نیپا ویروس اولین بار در سال 1999 و در پی شیوع بیماری در خوک ها و انسان در مالزی و سنگاپور کشف شد. در پی آن نزدیک به 300 نفر به این ویروس آلوده شدند و 100 نفر نیز جان خود را از دست دادند. این بیماری تاثیر اقتصادی قابل توجهی نیز داشت چرا که بیش از یک میلیون خوک برای کمک به کنترل شیوع بیماری کشته شدند. در حالی که از سال 1999 به بعد، شیوع نیپا ویروس در مالزی و سنگاپور مشاهده نشده است، اما هر ساله در بخش هایی از آسیا، به خصوص بنگلادش و هند شیوع این ویروس گزارش شدهN است. مشخص شده است که در این بیماری، ویروس از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و نگرانی ها را در مورد احتمال ایجاد یک همه گیری در سطح جهانی افزایش می دهد.
Nipah Virus (NiV) عضوی از خانواده Paramyxoviridae ، از طبقه هنیپاویروس است. NiV یک ویروس مشترک انسان و دام است، به این معنی که ابتدا بین حیوان و انسان گسترش می یابد. میزبان NiV خفاش میوه خوار است که به نام روباه پرنده نیز شناخته می شود. با توجه به اینکه NiV از نظر ژنتیکی با ویروس Hendra ( ویروس هنیپای دیگری که در خفاش ها وجود دارد) مرتبط است، گونه های مختلف خفاش به سرعت بررسی شدند و متعاقباً روباه پرنده به عنوان عامل این ویروس شناسایی شد.
خفاش های میوه خوار آلوده می توانند بیماری را به انسان یا سایر حیوانات مانند خوک منتقل کنند. انسان در صورت تماس نزدیک با یک حیوان آلوده یا مایعات بدن او (مانند بزاق یا ادرار) آلوده می شوند، این سرایت اولیه از یک حیوان به انسان به عنوان رویداد سرریز شناخته می شود. بعد از آن که به انسان سرایت می کند، شیوع NiV از فردی به فرد دیگر نیز اتفاق می افتد.
علائم ویروس NiV از خفیف تا شدید است و در مستندات سال 1998 تا 2018 ، نرخ مرگ و میر افراد آلوده 40 تا 70 درصد گزارش شده است.
Nipah Virus از طریق موارد زیر می تواند به انسان منتقل شود:
خفاش میوه خوار
در اولین شیوع شناخته شده نیپا ویروس، انسان احتمالاً از طریق تماس نزدیک با خوک های مبتلا، آلوده شده است. به نظر می رسد که گونه نیپا ویروس شناسایی شده در آن شیوع ابتدا از خفاش به خوک منتقل شده است، و پس از آن در میان خوک ها گسترش یافته است. سپس افرادی که از نزدیک با خوک های آلوده کار می کردند، بیمار شدند. در اولین شیوع هیچ گونه انتقال انسان به انسان گزارش نشده است.
با این حال، شیوع ویروس از فردی به فرد دیگر به طور منظم در بنگلادش و هند گزارش می شود. انتقال فرد به فرد معمولا در خانواده های افراد آلوده و مراقبان بیماران و در مراکز مراقبت های بهداشتی دیده می شود. همچنین در صورت استفاده از محصولات غذایی که توسط حیوانات بیمار آلوده شده اند، از جمله مصرف شیره خام درخت خرما یا میوه ی آلوده به بزاق یا ادرار خفاش های بیمار، انتقال ویروس به انسان رخ می دهد. در برخی موارد گزارش شده است افرادی که از درخت هایی که خفاش بر آن لانه کرده است، بالا رفته اند، به نیپا ویروس آلوده شده اند.
علائم نیپا ویروس می تواند خفیف تا شدید باشد، از جمله التهاب مغز (انسفالیت) و مرگ.
پس از اینکه فرد در معرض ویروس قرار می گیرد، به طور معمول بین 4 تا 14 روز طول میکشد تا علائم آشکار شوند. این بیماری در ابتدا به صورت تب و سردرد 3 تا 14 روزه ظاهر می شود و اغلب علائمی از بیماری تنفسی مانند سرفه، گلودرد و تنگی نفس را به همراه دارد. در این بیماری ممکن است التهاب مغزی (انسفالیت) رخ دهد که علائم آن شامل خواب آلودگی و گیجی ذهن است و ممکن است فرد در عرض 24 تا 48 ساعت به سرعت به کما برود.
علائم ممکن است در ابتدا شامل یک یا چند مورد زیر باشد:
ممکن است علائم شدیدی نیز به دنبال داشته باشد، مانند:
در 40 تا 75 درصد موراد، فرد مبتلا جان خود را از دست می دهد. عوارض بلند مدت در بهبودیافتگان نیپا ویروس، از جمله تشنج و تغییرات شخصیتی نیز مشاهده شده است.
در بعضی موارد، علائم و بعضا مرگ ماه ها و حتی سال ها بعد از اینکه فرد در معرض ویروس بوده، گزارش شده است (معروف به عفونت های خفته یا نهفته).
این چیه دیگه🤕🤕🤕
لعنت به خفاش. عجب جانور منحوسیه!
عجب گیری افتادیم 😐
+برای علی انصاریان هم دعا کنید حالش صلا خوب نیست 🙁