مهمترین قوانین استرالیا که مهاجران باید بدانند

اگر به‌تازگی به استرالیا مهاجرت کرده‌اید یا قصد مهاجرت دارید، دانستن برخی از قوانین برای شما ضروری خواهد بود. دولت استرالیا با توجه به حجم زیاد مهاجرت به استرالیا در سال، قوانین مختص به‌خودش را دارد. در ادامه با این قوانین بیشتر آشنا خواهیم شد.

قوانین ویزا و مهاجرت به استرالیا

قانون مهاجرت استرالیا مجموعه قوانینی است که به موضوع مهاجرت به استرالیا و اخراج یا دیپورت مهاجران از استرالیا می‌پردازد. این قانون تابعی از قوانین Migration Act 1958 و Migration Regulations 1994 است که شامل تنظیم ویزا، اداره مراکز بازداشت مهاجرین و اعطای شهروندی می‌شود. همچنین، لغو شهروندی و لغو ویزا را نیز شامل می شود.

هنگامی‌که وزارت مهاجرت استرالیا تصمیمی در رابطه با درخواست ویزا می‌گیرد، این تصمیم توسط دادگاه تجدید نظر اداری (AAT) قابل بررسی است.

لازم به ذکر است که تصمیمات AAT توسط دادگاه‌های Federal Court و Federal Circuit Court قابل بررسی است. به این کار بررسی قضایی نیز گفته می‌شود.

در ادامه با قوانین Migration Act 1958 و Migration Regulations 1994 آشنا می‌شویم:

Migration Act 1958

قانون مهاجرت ۱۹۵۸ یا Migration Act 1958 قانونی مهم در استرالیا است که ورود، اقامت و خروج افراد در استرالیا را کنترل می‌کند.  قانون مهاجرت، به وزیر مهاجرت و شهروندی کابینه استرالیا این اختیار را می‌دهد تا در مورد کمک هزینه ویزا، لغو ویزا و سایر موارد مرتبط با ویزا تصمیم‌گیری کند. همچنین اختیارات افسران مهاجرت، بازداشت افراد غیر شهروند و مقرراتی برای تجدید نظر و فرایندهای بازبینی را نیز تشریح می‌کند.

Migration Regulations 1994

مقررات مهاجرت ۱۹۹۴ یا Migration Regulations 1994 با Migration Act 1958 هماهنگ است و دستورالعمل‌های دقیق و قوانین خاصی را برای اجرای مفاد ذکر شده در قانون ارائه می‌دهد. این مقررات جنبه‌های مختلف سیستم مهاجرت استرالیا از جمله فرایندهای درخواست ویزا، ساب کلاس‌های ویزا، هزینه‌های درخواست ویزا و معیارهای اعطا یا رد ویزا را پوشش می‌دهد.

همچنین این قانون به موضوعات مربوط به شرایط ویزا، شرایط سلامتی و شخصیتی و رویه‌های بررسی تصمیمات اتخاذ شده، تحت قانون مهاجرت می‌پردازد.

حقوق و قوانین کار در استرالیا

افراد متخصصی که در استرالیا کار می‌کنند، حق و حقوق قانونی دارند که آن‌ها را از کار در شرایط و محیط‌های بد یا ناعادلانه محافظت می‌کند. در ادامه انواع شغل‌هایی که تحت دستورالعمل NES (استانداردهای ملی استخدام) استرالیا هستند بررسی می‌شوند.

• •  تمام وقت: کارمندان تمام وقت معمولا تحت قراردادی با مدت معین برای یک شرکت کار می‌کنند. این افراد معمولا بین ۳۸ تا ۴۰ ساعت در هفته کار می‌کنند و حقوق می‌گیرند.
• •   پاره وقت: کارمندان پاره وقت نیز به‌صورت قراردادی و کمتر از ۳۸ ساعت در هفته کار می‌کنند و در هر هفته ساعات کاری منظمی دارند.
• •   گاه‌به‌گاه یا دوره‌ای: این افراد ساعات کاری مشخصی در هفته ندارند و ممکن است زمانی کار كنند که کارفرما به آن‌ها نیاز داشته باشند.
• •   مدت معین: کارکنان مدت معین برای دوره‌ای خاص یا تا زمان تکمیل پروژه‌ها یا وظایف کار می‌کنند.
• •   کارکنان شیفتی: این افراد در شیفت‌هایی کار می‌کنند که معمولا ساعات یا روزهای نامنظمی برای انجام وظایف دارند.
• •   کارآموزان: این افراد در چارچوب دوره‌ٔ آموزشی تنظیم‌شده‌ای کار می‌کنند که ترکیبی از تجربه کاری و آموزش است.

حالا که با انواع شغل در استرالیا آشنایی پیدا کردید، نوبت آن است تا قوانین کار استرالیا برای مهاجران را بررسی کنیم.

• •   شماره پرونده مالیاتی (TFN): مهاجرانی که در استرالیا کار می‌کنند باید شماره پرونده مالیاتی را از اداره مالیات استرالیا (ATO) دریافت كنند. TFN عددی منحصربه‌فرد است که برای مقاصد مالیاتی استفاده می‌شود و برای کارفرمایان به‌منظور محاسبه مقدار صحیح مالیات برای کسر از حقوق کارمند ضروری است.
• •   ضمانت بازنشستگی (SG): دولت استرالیا کارفرمایان را موظف می‌کند تا درصدی از درآمد کارکنان خود را در صندوق بازنشستگی، که یک حساب پس‌انداز است، ذخیره كنند. نرخ SG در استرالیا ۱۱٪ در سال خواهد بود و قرار است ۰.۵٪ در سال افزایش یابد تا اینکه در جولای ۲۰۲۵ به ۱۲٪ برسد.
• •   حداقل دستمزد: حداقل دستمزد قانونی در استرالیا هر ساله توسط Fair Work Commission به‌روز می‌شود. مهاجران پس از مهاجرت به استرالیا باید کمترین دستمزد را دریافت كنند.
• •   قراردادهای کاری: مهاجران باید با توجه به انواع کاری که در بالا اشاره شد، قرارداد کاری کتبی داشته باشند که حقوق، ساعات کاری، حقوق مرخصی و سایر شرایط کاری آن‌ها را به‌وضوح مشخص کند.

قوانین کار در استرالیا موارد بسیار بیشتری را در بر می‌گیرد. برای اطلاع دقیق از این قوانین می‌توانید با گروه وکلای مهاجرتی پاسارگاد تماس حاصل کنید.

قوانین آموزش و مدرسه در استرالیا

استرالیا قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای حمایت از آموزش و مدرسه دارد؛ با این حال، قانون Education Services for Overseas Students Act 2000 یا ESOS Act حفاظت از اعتبار استرالیا برای آموزش باکیفیت به دانشجویان خارجی را فراهم می‌سازد و اطمینان حاصل می‌کند که برنامه ویزای دانشجویی این کشور یکپارچگی لازم را داشته باشد. همچنین با افرادی که از این قانون تبعیت نکنند، به‌طور جدی برخورد خواهد شد و مجازات‌ها ممکن است بسیار سنگین باشند. در ادامه موارد مهم قانون ESOS را مرور می‌کنیم:

• •       Provider Registration (ثبت‌نام ارائه‌دهنده): موسسات آموزشی باید زیر نظر چارچوب ESOS، Commonwealth Register of Institutions and Courses for Overseas Students یا CRICOS ثبت شوند تا بتوانند به دانشجویان خارجی خدمات ارائه دهند. ثبت نام در CRICOS تضمین می‌کند که موسسات، استانداردهای کیفیتی خاصی را رعایت کرده‌اند و دوره‌هایی مورد تایید، برای دانشجویان بین‌المللی ارائه می‌دهند.
• •   اعتبار دوره: موسسات باید برای دوره‌های خود به‌دنبال تایید اعتبار باشند تا بتوانند آن‌ها را به دانشجویان بین‌المللی ارائه دهند. فرایند اعتباربخشی دوره تضمین می‌کند که آموزش ارائه‌شده مطابق با استانداردهای کیفی مربوطه و با چارچوب صلاحیت استرالیا (AQF) است.
• •   خدمات حفاظت از شهریه (TPS): این بخش، ابتکاری از دولت استرالیا است که از هزینه‌های شهریه دانشجویان بین‌المللی در صورت بسته‌شدن موسسه یا ناتوانی در ارائه دوره محافظت می‌کند. TPS تضمین می‌کند که دانشجویانی که با چنین شرایطی روبه‌رو شده‌اند می‌توانند تحصیلات خود را در موسسه دیگری ادامه دهند یا هزینه‌هایی که پرداخت کرده‌اند را باز پس بگیرند.
• •   مهارت زبان انگلیسی: دانشجویان بین‌المللی که در دانشگاه‌های استرالیا ثبت نام می‌کنند، معمولا باید مهارت‌های زبان انگلیسی خود را از طریق آزمون‌های شناخته شده‌ای مانند آیلتس یا تافل نشان دهند. این مسئله تضمین می‌کند که دانشجویان مهارت‌های زبان لازم برای تحصیل در استرالیا را دارا هستند.
• •   ویزای دانشجویی: دانشجویان برای مهاجرت به استرالیا و تحصیل در این کشور، باید ویزای دانشجویی مناسب را دریافت كنند. دریافت ویزای دانشجویی به این افراد اجازه می‌دهد تا در دوره‌هایی که ثبت‌نام کرده‌اند به‌صورت تمام وقت تحصیل كنند و همچنین ممکن است حقوق کاری محدودی نیز در طول تحصیلشان دریافت كنند.

قانون ESOS شرایط و مفاد بیشتری دارد که برای اطلاع از آن‌ها می‌توانید با گروه وکلای مهاجرت پاسارگاد تماس بگیرید.

قوانین مراقبت‌های درمانی و پزشکی در استرالیا

همه شهروندان و ساکنان دائمی استرالیا واجد شرایط مراقبت‌های پزشکی اولیه هستند. با این حال، تفاوت‌هایی برای افرادی که برای مهاجرت به استرالیا اقدام کرده‌اند با دیگر ساکنان این کشور وجود دارد که در ادامهٔ این مقاله به آن‌ها خواهیم پرداخت.

• •   Medicare: طرح بیمه سلامت عمومی استرالیا است که اغلب خدمات اولیه پزشکی از جمله ویزیت پزشک، بستری در بیمارستان و برخی از داروهای تجویزی را پوشش می‌دهد. شهروندان، مهاجران مقیم دائم و برخی از دارندگان ویزای موقت، واجد شرایط مدیکر هستند.
• •   بیمه درمانی خصوصی: این بیمه می‌تواند توسط شهروندان و غیر شهروندان برای پوشش خدماتی که در مدیکر گنجانده نشده‌اند مانند درمان‌های دندانپزشکی، مراقبت‌های چشمی و خدمات آمبولانس خریداری شود. همچنین بیمه درمانی خصوصی می‌تواند به کاهش هزینه‌های پرداختی برای خدمات خاصی که تحت پوشش مدیکر هستند کمک کند.
• •   قراردادهای دو جانبه مراقبت‌های درمانی: استرالیا با بسیاری از کشورها موافقت‌نامه‌های متقابل برای مراقبت‌های درمانی دارد (البته واضح است که ایران جزو آن کشورها محسوب نمی‌شود). این بدان معنی است که شهروندان این کشورها می‌توانند تحت شرایط خاصی به درمان پزشکی در استرالیا دسترسی داشته باشند.
• •   توریست‌های خارجی: توریست‌های خارجی واجد شرایط مدیکر نیستند و باید هزینه‌های درمانی را به‌طور کامل پرداخت کنند؛ اما ممکن است تحت قراردادهای دو جانبه درمانی یا با خرید بیمه درمانی خصوصی، به برخی از درمان‌های پزشکی دسترسی داشته باشند.
• •   الزامات ویزا: پس از مهاجرت به استرالیا و دریافت ویزا، نوع ویزای شما واجد شرایط بودن برای مدیکر و سایر خدمات درمانی را مشخص می‌کند. برای مثال، دارندگان ویزای موقت که بیش از ۶ ماه در استرالیا هستند، ممکن است واجد شرایط مدیکر باشند. با این حال، مهم است که این مسئله را از طریق وزارت امور داخلی استرالیا یا یک متخصص بررسی کنید تا ببینید چه‌چیزی برای ویزای شما مورد نیاز است.
• •   هزینه مراقبت‌های درمانی: هزینه‌های درمانی در استرالیا بسته به نوع درمانی که نیاز دارید و اینکه بیمه درمانی خصوصی دارید یا خیر، ممکن است متفاوت باشد. به‌عنوان مثال، هزینه ویزیت یک پزشک بین ۵۰ تا ۱۵۰ دلار استرالیا خواهد بود؛ در حالی که هزینه بستری در بیمارستان تا چندین هزار دلار نیز می‌رسد.

سخن پایانی

در این راهنمای کوتاه، برخی از مهم‌ترین قوانینی که برای مهاجرت به استرالیا و پس از آن نیاز است مورد بررسی قرار گرفتند. شما می‌توانید برای دریافت راهنمایی از وکیل مهاجرت به استرالیا مشاوره بگیرید و از قوانین مورد نیاز برای ویزای خود مطلع شوید.