حساب کاربری ندارید؟ ثبت نام کنید

ماجرای خودرو آبسوز چیست؟

نوشته

4 سال قبل | 4 دیدگاه | خودرو

حتما پس از گران شدن بنزین طرح های عجیب و غریب را شنیده اید. آبسوز کردن خودرو یکی از این طرح های عجیب و غریب مهم است. در ادامه با ترنجی همراه باشید تا ببینیم ماجرای خودرو آبسوز چیست؟

خودرو آبسوز

در حالی که بزرگان خودروسازی دنیا هنوز با چالش بهینه‌سازی خودروهای برقی و هیبریدی روبه‌رو هستند و در روزهایی خودروهای خودران با فناوری میلیارد دلاری قصد کاهش هزینه‌های حمل ‌و نقل را دارند، معرفی خودرویی که از آب به عنوان سوخت استفاده می‌کند، در نوع خودش جالب است. حالا خبر می‌رسد که خودروی آب سوز ایرانی ۶ ماه دیگر تولید می‌شود!

به گزارش خودروتک، اشتیاق به دیده شدن یکی از ویژگی‌های همیشگی نوابیغ (با نوابغ اشتباه نشود) است. افرادی که از طرق غیرعلمی و غیرعملی سعی می‌کننده غیرممکن‌ها را ممکن کنند و حل‌نشده‌ها را حل. توسعه و نفوذ رسانه‌ها و مطرح شدن گاه و بیگاه افراد، رویای ثروت و یا شهرت را برای بسیاری فراهم می‌آورد. شاخ‌های مجازی به سبک خود این کار را می‌کنند و مخترعین خودخوانده هم به سبک خود. در این میان رسانه‌ها به رسالت خود عمل می‌کنند ولی برخی با شیطنت اقدام به سوژه کردن همین افراد می‌‌کنند.

در چنین فضایی است که گهگاه خبرهای مضحک علمی به گوش می‌رسد. از ساخت خودروی برقی هوشمند تا تولید برق بدون سوخت. حالا هم که خبر ساخت خودرویی که از آب به جای بنزین استفاده می‌کند حسابی خبرساز شده است.

همه‌چیز از یک فیلم شروع شد. خودروی پژو ۴۰۵ که یک شیلنگ آب درون باک آن قرار گرفت و سپس استارت خودرو و حرکت کرد. مدعی تبدیل خودروهای بنزین‌سوز به آب‌سوز در یکی از برنامه‌های تلویزیونی شبکه سه سیما با اجرای رضا رشیدپور آمد. در این فیلم فرد نامبرده مدعی است با هزینه حدود ۶۰۰ هزار تومان خودروی بنزین‌سوز را به خودرویی آب‌سوز تبدیل می‌کند. این فرد مدعی شده از ۲۶ کشور جهان دعوت‌نامه برای ارائه اختراعش دریافت کرده اما به هیچ‌کدام از این دعوت‌نامه‌ها پاسخ نداده زیرا می‌خواهد این تکنولوژی در اختیار مردم خودش باشد.

چند روز پیش جاسمی با اشاره به عدم باور دولت به این کار گفت: این عدم باور باعث عدم‌حمایت مادی و معنوی آن‌ها شده است؛ مجوزهایی که ما گرفتیم از استان بوده و قطعاً آن‌ها به وزارتخانه مرتبط هستند، ما شفاف‌سازی‌های لازم را انجام دادیم و دولت جدیداً به این کار معتقد شده و در حال کمک کردن است من‌جمله مجوزهایی که گرفته‌ایم و در حال اخذ آن‌ها هستیم. ایشات به‌عنوان مخترع نخستین سامانه آب‌سوز موتور خودرو امروز در جمع خبرنگاران و در مراسم “راستی‌آزمایی” اختراع خود از وارد شدن سامانه آبسوز به مرحله تجاری بین 2 تا 6 ماه آینده خبر داد و اظهار کرد: از یک سال پیش، نامه‌نگاری‌های لازم برای اخذ استاندارد این سامانه صورت گرفته است.

بحث خودروهای آب سوز، بحث جدیدی در فناوری خودرو نیست. درواقع پیش از آنکه این ایده دستمایه ایرانی‌ها شود، سال‌ها پیش توسط غربی‌ها مطرح شده بود. گفته شده چارلز اچ گرت خودرویی با سوخت آب را «برای چند دقیقه» به نمایش درآورده است که این موضوع در ۸ سپتامبر سال ۱۹۳۵ در اخبار صبح دالاس اطلاع‌رسانی شده است. روش مورداستفاده الکترولیز آب به اکسیژن و هیدروژن بوده و گرت گواهی ثبت اختراعی را در همان سال ثبت کرد. این ثبت اختراع شامل نقشه‌ای است که نشان می‌دهد یک کاربراتور شبیه به کاربراتورهای عادی اما با صفحات الکترولیز در بخش پایینی خود کار می‌کند. گواهی ثبت اختراع گرت موفق به ارائه راهی برای شناسایی یک منبع جدید انرژی نمی‌شود.

در سال ۱۹۸۰ استنلی مایر ادعا کرد که او قادر به استخراج انرژی از آب شده است. اگرچه برای توضیح این پدیده دچار تناقض‌گویی شد. دادگاهی در اوهایو در سال ۱۹۹۶ او را به جرم تقلب و کلاه‌برداری گناهکار تشخیص داد.

پژو ۴۰۵ آب سوز

پژو ۴۰۵ آب سوز

در سال ۲۰۰۲ شرکت فن‌آوری هیدروژن کاربردی اختراعی به نام “Aquygen” را ثبت کرد. این شرکت ادعا کرد که قادر است یک وسیله نقلیه را تنها با سوخت آبی به حرکت درآورد. بنیان‌گذار شرکت، دنیس کلاین ادعا کرد در حال انجام مذاکرات با تولیدکننده‌های بزرگ خودرو است و دولت آمریکا قصد تولید خودروی هامر را با استفاده از تکنولوژی وی دارد. در حال حاضر این شرکت دیگر ادعای تأمین سوخت خودرو به‌وسیله آب را ندارد و می‌گوید تنها قادر به افزایش بهره‌وری سوخت‌های هیدروژنی است.

در سال ۲۰۰۲ شرکت انرژی جهانی ژنزیس اعلام کرد که دستگاهی را آماده ورود به بازار کرده است که قدر به استخراج انرژی از آب با جدا کردن و ترکیب مجدد هیدروژن و اکسیژن است. در سال ۲۰۰۳ این شرکت اعلام کرد که این فناوری را برای به حرکت درآوردن خودرو ارتقا داده است. این شرکت بیش از 2.5 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران دریافت نمود اما هیچ‌گاه دستگاهی را به بازار ارائه نکرد. در سال ۲۰۰۶ پاتریک کلی بنیان‌گذار شرکت انرژی جهانی ژنزیس در نیوجرسی به پنج سال زندان به دلیل سرقت و کلاه‌برداری و بازپرداخت 400 هزار دلار به خسارت دیدگان شد.

سازمان استاندارد خودرو آبسوز را جعلی دانست

معاون سازمان ملی استاندارد ایران می‌گوید تاکنون درخواستی در ارتباط با خودروهای آب سوز که به ساخت نمونه منجر شده باشد به این سازمان ارائه نشده است. جهانبخش سنجابی در گفت‌وگویی اظهار کرد:

تاکنون درخواستی در ارتباط با خودروهای آب سوز به سازمان ملی استاندارد ارائه نشده و طبق اطلاعات داخلی و بین‌المللی موضوع خودروهای آب سوز از مرحله طراحی مفهومی عبور کرده و به مرحله ساخت نمونه رسیده است. وی ادامه داد: خودروهای آب سوز جزو بدیهیات آینده صنعت خودرو خواهد بود که دنیا به سمت آن حرکت کرده است، اما براساس اطلاعات موجود هنوز به نمونه‌سازی در داخل در ارتباط با این مدل خودروها نرسیدیم.

معاون ارزیابی کیفیت سازمان ملی استاندارد ایران با توضیح فرآیند تولید خودروهای آب سوز در داخل کشور، خاطرنشان کرد:

فرآیند کار به این شکل است که اگر طراحی این خودرو کپی‌برداری از خارج نبوده و طراحی داخل باشد گام اول آن در ارتباط با دانش‌بنیان بودن محصول توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مدنظر قرار می‌گیرد و در صورت صحه گذاشتن به این مسئله درخواست‌کننده می‌تواند تقاضای یکی از سه گواهی برای محصولات دانش‌بنیان را داشته باشد تا در این رابطه مجوز لازم صادر شود.

اظهارات عجیب مخترع خودروی آب سوز ایرانی

علاءالدین جاسمی زرگانی، فردی که مدعی است خودروی آب سوز ایرانی تولید کرده، به گفته خودش دکترای انرژی دارد. زرگانی می گوید تحصیلات اولیه من خلبانی در مرکز هوانوردی اهواز بوده اما به دلایل مختلف از ادامه تحصیل در این زمینه انصراف دادم و تحصیلات خود را در حیطه انرژی و مکانیک ادامه دادم. وی افزود:

اولین ایده خودروی آب سوز در سن ۷ سالگی به ذهنم رسید که چرا ما به‌جای رفتن در صف بنزین در منزل این کار را انجام نمی‌دادیم و از شیر آب خودروی خود را تغذیه نمی‌کردیم؟

به دلیل اتفاقی که برای اختراع قبلی من افتاد اختراع خود را در کشور ثبت نکرده و تولید نکرده‌ام و به دنبال گرفتن پتنت‌های بین‌المللی هستم تا اختراعم از ارزش بالاتری برخوردار باشد. وی بابیان اینکه من با داشتن مصاحبه‌های مختلف در رسانه‌های مختلف در دنیا اختراع را به نام خود ثبت کرده‌ام، گفت: هیچ‌کدام از اختراعات خود را در داخل کشور ثبت نکرده‌ام و نمونه اختراعات حدود 15 اختراع ازجمله ساخت موتور بدون سوخت، ساخت موتورپمپ آب بدون انرژی و… را ساخته‌ایم اما هیچ‌کدام را ثبت نکرده‌ایم.

ادعای هزینه آبسوز کردن خودرو 

این مخترع ایرانی عنوان کرد:

هزینه نصب سامانه در بازار با همکاری دولت 600 هزار تومان و بدون همکاری دولت 2.5 میلیون تومان هزینه می‌برد که بعد از نصب آن می‌توان با خرید قرص‌هایی باقیمت حداکثر 1000 تومان خودروی خود را آب سوز کرد. وی گفت: موادی که در آب می‌ریزیم یک آنالیزر است که خالصی و ناخالصی آب را به استاندارد موردنظر ما می‌رساند تا به محلول موردنظر ما برسد.

تمامی بزرگان استان‌های مختلف کشور، استعلام سامانه آب‌سوز را به‌دلیل اینکه روی خودروهایشان نصب شده، دارند لذا این سامانه امتحان خود را پس داده است؛ با این حال ثبت اختراع آن در انگلستان انجام شده و برای ثبت آن در ایران نیز اقداماتی صورت گرفته است. نمی‌دانم این اختراع تا چه اندازه آینده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد اما همین‌قدر می‌دانم که ادیسون هم در ابتدا گمان نمی‌کرد کاربردهای برق تا این اندازه وسیع شود تا جایی که برای شارژ موبایل هم نیازمند آن باشیم؛ در حال حاضر چنین سامانه‌ای که ما توسعه داده‌ایم قادر به تولید سوخت پاک است در حالی که باید دانست چنین فناوری‌ای در کشورهای اروپایی و آمریکایی جزو فناوری‌های امنیتی به حساب می‌آید.

آمریکا از 43 سال پیش به فناوری خودروهای آب سوز دست یافت و در ناوگان نظامی خود از آن استفاده کرد اما با توجه به اینکه چنین فناوری‌ای در آن کشور، امنیتی به حساب می‌آید کشورهای درحال‌توسعه نباید تا 90 سال آینده از آن مطلع شده یا بهره‌برداری کنند. بگذارید این‌طور بگویم، از روز اولی که گوشی 2110 نوکیا به بازار ارتباطات پای گذاشت، کشورهای سازنده تلفن همراه می‌دانستند فناوری‌های بعدی ساخت گوشی تلفن همراه چیست و حتی می‌دانستند که روزگاری خواهد آمد که صفحه نمایشگرهای موبایل لمسی می‌شود اما اگر قرار بود از روز اول فناوری لمسی را در اختیار مردم بگذارند، امروز بعد از 25 سال دیگر محصولی جدید برای ارائه نداشتند.

پژو ۴۰۵ آب سوز

پژو ۴۰۵ آب سوز

این موضوع دقیقاً حکایت خودروهای برقی، فیول‌سل و هیبریدی است که با الگویی پیچیده برای انحراف ذهن مردم تولید شده‌اند تا اول از این سیستم بهره‌برداری‌های کامل و برداشت‌های اقتصادی صورت گیرد و بعد از گذشت 90 سال به سمت خودروهای آب سوز بروند و به‌جای بنزین، از آب در باک خودروها استفاده کنند؛ آن‌ها به دنبال این هستند تا جای ممکن از کشورهای درحال‌توسعه پول بگیرند در حالی که هم‌اکنون از سامانه‌های آب سوز در سیستم نظامی خود استفاده می‌کنند.

ما حاضریم سامانه را برای مسافت یک‌هزار کیلومتر به‌شکل رایگان برای متقاضیان، نصب کنیم و ضمانت‌نامه‌ای را دریافت کنند، همچنین برای 40 هزار کیلومتر یا دو سال گارانتی هم ارائه دهیم تا خیال متقاضیان نصب پکیج آب سوز راحت باشد. تا امروز این سامانه روی هیچ‌یک از ماشین‌های متقاضیان نصب نشده و متقاضیان در حال اعلام آمادگی تنها از طریق کانال تلگرامی ما هستند؛ بعد از اخذ مجوزها، ربات تلگرامی متقاضیان را به سمت سایتی هدایت می‌کند تا با ثبت تقاضای خود در آن، بتوانند به دفاتر نمایندگی ما در شهرستان‌ها مراجعه و سامانه‌شان را دریافت کنند.

ابهامات بی‌پاسخ درباره خودرو آبسوز

اگر مبنای علمی برای به حرکت درآوردن خودرو با آب به‌جای سوخت‌های متعارف همچون بنزین وجود داشت، خودروسازان جهانی باید تاکنون به این فن‌آوری دست می‌یافتند. خودروسازان خارجی سالانه میلیاردها دلار با استفاده از برترین متخصصان برای تحقیق و توسعه در صنعت خودرو هزینه می‌کنند ولی با این حال تاکنون هیچ‌کدام از این مراکز ادعای تولید خودروی آب سوز را نداشته‌اند؛ بنابراین باید از مدعیان تبدیل کردن خودروهای متعارف به خودروی آب سوز پرسید چگونه مدعی دست یافتن به چنین فن‌آوری با منابع و امکانات محدود خود شده‌اند، درحالی‌که مراکز میلیارد دلاری خارجی تاکنون چنین ادعایی نداشته‌اند.

در حال حاضر بالاترین فن‌آوری که صنعت خودروی جهان در زمینه استفاده از سوخت‌های جایگزین به آن دست یافته، فن‌آوری استفاده از هیدروژن در پیل سوختی است. در این فن‌آوری که هنوز تجاری و عام نشده در فعل‌وانفعالاتی هیدروژن در پیل سوختی به انرژی الکتریکی برای به حرکت درآوردن خودرو تبدیل شده و خروجی سیستم نیز آب است که از اگزوز خارج می‌شود. پیش‌بینی می‌شود ظرف ۱۰ تا ۲۰ سال آینده بیشتر خودروهای تولیدی در جهان از سوخت هیدروژن برای حرکت استفاده کنند، تصریح کرد: اما اینکه از آب برای به حرکت درآوردن خودرو استفاده شود از نظر مبانی عقلی و علمی کاملاً مردود است.

روش خیلی علمی آبسوز کردن خودرو

آبسوز کردن خودرو

آبسوز کردن خودرو

در توضیح مکانیزم فنی خودرو آبسوز گفته شده، در این روش جدید یک دستگاه (الکترولیز) درون خودرو قرار گرفته و زمانی که استارت زده می‌شود این دستگاه شروع به تولید هیدروژن کرده، این گاز وارد لوله ویژه‌ای شده و سپس فشرده می‌شود تا مانند سوخت برای خودروها بکار گرفته شود. لازم به ذکر است در این خودروها هیچ‌گونه تغیری در سیستم موتور انجام نخواهد گرفت و درواقع با همین موتورهای موجود در کشور به این فناوری دست یافته‌ایم در یک کلام، آب را به سوخت پاک تبدیل می‌کنیم. از جمله ویژگی‌های که هیدروژن ابداعی را از سایر گزینه‌های مطرح سوختی متمایز می کند، می‌توان به مصرف منحصربه‌فرد و کاهش اثرات گلخانه‌ای اشاره کرد.

سیستم هیدروژن به دلیل استقلال از منابع اولیه انرژی، سیستمی دائمی، پایدار و فناناپذیر است. پیش‌بینی می‌کنم در آینده نه‌چندان دور، تولید و مصرف آن به عنوان حامل انرژی به سراسر اقتصاد ایران و جهان سرایت نموده و اقتصاد هیدروژنی را تثبیت کنیم. تولید هیدروژن از طریق تجزیه آب پدیده جدیدی نیست و سال‌ها بشر به فناوری دست پیدا کرده است؛ اما آنچه کشف جدید اینجانب را قابل‌تأمل ساخته است، استفاده از الکترولیز آب با مصرف الکتریسیته کم و همچنین غیرقابل‌انفجاری بودن این گاز است. در حقیقت توانستم یک روش ارزان اما کارآمد برای تولید هیدروژن ابداع کنم. گاز به‌دست‌آمده یک سوخت پاک ارزان خواهد بود و مشکل جایگزین کردن سوخت‌های فسیلی به‌وسیله سوخت‌های تجدیدپذیر را رفع می‌کند.

این پروژه اولین پروژه‌ای خواهد بود که در سطح جهان به بهره‌برداری خواهد رسید و به دلیل ارزانی هیدروژنی، در نتیجه این سوخت، مقرون‌به‌صرفه، بی‌خطر و قابل‌رقابت با سوخت‌های رایج خواهد شد. این سوخت فاقد هیچ‌گونه آلاینده است.

از جمله ویژگی‌هایی که هیدروژن ابداعی را از سایر گزینه‌های مطرح سوختی متمایز می‌کند می‌توانیم این ادعا را داشته باشیم که هرجایی که صحبت از استفاده از سوخت‌های فسیلی باشد ما می‌توانیم آب را جایگزین کنیم. به‌عنوان‌مثال در مصارف کلان تولید گاز شهری و تولید برق کشور در نیروگاه‌ها و سوخت خودروهای کشور و از همه مهم‌تر بحث صادرات به جهان و بحث آلایندگی در کشور و جهان را می‌توان اشاره کرد.

پاسخ علمی

بنا به قوانین حاکم بر دنیای فیزیک، هیچ‌گونه راهی برای استخراج انرژی از آب وجود ندارد. آب به‌خودی‌خود، از لحاظ ترمودینامیکی مولکولی به‌شدت پایدار محسوب می‌شود و به دلیل پیوند شیمیایی بسیار محکم بین هیدروژن و اکسیژن، آنتالپی تشکیل آن منفی (برابر با ۲۸۵.۸- کیلوژول بر مول) است. این یعنی برای شکستن پیوند بین اتم‌های تشکیل‌دهندهٔ یک لیتر آب، باید تقریباً برابر با میزان انرژی مصرفی یک انسان بالغ در طول روز (حدود ۲۵۰۰ کیلوکالری) انرژی صرف کنید. تولید انرژی از آب، قوانین اول و دوم ترمودینامیک را نقض می‌کند. از آنجایی که هیچ ترکیب دیگری از هیدروژن و اکسیژن وجود ندارد که آنتالپی تشکیل آن منفی‌تر از آب باشد، انرژی موردنیاز برای شکستن پیوند هیدروژن و اکسیژن، همواره برابر (در حالت ایدئال) یا بیشتر از انرژی به‌دست‌آمده از ترکیب مجدد این دو عنصر خواهد بود.

با توجه به اشارهٔ مکرر مدعیان ساخت خودروهای آب سوز به استفاده از آب برای تأمین سوخت موشک، لازم است گریزی به «علم موشکی» بزنیم. ناسا (و دیگر سازمان‌ها و شرکت‌های فضایی) برای فرستادن کاوشگر یا محموله به خارج از جو زمین، معمولاً از هیدروژن مایع به‌عنوان سوخت در راکت‌های خود استفاده می‌کنند. جالب است بدانید آژانس‌های فضایی و شرکت‌های ساخت موشک (مانند اسپیس ایکس) از گاز طبیعی برای تولید هیدروژن موردنیاز خود استفاده می‌کنند، نه آب.

بیایید فرض کنیم هیدروژن مورداستفاده در راکت‌ها طی فرایند الکترولیز از آب به دست می‌آید. حتی در این صورت نیز نمی‌توان گفت شرکت‌های فضایی موفق به استخراج انرژی از آب شده‌اند. درواقع منبع اصلی انرژی که باعث می‌شود یک راکت از جو زمین خارج شود، الکتریسیته‌ای است که طی فرآیند الکترولیز فرضی، از آن برای جداسازی اتم‌های آب استفاده شده است. در این میان، هیدروژن تنها نقش حامل انرژی را بر عهده دارد. با توجه به روش به دست آمدن الکتریسیتهٔ موردنیاز در فرآیند الکترولیز، منبع اصلی انرژی موشک درواقع ممکن است هر سوختی (از جمله سوخت‌های فسیلی یا اتمی) باشد. تمامی آنچه در بخش‌های بالا گفته شد، در مورد خودروهای هیدروژنی و پیل‌های سوختی نیز صادق است. منبع اصلی انرژی چنین خودروهایی، سوختی است که از آن برای تولید هیدروژن استفاده می‌شود، نه خود هیدروژن.

فرض کنید نیروگاهی با صرف مقادیر عظیم سوخت فسیلی، الکتریسیته تولید کند (بازده اکثر نیروگاه‌های حرارتی متداول به زحمت به بالای ۴۰ درصد می‌رسد) و سپس از الکتریسیته به‌دست‌آمده توسط این نیروگاه، در آزمایشگاه برای تولید مصنوعی مولکول‌های آن استفاده شود (بازده چنین فرایندی نیز طبیعتاً کمتر از صد درصد است). مشخص است که نمی‌توان سوخت هیدروکربنی مصنوعی تولیدشده در آزمایشگاه را مجدداً در نیروگاه سوزاند و انتظار داشت انرژی بیشتری از آنچه صرف تولیدش کرده‌ایم، به ما باز پس بدهد. به بیان ساده، «قوانین ترمودینامیک را نمی‌توان دور زد». نکته بسیار جالب و قابل‌تأمل دیگر در رابطه با خودروهای آب سوز این است که اکثر مخترعان چنین خودروهایی ادعا می‌کنند تنها آلاینده فرایند ابداعی آن‌ها، بخار آبی است که از اگزوز اتومبیل خارج می‌شود.

برای آب سوز کردن خودرو باید از یک دستگاه هیدرولیز کننده آب استفاده کنید. سپس هیدروژن حاصل از هیدرولیز آب را به درون موتور خودرو وارد کنید. سیستم ورود گاز هیدروژن به موتور خودرو کاملاً مشابه زمانی است که خودرو را به صورت دستی گازسوز می‌کنید. هیدروژن به نسبت از بنزین نیز ساده‌تر می‌سوزد، بنابراین چندان برای تنظیم کردن نسبت اکسیژن به هیدروژن مشکلی نخواهید داشت.

با استارت زدن، خودرو شروع به کار می‌کند؛ هرچند، چون سیلندر خودرو مناسب با سوختن بنزین طراحی شده است، در هنگام استفاده از این سیستم به موتور خودرو آسیب وارد می‌شود، این آسیب به موتور ماشین بیش از مقداری است که با گاز به آن آسیب وارد می‌آید.

پس از مدتی استفاده از آب در خودرو، باتری اتومبیل از کار می‌افتد و نیاز به شارژ دوباره آن پیدا می‌کنید. با تکرار استفاده از آب در موتور خودرو، باتری بسیار زودتر از چیزی که فکر می‌کنید از کار خواهد افتاد؛ هرچند، استفاده از باتری‌های خودروهای الکتریکی می‌تواند مشکل شما را تا حدودی حل کند.

نمونه‌های دیگر از نوابغ وطنی

سال 93 خبری منتشر شد که امیرحسین محمدزاده سوفی مخترع قمی دستگاه تولید برق بدون سوخت قمر بنی‌هاشم است و می‌گوید این دستگاه در صورت رسیدن به شبکه تولید، انقلابی عظیم در صنعت دنیا به وجود خواهد آورد. محمد زاده: دستگاه تولید برق بدون سوخت در حقیقت یک موتور بدون سوخت است که تابه‌حال در جهان نظیر ندارد که دارای مزایای بسیاری است، این دستگاه آلودگی زیست‌محیطی تولید نمی‌کند، از هیچ سوخت فسیلی استفاده نمی‌کند، از هیچ سوختی خارج از محدوده خود استفاده نمی‌کند، اگر این دستگاه معلق در هوا هم باشد کار خودش را انجام می‌دهد. به گفته سوفی این دستگاه در حال حاضر مشتری خارجی دارد، یک شرکت آمریکایی در دبی طرح را دیده و ۱۰ میلیارد دلار پیشنهاد خرید داده است، شرکت مرسدس بنز، شرکت ب‌ام‌و شرکت‌های دیگری هم درخواست خرید را ارائه دادند، هنوز نمونه صنعتی آن ساخته نشده است و پیشنهاد هم داده شده که به خارج از کشور بروم و طرح را با حمایت مالی آن‌ها بسازم اما قبول نکردم طرح را در ایران می‌سازم و به هر شرکتی هم این طرح را بفروشم طرح انحصاری به غیر از ایران می‌فروشم یعنی اگر طرح را آن‌ها هم بخرند ایران حق دارد آن را تولید کند.

ایشان در گفته‌هایی که به گوشمان آشناست، اظهار کرد:

نوع حمایت‌ها این‌گونه بود که اعلام می‌کنند کل طرح را در اختیار ما قرار دهید ما خودمان کارها ر انجام می‌دهم، اما من قبول نکردم زیرا می‌خواهم با فروش این دستگاه به خارج برای تولید انحصاری به غیر از ایران هم سودآوری داشته باشم هم در داخل تولید داشته باشیم و با قیمت خیلی پائین در اختیار مردم قرار دهیم زیرا سود اصلی خود را از فروش طرح دستگاه به خارج از ایران به دست می‌آورم، این نگاه من خدمت به کشور است و خداوند هم کمکم خواهد کرد.

محمدزاده گفته بود در آینده وضع مالی‌ام خوب خواهد شد، اما نه اصلاً وضع مالی مناسبی نداشتم و امروز هم که در حضور شما هستم برای ساخت این دستگاه کلی بدهکار هستم و یک سال هم به دلیل بدهی به زندان افتادم که خیلی برایم سخت گذشت تا زمانی که مشغول پژوهش بودم فکر می‌کردم یک جوان ۲۰ ساله هستم اما وقتی خودم را در شرایط زندان و در جمع خلاف‌کاران دیدم تازه متوجه شدم نه من ۳۳ سال سن دارم!

همان سال خبر دیگری منتشر شد با این عنوان که حسین غنمی که چند سالی است با طرح ژنراتور تولید برق بدون سوخت خود در اخبار داخلی و حتی خارجی خبرساز شده است همچنان اصرار دارد نکته کلیدی و واقعیت اختراع خود را افشا نکند و معلوم نیست بالاخره کی قرار است از این اختراع که در صورت واقعیت انقلابی در جهان ایجاد خواهد کرد رونمایی شود. بعد از گذشت چندین سال بالاخره در یک کنفرانس داخلی مقاله‌ای از وی منتشرشده است که به جزئیات بیشتری از اختراع جنجالی وی می‌پردازد. تاکنون فقط به مصاحبه‌های تلویزیونی بسنده کرده و با اینکه ادعا می‌کند که گواهی ثبت اختراع دارد ولی با این وجود به‌شدت از دادن اطلاعات بیشتر پرهیز می‌کند.

در این مقاله همچنان تاکید شده است که این نیروگاه نمونه ساخته شده خارجی ندارد و به دلایل امنیتی حاضرند کلیدهای اصلی تکنولوژی به‌دست‌آمده را فقط در حضور اساتید و متخصصان امر اثبات علمی و عملی کنند. تاکنون در ایران حداقل پنج نفر ادعا کرده‌اند به چنین تکنولوژی‌ای دست یافته‌اند و همگی هم نمونه‌های آزمایشگاهی آن را ساخته‌اند.

منتقدان بسیاری این اختراعات را ناشی از عدم درک درست از قوانین فیزیکی و علمی می‌دانند و بر این باورند چنین چیزی عملاً غیرممکن است و اگر هم وجود داشته باشد برای توان‌های پایین و با محدودیت تولید در بازه زمانی کمی قابل‌اجرا است که حتی با هزینه بالاتری تولید برق صورت می‌گیرد.

بهمن ۹۴ برنامه مستندی در رابطه با صنعت خودروی کشور به روی آنتن تلویزیون رفت و توجه بسیار از مخاطبان را به خود جلب کرد. تیم مستندسازی ثریا با موضوع آلودگی هوا شروع شد و هدفش پیدا کردن راهکار برای خارج شدن از این معضل بود. در بخشی از این مستند به خودروهای سواری شخصی با سوخت‌های فسیلی و خودروهای جدید الکتریکی در دنیا پرداخته شد. در بین مصاحبه‌های مستند چهره مخترعی رسانه‌ای شد که نامش مدتی بعد از پخش شدن این برنامه بر سر زبان‌ها افتاد. جمشید آرین مخترعی که توانسته بود خودرویی الکتریکی در داخل کشور بسازد. خودرویی با استاندارها و امکاناتی فراتر از جدیدترین تولیدات بزرگ‌ترین شرکت‌های خودروسازی!

بعد از آن ، پیرو شکایت سازمان حفاظت محیط‌زیست از جمشید آرین اصل به اتهام جعل امضای معاون رئیس‌جمهوری و استفاده از اوراق مجعول، رأی شعبه ۱۱۷۰ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران در این زمینه صادر شد که بنابه رأی صادره شده، جمشید آرین محکوم‌به پرداخت ۳۶ میلیون ریال جزای نقدی و تحمل ۳۰ ضربه شلاق شده است. در متن رأی صادرشده آمده است:

در خصوص اتهامات جمشید آرین اصل دایر بر جعل سند رسمی و استفاده از آن و نشر اکاذیب، دادگاه با توجه به شکایت سازمان حفاظت محیط‌زیست، محتویات خبرهای منتشرشده در سایت‌های اینترنتی، استعلام صورت گرفته از شاکی مذکور و اینکه متهم دفاعی به عمل نیاورده است بنابراین اتهامات انتسابی را نسبت به ایشان محرز و مسلم دانسته با استناد به مواد ۵۳۳، ۵۳۵، ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ وی را به لحاظ جعل به پرداخت مبلغ ۱۸ میلیون ریال و از لحاظ استفاده از سند مجعول به پرداخت ۱۸ میلیون ریال هر دو به عنوان جزای نقدی به نفع صندوق دولت و از بابت نشر اکاذیب به تحمل ۳۰ ضربه شلاق محکوم می‌کند.

فردی به نام جمشید آرین اولین بار در برنامه ثریا، عدم موفقیت خود در تولید خودروی برقی را به نامه‌ای از معصومه ابتکار مرتبط دانست و برنامه مذکور سندی جعلی را به عنوان نامه معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در دولت هشتم منتشر کرد، در حالی که این نامه کاملاً جعلی بوده و هیچ‌گاه چنین نامه‌ای توسط رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست امضا نشده است. ضمن آنکه تولید خودرو به وزارت صنعت، معدن و تجارت مربوط می‌شود و سازمان حفاظت محیط‌زیست فقط استانداردهای مربوطه را تعیین و در صورت عدم رعایت آن، شماره‌گذاری خودرو را متوقف می‌کند.

چند سوال مهم درباره خودرو آبسوز

 

  1. ۱- چرا این خودرو برای خبرنگاران حوزه خودرو و تکنسین‌های خبره رونمایی نمی‌شود؟
  2. ۲- بارها و بارها به اخذ مدارک، نامه‌نگاری، مجوزها و اسناد اشاره شده است. چرا تابه‌حال حتی یک تصویر از این مدارک منتشر نشده است؟
  3. ۳- یک سؤال فنی؛ چرا آب خروجی از اگزوز مجدداً به باک منتقل نمی‌شود تا خودروی آن‌ها کلاً از سوخت‌گیری بی‌نیاز شود؟
  4. ۴- گفته می‌شود دولت روزانه 70.000.000 دلار یارانه سوخت پرداخت می‌کند که بخش اعظم آن صرف بنزین می‌شود. این یعنی سالیانه 25.550.000.000 دلار. آیا این فکر به ذهن دولتی‌ها نرسیده بود که این مبلغ را صرف سرمایه‌گذاری روی خودروی آب‌سوز کنند؟!

 

اشتراک در
اطلاع از
4 Comments
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
android 10

با اینکه طرح خیلی جالبیه اما معایبی هم داره که قابل چشم پوشی نیست…
1.آب انرژی زیادی نداره پس ماشین ها خیلی ضعیف و ناتوان میشوند.
2.ما الان تو ایران کمبود آب داریم پس استفاده بیشتر از آب به ضررمونه.
3.اگه بخوایم از آب خونگی استفاده کنیم بعد دو ماه تمام سوزنای آب دچار رسوب میشن و غیر قابل استفاده.

ramin123

وقتی عقل مردم به چشمشون باشه، همین میشه. یه چیزی میگن که اصلا تو هیچ منطقی نمیگنجه ولی با این حال، خیلیا قبولش دارن!!!!!

Mahdi

لیتر آب قیمتش میاد ۲ تومن میگن از بنزین ارزونتر میدیم

Milad7

پس واقعی بود…

رپورتاژ آگهی پربازده
رپورتاژ آگهی پربازده
سینا عطایی
حال روزگارت به خودت بستگی داره :)