ناگفته‌هایی از جایزه نوبل

نوبل ادبیات ۲۰۱۵ رو پنج‌شنبه برنده‌اش را می‌شناسد و همه دوست‌داران ادبیات می‌خواهند بدانند امسال آکادمی سوئدی این جایزه معتبر جهانی کدام نویسنده‌ را برگزیده است. در این میان شاید بد نباشد اطلاعاتی را که کمتر درباره این جایزه منتشر شده، مرور کنیم.

جایزه‌ نوبل ادبیات طی بیش از یک قرن برگزاری، همواره با جنجال‌های کوچک و بزرگ همراه بوده است.

بسیاری از کارشناسان و منتقدان ادبی معتقدند آکادمی نوبل به دلایل سیاسی و غیرادبی، نویسندگان بزرگی را از دریافت این جایزه محروم کرده که «مارسل پروست»، «جیمز جویس»، «ولادیمیر ناباکوف» و «خورخه لوئیس بورخس» سرشناس‌ترین آن‌ها هستند.

هرچند بزرگانی چون «لئو تولستوی»، «هنریک ایبسن»، «امیل زولا» و «مارک تواین» نیز به دلایلی که مغایر وصیت‌نامه بنیان‌گذار آکادمی نوبل بود، از کسب این افتخار بازماندند.

با این حال همچنان و همچنان، این که نوبل ادبیات به کدام نویسنده و از کدام کشور و زبان تعلق می‌گیرد حساس‌ترین خبر دنیای ادبیات است.

در این گزارش به چند نکته کمتر گفته‌شده درباره این جایزه مهم ادبی می‌پردازیم:

جایزه دادن به خودی‌ها

یکی از مشکلات خاصی که در نامزدی نویسندگان و فرآیند برگزیدن برنده نوبل ادبیات وجود دارد، عضو بودن برخی از نویسنده‌های کاندیداشده در آکادمی نوبل است.

جالب است بدانید تمام شش نویسنده سوئدی برنده نوبل ادبیات از اعضای آکادمی بوده‌اند: «سلما لاگرلوف» سال ۱۹۱۴ عضو آکادمی سوئدی بود و در سال ۱۹۰۹ موفق به کسب جایزه نوبل شد.

«ورنر فون هایدنشتام» برنده نوبل ۱۹۱۶ بود که بین سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۰ با آکادمی نوبل همکاری داشت. «اریک اکسل کارلفلدت» بین سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۳۱ عضو آکادمی نوبل بود و در سال ۱۹۳۱ جایزه نوبل را پس از مرگش دریافت کرد.

«پار لاگرکویست» از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۷۴ عضو آکادمی بود و در سال ۱۹۵۱ به عنوان برنده این جایزه برگزیده شد. «هری مارتینسون» و «ایونید جانسون» سال‌ها عضو آکادمی سوئدی نوبل بودند و در سال ۱۹۷۴ جایزه نوبل ادبیات را مشترکا دریافت کردند.

برندگانی با نام مستعار

در سال‌های طولانی برگزاری جایزه نوبل، بوده‌اند نویسندگانی که با نام مستعار قلم می‌زده و زمانی که موفق به کسب این افتخار شده‌اند همه از اسم و رسم کامل و واقعی‌شان خبردار شده‌اند. برای مثال نام کامل «سولی پرودوم»، رنه فرانسوا آرمان پرودوم است یا «آناتول فرانس» همان ژاک آناتول تیبو است. در زیر به چند نمونه دیگر اشاره می‌کنیم:

«ولادیسلاو ریمونت» رژمونت، «گراتزیا دلدا» گراتزیا مدسانی دلدا، «پرل باک» پرل والش سیدنستریکر، «گابریلا میسترال» لوسیلا گودوی آلکایاگا، «سنت ژون پرس» الکسیس لگر، «گیورگوس سفریس» گیورگوس سفریادیس، «پابلو نرودا» نفتالی ریکاردو ریس باسوآلتو، «اودیسویس الیتیس» اودیسیوس آله‌پودلیس و «مو یان» گوان مویه.

اسامی نامزدهای نوبل‌؛ این راز سربه‌مهر

شاید یکی از دلایل داغ شدن بازار حدس و گمان‌ها درباره نامزدها و برنده نهایی جایزه نوبل، قوانین سفت و سخت آکادمی نوبل در پنهان نگاه داشتن هرگونه اطلاعاتی در این زمینه است. اعضای آکادمی سوئدی نوبل تا ۵۰ سال بعد، حتی نام نویسنده‌هایی را هم که برای دریافت این جایزه معرفی شده‌اند فاش نمی‌کند.

با این وصف ما اسامی نامزدهای ۵۰ سال گذشته جایزه نوبل را در دست نداریم، اما با نگاهی به فهرستی که از سال‌های پیش از آن به دست آمده می‌توان به نویسندگانی اشاره کرد که تنها یک‌بار نامزد شده‌اند و در همان نوبت موفق به کسب نوبل شده‌اند.

به گزارش وب‌سایت رسمی جایزه نوبل، «سولی پرودوم»، «رودولف اوکن»، «پائول هیسه»، «رابیندرانات تاگور»، «سینکلر لوییس»، «تئودور مومسن»، «لوییجی پیراندلو»، «پرل باک»، «برتراند راسل» و «ویلیام فاکنر» از جمله این چهره‌ها بودند که شانس یک‌بار در خانه‌شان را زد و همان یک‌بار کافی بود.

عدالت سوئدی؟!

«آلفرد نوبل» در وصیت‌نامه خود دیدگاهی بین‌المللی را مطرح کرد و به هیچ ملیت خاصی برای برگزیدن برنده نوبل اشاره نکرد. او بر این باور بود که ارزشمندترین فرد باید انتخاب شود، چه اهل اسکاندنیاوی باشد چه نباشد.

با این حال آکادمی سوئدی نوبل ادبیات را می‌توان برای برقرار نکردن عدالت طی سال‌های متمادی، مورد انتقاد قرار داد؛ چرا که آن‌ها تا سال‌ها جایزه را اغلب به نویسندگان اروپایی اعطا می‌کردند.

سال ۱۹۸۴ بود که دبیر دائمی آکادمی اعلام کرد از این پس بیشتر به نویسندگان غیراروپایی توجه می‌شود تا گستره‌ای جهانی برای جایزه نوبل تعریف شود.

نگاهی به تاریخچه‌ برندگان نوبل ادبیات نشان می‌دهد اعضای آکادمی سوییس توجه ویژه‌ای به کشورهای اروپایی نشان داده‌اند. از مجموع ۱۰۸ برنده‌ مهم‌ترین جایزه‌ ادبی جهان، تنها ۲۹ نویسنده غیراروپایی بوده‌اند!

«رابیندرانات تاگور» برنده سال ۱۹۱۳ نوبل ادبیات به زبان‌های انگلیسی و بنگالی قلم می‌زد و «سموئل بکت» برنده نوبل ۱۹۶۹ به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی آثارش را به نگارش درآورده است.

«جوزف برادسکی» برنده جایزه سال ۱۹۸۷ هم شعرهایش را به روسی و آثار منثورش را به زبان انگلیسی می‌نوشت. نام این سه چهره ادبی به ترتیب زیر عنوان زبان‌های بنگالی‌، فرانسوی و روسی دسته‌بندی شده است.

روی مدال نوبل چه نوشته؟

مدالی که آکادمی سوئدی به برندگان بخش ادبیات اعطا می‌کند، به تصویر مرد جوانی منقش شده که زیر یک درخت برگ‌بو نشسته و مدهوش گوش سپردن به صدای چنگ و ترانه‌ای است که الهه هنر می‌نوازد و می‌خواند.

زیر این تصویر خطی به زبان لاتین نوشته شده که این‌گونه می‌توان آن را ترجمه کرد: «و آن‌ها که با تبحر نویافته خود زندگی روی زمین را بهبود می‌بخشند.»

این‌ها کلماتی است که در ششمین ترانه کتاب «انه‌اید» نقل شده است. بیت کامل آن این است: «شاعرانِ محبوب پروردگار را ببین، مردانی که کلماتی شایسته قلب فوبوس (آپولو،‌ خدای خورشید) را به زبان می‌رانند / و آن‌ها با تبحر نویافته خود زندگی روی زمین را بهبود می‌بخشند.»

نام چهره برنده نوبل هم زیر این تصویر و قطعه شعر حک می‌شود. طراحی این مدال توسط «اریک لیندبرگ» انجام شده است.

[button url=”http://www.bartarinha.ir/fa/news/252099/%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%87-%D9%86%D9%88%D8%A8%D9%84″ postid=”” style=”btn-default” size=”btn-default” target=”_self” fullwidth=”false”]bartarinha[/button]