سبک شناسی معماری – بخش دوم: معرفی معماران و آثار سبک آرت نوو

در ادامه بخش اول در این بحث به معرفی معماران و برخی از آثار این سبک می پردازیم.

ویکتور اُرتا (Victor Horta) : تولد ۱۸۶۱، مرگ ۱۹۴۷، وی جزو اولین معماران معروف سبک هنر نو است. تحصیل کرده آکادمی معماری هنرهای زیبا در سال ۱۸۸۰ می‌باشد و در اوایل دهه ۱۸۹۰ ساختمان‌های زیادی را در موطن خود ساخته همچنین در سال ۱۹۲۷ عضو هیئت داوری مسابقه طراحی کاخ سازمان ملل متحد در ژنو بوده است.

هکتور گیومارد ( Hector Guimard ) : تولد ۱۸۶۷، مرگ ۱۹۴۲٫ وی تحت تأثیر کارهای ارتا بوده و تحصیل کرده مدرسه هنرهای زیبا پاریس در سال ۱۸۸۵ می‌باشد. در سال ۱۸۹۱ به عنوان دستیار استاد در مدرسه هنرهای زیبا دخترانه پاریس انتخاب شد و در سال ۱۸۹۴ به او لقب استاد پرسپکتیو تعلق گرفت.

چارلز رنه مکینتاش ( Charles Rennie Mackintosh ) : تولد ۱۸۶۸، مرگ ۱۹۲۸٫ وی در سال ۱۸۹۸ برنده مسابقه طراحی مدرسه هنر گلاسکو شده و علاوه بر معمار، طراح مبلمان و نقاش نیز بوده است. در طراحی‌های ساختمان‌های خود از احجام و خطوط راست گوشه و مستقیم استفاده می‌کرده و جزییات اجرا شده نرده‌ها و بازشوها تحت تأثیر طرح‌های طبیعی و گیاهی بوده است.

اتو واگنر ( Otto Wagner ) : تولد ۱۸۴۸، مرگ ۱۹۱۸٫ کارهای وی شباهت زیادی به مکینتاش داشت، در سال ۱۸۶۴ او اولین طراحی ساختمان خود را در سبک   آغاز کرد. در سال ۱۸۹۴ در یک سخنرانی خواستار روش جدیدی در معماری، مستقل از گذشته بود، که این خود آغازگر کارهای وی در سبک هنر نو است و نیز در همین سال به عنوان استاد معماری در دانشگاه هنرهای وین مشغول به کار شد.

آنتونی گائودی ( Antoni Gaudi ) : تولد ۱۸۵۸، مرگ ۱۹۲۶٫ وی تحصیلات خود را در سال‌های ۱۸۷۸-۱۸۷۴ در مدرسه معماری اسپانیا به اتمام رسانید و از خلاق‌ترین معماران سبک هنر نو به حساب می‌آید. علاوه بر طراحی معماری، کارهای زیبا و بدیعی در طراحی مبلمان و محوطه‌سازی و آهنگری داشته است. گائودی فردی تاریخ‌گرا بود ولی گذشته را به صورت جدید و با طرح و جزییات نو ظهور اجرا می‌کرد همچنین در کارهای خود از سبک‌های گوتیک، مراکشی و موریش نیز الهام گرفته است.