چرا جهرمی باید وزیر ارتباطات شود؟

این روزها بحث‌های زیادی در مورد محمد جواد آذری جهرمی در رسانه‌های مختلف شنیده می‌شود. بحث‌هایی که پیرامون موافقت یا مخالفت برای معرفی این فرد برای تصدی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در دولت دوازدهم مطرح می‌شود. بحث‌هایی که بعضاً درگیری‌های حزبی و جریانی در آن دخالت دارد و نظرهایی مطرح می‌شود که بیشتر خلاف واقعیت بوده یا پر از بزرگ‌نمایی‌ها است. اما به راستی چرا باید حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران برای دوره دوم ریاست جمهوری خود باید از فرد جوانی چون محمد جواد جهرمی آذری استفاده کند؟

محمد جواد آذری جهرمی هر چند از اردیبهشت ۹۵ با انتخاب به عناوینی چون معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره‌ شرکت ارتباطات زیرساخت، در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در رأس حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به همگان شناخته شد، اما پیش از آن به عنوان عضو هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت فعالیت داشته و در این حوزه فعالیت می‌کرد.

با حضور محمد جواد آذری جهرمی تغییرات شدیدی در سیاست‌ها و نحوه فعالیت ارتباطات زیرساخت رخ داد تا شاهد چابکی این شرکت در داخل کشور، ارزان شدن قیمت انتقال داده در کشور، افزایش چشمگیر قرادادها و تبادلات خارجی زیرساخت، ارتباطات بیشتر این شرکت با اپراتورهای اینرنتی و دیگر بازیگران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، تغییره چهره‌ زیرساخت در داخل حوزه و میان کاربران ایرانی، رفع مشکلات بسیار زیرساخت‌های ارتباطی، افزایش کیفیت ارتباطی کشور به خصوص اینترنت، شفاف‌سازی در بخش اینترنت کشور و مواردی از این قبیل شد.

از همان روزهای اولی که آذری جهرمی به عنوان مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت انتخاب شد، قیمت انتقال داده‌های اینترنتی در کشور را از مبلغ ۱۰ گیگابیت‌برثانیه یک میلیارد و ۷۰۰ هزار تومان را به ۹ میلیون تومان رساند تا شاهد حل مشکلات اپراتورهای‌ اینترنتی، توسعه زیرساخت شبکه ملی اطلاعات و ارزان شدن قیمت اینترنت باشیم.

اقدام بعدی که با فشار کاری تعیین شده از سوی محمد جواد جهرمی و تأیید محمود واعظی وزیر ارتباطات رخ داد، افتتاح مراکز تبادل ترافیک داده‌‌ها (iXP) در ۴ شهر تهران، تبریز، مشهد و شیراز بود که چند ماه پیش از موعد به بهره‌برداری رساند تا افتتاحیه فاز اولیه شبکه ملی اطلاعات در کشور نیز در موعد زودتر از پیش‌بینی‌ها آغاز شود. این مراکز سبب شد که ارتباطات داخلی در کشور تنها از مسیر تهران صورت نگیرد و همین مورد سبب افزایش تدریجی کیفیت اینترنت و شبکه ترافیک داخلی در شهرهای مختلف شود.

کار برجسته‌ دیگری که با مدیریت جهرمی انجام شد، مذاکرات و امضای قراردادهای بین‌المللی بود که اوج آن را در همایش ایران کانکت(iran connect) تابستان سال گذشته در تهران دیده شد. قراردادهایی که ایران را به هاب منطقه‌ای مناسب و ایمن برای تبادل اطلاعات تبدیل می‌کند تا این ترانزیت داده‌ها در کشور موقعیت ویژه‌ ایران را در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز در دنیا نمایان کند. قراردادهای شرکت مخابرات ایتالیا و شرکت آلمانی DeCIX دو نمونه‌ برجسته و مهم این قراردادهاست.

از سویی با حضور محمد جواد آذری جهرمی در رأس ارتباطات زیرساخت، ارتباط کژدار و مریض این شرکت با شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت یا همان اپراتورهای اینترنتی را به ارتباطی دوسویه و حسنه تبدیل کرد. این ارتباط خوب سبب رضایت شرکت‌های بزرگ اینترنتی شد که این موضوع را می‌توان در صحبت مستقیم با مدیران شرکت‌هایی از جمله آسیاتک، ایرانسل، شاتل، همراه اول، پارس آنلاین، رایتل، های‌وب، صبانت و دیگر شرکت‌ها به راحتی دریافت.

کیفیت اینترنت ایران در سال‌ اخیر را می‌توان مشهود و قابل احساس دانست. این کیفیت با کمک iXPها و افزایش انتقال داده‌ها در داخل کشور شکل گرفت تا جهرمی سامانه کنترل کیفیت شرکت زیرساخت را راه اندازی کند تا هر گونه افت کیفیت یا افزایش کیفیت برای کاربران ایرانی قابل رویت باشد. این اقدام پس از شرکت ارتباطات زیرساخت در دیگر شرکت‌ها نیز انجام شد تا شفاف‌سازی در ارتباطات و اینترنت کشور آغاز شود.

اقدامات جهرمی در زیرساخت که تنها بخشی از آنها را در این مطلب مرور کردیم سبب شد تا چهره‌ شرکت ارتباطات زیرساخت در میان شرکت‌های اینترنتی و کاربران اینترنت افزایش تغییر کند و چهره‌ مثبتی از این شرکتی که روزی به عنوان کرخت‌ترین شرکت دولتی شناخته می‌شد، در ذهن مردم شکل گیرد و چابکی را در این شرکت مهم و تأثیرگذار مشاهده کنیم که نتیجه آن در اینترنت و پیشرفت ارتباطی که منجر به پیشرفت کشور می‌شود مشاهده کنیم.
با توجه به نکات گفته شده و سن کمتر از ۴۰ سال آذری جهرمی، آیا نباید به روحانی حق داد که از این جوان با کارنامه درخشان در کابینه خود استفاده کند؟