نزدیک هستیم. خانوادههای ما نزدیک به 30 سال است که به هم نزدیک هستند. ما مرگها را تحمل کردهایم و تولدها را جشن گرفتهایم. ما دائماً صحبت میکنیم، اغلب در مورد استیو اما بهندرت در مورد کار من با او. عمدتاً، ما در مورد آینده و کار فوقالعاده و الهامبخش او با Emerson Collective صحبت میکنیم.
آیو در مورد آنچه که احتمالاً با جابز در اپل کار میکرده، تأمل کرده و ميگوید که وی همیشه “بیشتر مایل به یادگیری بود” تا “آنکه در مسیر درست باشد”.
در گروههای بزرگتر، مکالمات ما به سمت ملموس و قابلاندازهگیری کشیده میشود. صحبت کردن در مورد آنچه که شناخته شده است، سادهتر، بسیار راحتتر و از نظر اجتماعی قابلقبولتر است. کنجکاو بودن و بررسی ایدههای آزمایشی برای استیو بسیار مهمتر از پذیرفته شدن در اجتماع بود.
کنجکاوی ما التماس میکند که یاد بگیریم؛ و برای استیو، خواستن برای یادگیری بسیار مهمتر از این بود که بخواهد درست باشد.
کنجکاوی، ما را متحد کرده و اساس همکاری شاد و سازنده ما را تشکیل داد. من فکر میکنم این کنجکاوی، ترس ما را برای انجام کاری جدید، کاهش داده است.
استیو مشغول ماهیت و کیفیت تفکر خود بود. او انتظارات زیادی از خود داشت و سخت کار کرد تا با نشاط، ظرافت و نظم کمیاب فکر کند. سختگیری و سرسختی او یک نوار سرگیجهآور ایجاد کرد. وقتی نمیتوانست رضایتبخش باشد، به همان شکلی که من از زانوهایم شکایت میکردم، شکایت میکرد.
آیو همچنین تصمیم خود را برای ترک اپل و تاسیس شرکت طراحی خود، LoveFrom، که به او اجازه میدهد مستقیماً با لورن پاول جابز کار کند، موردبحث قرار میدهد:
وقتی استیو در دهه هشتاد اپل را ترک کرد، شرکت جدیدی را با نام NeXT تاسیس کرد. او در انتخاب اسامی بسیار ماهر بود.
پس از نزدیک به 30 سال، اپل را ترک کردم، به دلیل کنجکاویام برای یادگیری و کشف راههای جدید برای مشارکت مفید. این انگیزه قوی استیو بوده که نام ماجراجویی بعدی من، LoveFrom را شکل داده است.
درحالیکه من بهطور عجیبی خوشبخت هستم که هنوز با دوستان عزیزم در اپل همکاری میکنم، اما بسیار خوششانس نیز هستم که میتوانم با دوستان جدیدی به کاوش و خلق بپردازم.
من و لورن بالاخره با هم کار میکنیم. در حقیقت، ما ده ها سال است که با هم کار میکنیم.
نامه کامل Jony Ive فوقالعاده تأثیرگذار است و ارزش خواندن دارد و میتوانید آن را در وبسایت مجله WSJ مطالعه کنید.
واقعا حیف شد استیو جابز فوت کرد اگر الان بود عمرا راضی میشد که اپل ۴ سال از ناچ و طراحی تکراری استفاده کنه
شکا فکر کنید از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ اپل چه محصولات انقلابی رو معرفی کرد
آیپاد ۲۰۰۱ آیفون ۲۰۰۷
مک بوک ایر (۲۰۰۸) که زمان خودش طراحی بسیار نازک و وزن کمی نسبت به بقیه داشت
آیپد ۲۰۱۰ (که عملا بعد از معرفی آیپد بازار تبلت ها شکل گرفت)
آیفون ۴ (با اون طراحی زیبا که همین الان هم طراحی ش بی نظیر به نظر میرسه)
دستیار صوتی سیری ۲۰۱۱
اپل به شدت نسبت به قبل محتاط تر شده و دیگه خیلی خبری از محصولات انقلابی مثل قبل نیست
از سال ۲۰۱۱ حساب کنیم اپل تا الان محصولات انقلابی (محصولی که رده جدیدی ایجاد کنه) و پر فروش باشه شامل اپل واچ سال ۲۰۱۵ و آیفون x سال ۲۰۱۷ و یا با ارفاق ایرپاد سال ۲۰۱۶ بوده
بقیه عملا هر سال بروز رسانی های سخت افزاری معمول داشتن