یکی از بهترین ویژگی‌های اندروید، پشتیبانی از کنترلر است. این قابلیت به‌خصوص در شبیه‌سازی و گیمینگ ابری لذت‌بخش است، اما تجربه آن در بازی‌های بومی اندروید به‌دلیل عدم وجود قابلیت تنظیم دکمه‌ها (remapping) در برخی عناوین، تاحدودی ناقص است. اکنون به‌نظر می‌رسد گوگل درحال آماده‌سازی یک به‌روزرسانی عظیم است که نحوه مدیریت پشتیبانی از دسته بازی را در این سیستم‌عامل متحول خواهد کرد و انتظار می‌رود در اندروید ۱۷ از راه برسد.
بر اساس گزارش وب‌سایت Android Authority، نسخه‌های اولیه اندروید نشان می‌دهد که اندروید ۱۷ پشتیبانی بومی و در سطح سیستم‌عامل را برای مدیریت کنترلرهای بازی معرفی خواهد کرد. این یک تغییر مهم نسبت‌به اپلیکیشن‌های شخص ثالث غیرقابل‌اعتماد و اغلب «هکی» است که کاربران درحال‌حاضر برای سفارشی‌سازی کنترل‌های خود به آن‌ها متکی هستند.
درحال‌حاضر، اندروید برای مپ کردن ورودی‌ها برای کنترلرهای محبوبی مانند ایکس‌باکس، به فایل‌های از پیش پیکربندی‌شده تکیه می‌کند. اما اگر بخواهید دکمه‌های «A» و «B» را برای ارگونومی بهتر، دسترسی‌پذیری یا صرفاً به‌خاطر عادت، جابجا کنید، سیستم‌عامل هیچ کمکی به شما نمی‌کند.
اندروید ۱۷ قول می‌دهد که این مشکل را با معرفی یک مجوز جدید و اختصاصی به نام «ریمپ کردن کنترلر» (Controller Remapping) حل کند. این مجوز به برنامه‌های سیستمی محدود شده است که نشان می‌دهد گوگل قصد دارد یک هاب مرکزی برای کنترلرها را مستقیماً در اپلیکیشن تنظیمات ایجاد کند. این یعنی تنظیم دکمه‌ها در سطح پایه‌ای سیستم‌عامل انجام خواهد شد و عملکرد پایدار، با تأخیر کم و قابل‌پیش‌بینی را در تمام بازی‌ها و دستگاه‌ها تضمین می‌کند.
پشتیبانی اجباری از دسته بازی در اندروید ۱۷
شاید مهم‌ترین افزودنی، اشاره به یک «گیم‌پد مجازی» (virtual gamepad) باشد. این کنترلر نرم‌افزاری به‌عنوان یک پل عمل خواهد کرد؛ فشردن دکمه‌های اصلی شما را رهگیری کرده و سپس دستور تنظیم‌شده را به بازی خروجی می‌دهد. ازآنجایی‌که سیستم این دستگاه مجازی را مانند یک کنترلر فیزیکی واقعی درنظر می‌گیرد، بازی‌ها می‌توانند کاملاً از این فرآیند تنظیم بی‌خبر بمانند و مشکلات سازگاری دور زده می‌شود.
اما گیم‌پد مجازی یک پیامد حتی بزرگ‌تر نیز دارد. این قابلیت می‌تواند به کاربران اجازه دهد تا کنترل‌های لمسی روی صفحه را به ورودی‌های کنترلر فیزیکی مپ کنند. این یک تغییر انقلابی برای کتابخانه عظیم بازی‌های اندرویدی است که هرگز با درنظرگرفتن پشتیبانی از کنترلر ساخته نشده‌اند. برای تعداد روبه‌رشد دستگاه‌هایی مانند کامپیوترهای مبتنی‌بر اندروید و کنسول‌های دستی گیمینگ، این ویژگی یک تجربه یکپارچه ایجاد می‌کند و ممکن است سرانجام پشتیبانی «اجباری» از کنترلر را به عناوین فقط-لمسی بیاورد.
به‌نظر شما این قابلیت چقدر می‌تواند تجربه گیمینگ روی اندروید را بهبود بخشد و آن را به رقیب جدی‌تری برای کنسول‌های دستی تبدیل کند؟
