امروزه تکنولوژی به سرعت درحال رشد است، به اندازه ای که حتی شاید قابل وصف هم نباشد! در آن عصری که بطری های خالی نوشابه را می‌بردیم و نوشابه تحویل میگرفتیم، چه کسی فکرش را میکرد که بجای استفاده از ضبط صوت و آن همه نوار کاست، بتواند هر موسیقی را هرجایی به صورت آنلاین گوش دهد؟! به‌راستی جالب است و کمی هم عجیب. جالب می‌شود که باری دیگر به گذشته برگردیم و دنیای تکنولوژی آن زمان را مرور کنیم. در قسمت قبلی به وضع سیم کارت‌های موجود در بازار ایران اشاره کردیم. حال در این قسمت می‌خواهیم یادی از کنسول فوق العاده پلی استیشن کنیم.
چه دوران شیرینی بود. آن زمان که حدودا سال ۸۱ بود در مجتمع های فروش بازی به دنبال یک فیلم جدید و یک جایگزین برای دسته شکسته کنسول سگا می‌گشتم. ناگهان چشمانم به یک محصول جالب افتاد، چیزی که فروشندگان به آن “سونی” می‌گفتند. به سرعت سعی در جمع کردن پول هایم کردم تا بتوانم یکی از آن هارا بخرم. تمام مشخصه های این کنسول واقعا فوق العاده به نظر میرسید. میدانیم که عده ای آتاری و عده ای میکرو و عده ای سگا را برترین کنسول بازی آن زمان می‌دانند، اما اگر بگوییم پلی استیشن یک به همان اندازه این دستگاه ها فوق العاده بود، اغراق نکرده ایم. این کنسول با طراحی زیبا و بازی های با گرافیکش، چشم هر کاربری خود جلب میکرد که البته در مقابل بازی های گرافیکی حال هیچ حرفی برای گفتن ندارد! حال بیایید یادی از خاطرات کنیم.
این کنسول بازی در سال ۱۹۹۴ توسط سونی معرفی و یک سال بعد در کشور های آمریکا و اروپا عرضه شد. پس از آن بعد از چند وقت وارد بازار ایران شد، که البته بیشتر آنرا در کلوپ ها و گیم نت ها می‌دیدیم. یادش بخیر ساعتی ۵۰۰ تومان هزینه اش بود و در عین حال طرفداران زیادی داشت. بعد از مدرسه دوستان به هم می‌گفتند: “بچه ها بریم کلوپ سونی بازی کنیم!” .راستی بحث کلوپ شد، شاید بدتان نیاید خاطرات یکی از برترین نویسنده های ترنجی، آقای عامریان را در این باره بخوانید:
“اون اولا که اومده بود همش یواشکی میرفتیم کلوب تیکن بازی میکردیم. مدرسه ۱ تعطیل میشد ما تا ۳ میرفتیم پلی ۱ بازی میکردیم. من ۳ میومدم خونه میگفتم مدرسه فوق برنامه داشتیم، بعد یه بار بابام اومد دنبالم. گفتم فوق برنامه داشتیم گفت بریم در مدرسه ببینم بعد فهمید کلا این مدت خالی بستم همش میرفتم کلوب پلی ۱ بازی میکردم که بعدش حسابی تنبیه شدم!”
جالب بود نه؟ اما بازهم با وجود کلوپ های بازی و حتی امکان کرایه کردن این دستگاه، کاربران هنوز تشنه بازی کردن با پلی استیشن بودند، بنابر این یا پول هایمان را جمع میکردیم یا از والدینمان عاجزانه (!) درخواست میکردیم تا برایمان یک “سونی” بخرند! واقعا چیزی بهتر از داشتن یک کنسول فوق العاده در خانه نبود. اما فقط بحث کنسول نیست بلکه بازی ها و لوازم جانبی آن هم ماجرایی دارد!
بازی تیکن ۳ را یادتان است؟ این بازی واقعا فوق العاده بود! نه فقط این بازی بلکه بسیاری از بازی های دیگر. محال است که اسم بازی کراش را نشنیده باشید! بازی های سری سایفون فیلتر، گرند توریسمو (که بین برخی به ماشین جی تی معروف بود!)، نید فور اسپید، درایور، مرد عنکبوتی،Twisted Metal ،پپسی من یا حتی Bloody Roar (که به تیکن حیوانی مشهور بود!)و تعداد زیادی بازی مختلف یادآور خاطراتمان هستند. هربازی این کنسول قیمتی حدود ۵۰۰ تومان داشت که داخل یک جعبه مربع شکل مقوایی قرار داشت که روی جعبه عکس بازی و پشت جعبه اطلاعات و داستان بازی را نوشته بود که البته اکثر اوقات غلط بودند! درکل عضو جدایی ناپذیر یک کنسول، بازی های آن است که پلی استیشن یک در این زمینه عالی عمل کرده بود.حال اجازه دهید کمی از بخش مورد علاقه ام بگویم. یادتان است وقتی دستگاه را روشن می‌کردید چه صدا و انیمیشنن با عظمتی پخش میشد!؟ برای یادآوری این خاطره، حتما این ویدئو را ببینید:
[aparat]http://www.aparat.com/v/jylkb[/aparat]
در کل همه این بازی ها برایمان خاطره انگیز بوده اند و خواهند بود. باور کنید که هنوز دوست دارم بجای این بازی های گرافیکی سنگین، کراش ۳ (Crash Bandicoot Warped) را از نو شروع کنم!
راستی یادتان است که کنار کنسولمان، جدا از یک کیف پر از دیسک های بازی و دو دسته که سیم هایشان به دورشان پیچیده شده بود، یک دفترچه هم بود؟ بله منظورمان دفترچه کد‌‌ها است! بالا پایین ضربدر مربع و امثالش همه و همه کد هایی بودند که برای بازی هایمان استفاده میکردیم! جان بی‌نهایت، باز شدن مرحله ها و… .
نکته ی دیگری هم وجود دارد که دوست دارم کمی درباره اش صحبت کنم. یادتان است وقتی بازی را در کنسول های قدیمی مثل سگا یا میکرو نیمه کاره رها میکردیم، دور بعدی باید بازی را از اول ادامه می‌دادیم؟ در پلی استیشن، مموری کارت فرشته نجات ما بود!
در کل همه ما خاطرات شیرینی با این دستگاه داریم. از بازی های جذاب و معتاد کننده اش بگیرید تا دسته هایی که در چند ماه یک بار خراب میشد و باید عوض میکردیم! شما با این دستگاه چه خاطراتی دارید؟ حتما با ما به اشتراک بگذارید. راستی شما چنین پلی استیشنی را دیده اید؟! این در اصل یک صفحه نمایش کوچک است که به پلی استیشن وصل میشد که در آن زمان کیفیت فوق العاده خوبی هم داشت.
یادش بخیر
ma un moghe faghat negah mikardim shoma kheyli vazetoon toop bude (:
شما بیشتر D:
عالی بود آقای میرنژاد یاد دوران کودکی افتادیم :good:
عالی بود عالی. وقتی پلی۲ اومد دیگه گرافیک پلی۱ مسخره بنظر میرسید. ولی از هیچی به اندازه ی تیکن۳٫ شورش در شهر، گرن توریزمو ۱-۲ و کراش خاطره ندارم. سونی فن های الان خودشو زیاد از کنسولش بدست آورد. سونی در لحظه لحظه زندگی ما دست داره. مگه میشه عاشقش نبود؟!!
برادر باز صحبت سونی شد شما جو زده شدی؟
خودتو کنترل کن برادر من. نکنه شما یخچالتون هم سونیه؟ من که هیچ لذتی برام بالاتر از ناخنک زدن به یخچال نیست .
حتی همین الان هم که مستقل هستم برای تکرار خاطرات یه سوسیس گذاشتم تو یخچال بهش دستبرد بزنم خام خام بخورمش. B-)
هرجا صحبت از سونی باشه منم هستم. هرکی عاشق یچیزه. مثل مثالی که برای خودت زده. آدمهارو نباید بخاطر عشقشون ازشون انتقاد کرد. هرکی عاضق یچیزه. یکی ماشبن،یکی ورزش،یکی برند،یکی موتور،یکی ساعت و….. این بدست آوردت عشقه که امید به زندگی داده به انسانها.
پست مال سونی هست!
ایشون هم طرفدار سونی!
شما اینجا چی میگی؟
ممنون آقای میرنژاد!
از همین تریبون استفاده میکنم و به ممد آقای پازوکی(صاحب کلوپ سابق محلمون) سلام عرض میکنم و میگم ممد آقا، نمیدونم الان کجایی!ولی اگه تا آخر عمر هم همدیگرو ندیدیم، اون ۷۵۰۰ تومنی(نزدیک ۱۴،۱۳ سال پیش) که تو کلوپ، به حسابم زده بودی رو حلال کن!
هیچی به فوتبال ۹۹ نمیرسید!منتخب اروپا! رابرت یارنی سانتر کن و توره آندره فلو سر بزن! البته مربع و فلش بالا یادت نره!
خخخخ. من بخاطر چیلاورت منتخب جهان برمیداشتم تا کاشته بزنه برام. کجان اون دوران؟
آقا حبیب کجایی تو باو
خوشحالم که دوباره تو قسمته نظرات میبینمت
ارادت داریم داداش!
هستم! در واقع همیشه بودم!
استفاده میکردم از نظرات دوستان!
راستی داداش!
به اینستام سر بزن! یه ضد گزارش از شایعه پراکنی!!!ترنجی از یه گوشی تهیه کردم!
تو که میدونی پیجمو!
ترنجی دوستان هم سر بزنن!
Habibkazemi
aaaaaaaaaaah
ای جانم کراش عاشقه این کراش و دارو دستش بودم دیگه بودم دیگه
واییییی تیکن کشته مرده ی اون داستانش و شخصیتاش بودم فنناش…
وای خدا اصلا درگیر درگیریای خانواده ی میشیما و اینا بودم هنوزم هستم داستانش رو دنبال مینکم با اینکه ۶و ۷ رو بازی نکردم جین کازما برایان هیهاچی کزویا جینپاچی کینگ ادی اون یارو که شبی بروسلی بود ولی بروس نبود الان اسمش رو یادم رفته جک اون یارو چوبیه اون پلیس چینیه اون پانداه اون دایناسور کوچولو خفنه او پیره مرده که همش رو زمین میخابید یه آمپولیم داشت هوایونگ پاول استغفرالله آنا و نینا اون مرتیکه چی بود شمشیر لیزی داشت لباس ژاپنی میپوشید…
اهه اسمه بعضیاشون تا چن روز پیش یادم بودا یهو فراموشم شد امروز
از همه ی عزیزانی که اسمشون رو یادم رفته تقاضا دارم به بزرگواریه خودشون ببخش الان شاکی نشن از بازی در نیان منو چک و لقدی نکنن :rose:
هنوز پی اس وانم رو دارما
یه روز درش بیارم دوباره بازی کنم 😉
اصلا احساساتی شدم داره گریم میگیرهههه 😥
سونی خاطره ساز همه ماهاست :yes: :heart:
حیف که من با این کنسول خاطره ای نداشتم!
یادش بخیر اول که ps1 خریدیم کل بچه های فامیل نو خونمون جمع شده بودن ps1 بازی میکردیم یادش بخیر چه دورانی بود بابام بخاطر اینکه درس هامون رو بخونیم ps1 رو داخل کمد میذاشت درشم قفل میکرد هر دو روز یک ساعت بازی میکردیم یادش بخیر بعدشم ps2 خریدیم من و خیلی های دیگه با سونی زندگی کردیم عاشقتم سونی
همش خاطرس لامصب
بیشتر اون موتوریه که بلند میشد لگد میزد دوس داشتم. اسمشم فراموش کردم :wacko: همون که زنجیر و … رو از موتوریهای دیگه میگرفت . کمک کنید خواهشا یادم بیاد اسمشو :scratch:
فوتبال ۹۸ هم که باحال بود. رمز تیم منتخب هم فک کنم ۲ تا بالا ۲ تا پایین ، چپ راست چپ راست بود .
سلام دوست خوبم من اون بازی یادمه داستانش و مرحله هاش اما منم حضور ذهن ندارم سه چهار سال پیش یادم بود یکی نسخه کامپیوتریش رو ساخته بود اگر پیدا کردم لینکش رو میذارم.
اسمش road rush بود B-)
:mail: دمت گرم. خودشه
نوستالوژی من از کنسول میکرو و بعدش هم سگا شروع شده کومبات و شورش در شهر
اول خوشحالم اقا حبیب بازم برگشتن به قسمت نظرات :rose:
دوم اینکه من هنوز PS1دارم و هنوز بعضی وقتا وقت کنم ۹۸ بازی میکنم خدایی لذتی که ۹۸ داره با خداداد عزیزی و داهه خخخخخ فیفا۲۰۱۵نداره :mail: :mail:
ممنون فربدجان! :rose:
داهه رو خوب اومدی!
رجیجی هم که همون عزیزی بود!
بازیای خیلی خوبو که داشت گفتین ولی خداییش همه اینا یه طرف فوتبال ۹۸ یه طرف
تنها بازیی که هیچ وقت از چشمم نیافتاد و باز اگه وقت بشه هر از گاهی بازی میکنم.
از دیدن نظرات اقا حبیب هم خیلی خوشحال شدم.
ارادت داریم میلادجان! :rose:
ترنجی عشق ماس!
اکثریت قریب به اتفاق ترنجی دوستان هم عشق ما هستن!
واقعا تو هیچ زمینه ای رو دست سونی نیامده،خدایی دم سونی گرم
عجب روزایی بود 😥
حیف که بر نمیگرده شایدم خوب بودنش به اینه که برنمیگرده 🙁
۱۶ سال پیش یاد اونروزا بخیر که سره کوچمون یه کلوپ بود با بچه های کوچه میرفتیم تیکن میزدیم
الان یه چیزی یادم افتاد جالب شد برام بگم تو حال و هوای کودکی به کلوپ میگفتیم آتاری خونه هخخخخ 😥
الان نه از اون کلوپ خبریه نه از اون بچه ها 😥
خوش اوگونلره
سلام حبیب جان خوش اومدی داش منظورم قسمت نظرات هست هست
Very very welcome
آقا خدا بگذره از سر تقصیرات ما یادش بخیر. به خاطر کلوب. صندوق صدقات … .
شما تا تش برو دیگه
خدایا توبه
سلام رضا جان!
ممنون از اظهار محبتت! :rose:
آره داداش!خوندم تا تهش!
دوران جاهلیت قبل از اسلام بود دیگه!!!
یادش بخیر 😥 اون موقع قبل باز کردن کرکره مغازش با کلی پول خورد دم مغازش منتظر بودم :yes:
واقعا مچکرررررررر
عالی بود، همه ما خاطرات شیرینی با این کنسول و کنسول های قدیمی تر (!) داریم
و خاطرات مشابه ی با چیز هایی که تعریف کردید!
یادش بخیر پدرم مغازه بازی های کامپیوتری داشت اون موقع اسمش گیم نت نبود سگا هم داشت کرایه میداد. البته بعدش دزد مغازشو زد 😥