با یادگیری ماشین می توان شاه کلید بازکردن حسگر اثرانگشت ها را ساخت

همانند هر قفلی، حسگر اثرانگشت و سیستم های بیومتریک نیز راهی برای فریب خوردن دارند. در حقیقت اگر قفلی وجود دارد پس کیلی و شاه کلیدی هم برای آن وجود دارد. با تحقیقات جدید مبتنی بر Machine Learning مشخص شده که در پشتی حسگر اثرانگشت هم آنقدرها دور از دسترس نیست. با تحقیقات محققان دانشگاه نیویورک بر مبانی طراحی به نام “Master Print” یا “شاه پرینت” بر مبنای “شاه کلید” می بینیم که با یادگیری ماشین می توان شاه کلید بازکردن حسگر اثرانگشت ها را ساخت. در ادامه با ترنجی همراه باشید.

محققان سیستمی به نام Deep MasterPrints را ساخته اند. این سیستم ۲۳ درصد از اثر انگشت‌های یک سیستمی را کپی کردند که میزان خطای آن یک در هزار بوده است. هنگامی که درصد خطای سیستمی یک در میان صد نمونه باشد، این دستگاه می‌تواند پرینت واقعی را با ۷۷ درصد صحت انجام دهد. این پرینت‌های مصنوعی برای میانبر زدن سیستم‌هایی به کار می‌روند که اثر انگشت‌های زیادی در آن ذخیره می‌شوند. حمله کننده ممکن است با شیوه آزمون و خطا سریع‌تر اثر انگشت فرد را ردیابی کند.

بیشتر اسکنر‌ها دور انگشت نمی‌پیچند و به همین دلیل اثر انگشت به طور جزئی ثبت می‌شود. از سوی دیگر سیستم‌های بیومتریک نیز پرینت‌های جزیی را کنار هم قرار نمی‌دهند تا یک تصویر کامل از اثر انگشت فرد ارائه کنند. در عوض آن‌ها اسکن را با رکورد‌های قبلی مقایسه می‌کنند. به این ترتیب احتمال زیادی وجود دارد هکر بتواند با کمک برنامه‌های رایانشی اثر انگشت فرد را تکمیل کند.

سیستم Deep MasterPrints از این امر نیز استفاده می‌کند؛ بنابراین یک اثر انگشت مصنوعی که ویژگی‌های متعدد مشابه نمونه اصلی دارد، بهتر از یک نمونه غیر کامل عمل می‌کند و می‌تواند اسکنر را فریب دهد.

نظر شما چیست؟ فکر می کنید ما باید نگران امنیت خود باشیم و همواره به رمزهای چند کارکتره با کارکترهای متفاوت تکیه کنیم؟