شیائومی این هفته رسماً از نخستین تراشه اختصاصی پرچمدار خود برای گوشی‌ها و تبلت‌ها با نام Xring O1 رونمایی کرد. این تراشه هم‌اکنون در گوشی Xiaomi 15S Pro و تبلت Xiaomi Pad 7 Ultra به‌کار رفته است. اگرچه در نگاه اول، استفاده از هسته‌های مرسوم ARM ممکن است تردیدهایی درباره سفارشی‌سازی این تراشه ایجاد کند، اما بررسی عمیق تیم Geekerwan نشان می‌دهد که با یک طراحی کاملاً خاص و شخصی‌سازی‌شده مواجه هستیم.
تراشه شیائومی Xring O1 با فناوری ساخت TSMC N3E تولید شده که مشابه با تراشه Dimensity 9400 مدیاتک است. این دو تراشه حتی برخی قطعات مشابه دارند؛ مانند هسته‌های پردازشی Cortex-X925 و پردازنده گرافیکی Immortalis-G925. اما طراحی کلی تراشه شیائومی کاملاً متفاوت است.
برای شروع، در Xring O1 به‌جای یک هسته، از دو هسته Cortex-X925 به‌عنوان هسته‌های اصلی استفاده شده است. همچنین شیائومی از هسته‌های Cortex-A725 در دو نسخه مختلف برای وظایف «big» و «mid» بهره گرفته و در کنار آن دو هسته A520 برای مصرف بسیار پایین در نظر گرفته است.
در ساختار این تراشه، هسته‌های A725 در دو خوشه مجزا دسته‌بندی شده‌اند:
تفاوت فیزیکی این دو دسته نیز در تصویربرداری دای (Die Shot) مشخص است. هسته‌های کم‌مصرف A725 بزرگ‌تر بوده و با فرکانس پایین‌تر (۱.۹ گیگاهرتز در مقابل ۳.۴ گیگاهرتز) کار می‌کنند. این ساختار اجازه می‌دهد تراشه بسته به نیاز، بین هسته‌ها جابه‌جا شده و کمترین مصرف ممکن را داشته باشد.
باید گفت Xring O1 از نظر عملکرد پردازنده و بهره‌وری انرژی، از Dimensity 9400 فراتر می‌رود. هرچند هنوز به سطح تراشه Snapdragon 8 Elite کوالکام نرسیده، اما فاصله زیادی هم ندارد.
مقایسه اندازه تراشه اختصاصی شیائومی XRing O1 با دیگر رقبا
تراشه شیائومی با مساحت ۱۰۹ میلی‌متر مربع، تقریباً هم‌اندازه با A18 Pro اپل است. در این میان، هم اپل و هم شیائومی از مودم بیرونی استفاده می‌کنند، برخلاف مدیاتک و کوالکام که مودم داخلی دارند. این موضوع بخشی از تفاوت در اندازه را توضیح می‌دهد.
یکی از تصمیم‌های جالب تیم Xring، حذف کامل System Level Cache یا کش سطح سیستم است؛ در حالی که اکثر تراشه‌های مدرن از چندین مگابایت SLC بهره می‌برند. در عوض، شیائومی حافظه کش را در سطوح دیگر به‌خوبی افزایش داده است:
واحد پردازش هوش مصنوعی یا NPU در این تراشه، طراحی اختصاصی شیائومی است و برخلاف بسیاری از رقبا، از طراحی ARM استفاده نمی‌کند. این NPU شش‌هسته‌ای تقریباً به اندازه CPU فضا اشغال کرده و از ۱۰ مگابایت کش بهره‌مند است.
واحد پردازش تصویر یا ISP نیز طراحی نسل چهارم شیائومی است. نسل‌های قبلی به‌صورت تراشه جداگانه روی مادربرد قرار داشتند، اما اکنون درون تراشه مجتمع شده و باعث افزایش بهره‌وری شده‌اند.
پردازنده گرافیکی ۱۶ هسته‌ای Immortalis-G925 هرچند عملکرد بالایی دارد، اما نسبت به نمونه ۱۲ هسته‌ای در Dimensity 9400، انرژی بیشتری مصرف می‌کند. حذف کش سطح سیستم (SLC) نیز بر کاهش بهره‌وری گرافیکی تأثیرگذار بوده است. با این حال، در آزمایش‌های واقعی بازی، مصرف کم CPU و کار نکردن مداوم GPU در حالت اوج، باعث شده عملکرد کلی دستگاه بهینه باقی بماند.
یکی از نکات منفی، استفاده از مودم MediaTek T800 در این تراشه است. محصولی قدیمی که حدودا ۲ سال و نیم پیش معرفی شد. این موضوع باعث افزایش مصرف انرژی در حالت آماده‌به‌کار شده و تأثیر منفی بر عملکرد باتری گوشی Xiaomi 15S Pro گذاشته است. دلیل همین موضوع است که اپل برای سال‌ها روی توسعه مودم 5G داخلی کار کرد و سرانجام آن را در آیفون 16e عرضه کرد.
مودم 5G مدیاتک T800 با توانایی دانلود ۷.۹ گیگابیت برثانیه معرفی شد
گرچه شیائومی هنوز به یکپارچگی کامل نرسیده، اما نخستین گام‌ها را برداشته است. این شرکت با تراشه Xring T1 برای ساعت Xiaomi Watch S4، اولین مودم 4G خود را نیز معرفی کرد. توسعه مودم ۵G دشوارتر است، اما گامی اساسی برای تحقق رؤیای یکپارچگی سخت‌افزار در محصولات شیائومی محسوب می‌شود.
نظر شما درباره تلاش Xiaomi در جهت توسعه تراشه اختصاصی چیست؟
