
بیتعارف اگر بنویسم، سرمایهگذاری برای بسیاری از کارمندهای ایرانی سخت است و حقوق ماهانه بهسختی کفاف گذران عادی زندگی را میدهد اما نقش سازمانها در این بین چست؟
میدانیم که تقریبا همه برندها و سازمانهای ایرانی، به بهانههای مختلف برای کارکنانشان کارتهای هدیه یا هدایای مختلف و اغلب مصرفی لحاظ میکنند؛ هدایایی که چندان با نگاه سرمایهگذارانه سازگار نیست اما با تغییراتی ساده، میتواند منجر به بهبود شرایط زندگی کارمندان شود و در صورت گسترش این روش، به اقتصاد کشور هم کمک کند. سخن از تغییر نگاه به هدایای سازمانی و حرکت به سمت هدایایی چون طلا است؛ تبدیل خاک به طلا را کیمیاگری میخوانند و شاید این حرکت از سمت هدایای مصرفی به سمتوسوی سرمایهگذاری در طلا، همان کیمیاگری است. این گزارش به بررسی هدایای سازمانی و لزوم تحول در استراتژی این هدایا میپردازد و در پایان هم یک مثال قابلاعتماد، برای این تغیر نگاه معرفی میکند.
* هدایای سازمانی در ایران؛ از کارت هدیه تا کالاهای مصرفی
در ایران، هدایای سازمانی بخشی جداییناپذیر از فرهنگ شرکتی و دولتی به شمار میرود. تقریباً هر سازمان یا برندی، چه دولتی و چه خصوصی، در مناسبتهای مختلف مانند عید نوروز، ماه رمضان، روز کارمند، تولد کارکنان یا حتی رویدادهای داخلی مانند سالگرد تأسیس شرکت، بستههای هدیه برای کارکنان خود تدارک میبیند. این هدایا معمولاً شامل کارتهای هدیه فروشگاههای زنجیرهای، سبدهای میوه، شیرینیجات، لوازمتحریر، لباسهای تبلیغاتی یا حتی وسایل الکترونیکی کوچک مانند فلش مموری و پاوربانک میشود. بر اساس گزارشهایی از انجمنهای مدیریت منابع انسانی ایران، بیش از ۸۰ درصد سازمانهای بزرگ در سال ۱۴۰۳، حداقل سه بار در سال هدایای مناسبتی توزیع کردهاند، اما این هدایا عمدتاً جنبه مصرفی و کوتاهمدت دارند. علاوهبراین، میدانیم که در فرهنگ ایرانی، هدیهدادن نمادی از قدردانی و پیوند عاطفی است، اما در دنیای سازمانی، این هدایا اغلب بهسرعت مصرف یا فراموش میشوند. برای مثال، بسیاری از کارتهای هدیه معمول، برای گذران ساده مصرف میشود؛ بدون اینکه هیچ ارزش افزودهای برای آینده ایجاد کند. نظرسنجیهای داخلی مانند آنچه توسط سایتهای کاریابی مانند جابینجا انجام شده، نشان میدهد که تنها ۳۰ درصد کارکنان از این هدایا رضایت کامل دارند؛ بسیاری آن را «بیارزش» یا «غیرمرتبط با نیازهای واقعی» توصیف میکنند. نتایج این نظرسنجیها البته با شرایط کنونی جامعه ایران بهنظر بسیار سازگار است؛ کارمندانی که با تورم بالای ۴۰ درصدی (بر اساس آمار بانک مرکزی در سال ۱۴۰۳) دستوپنجه نرم میکنند، ترجیح میدهند هدایایی دریافت کنند که به پایداری مالیشان کمک کند، نه صرفاً یک لذت لحظهای. این وضعیت، ضرورت تحول در هدایای سازمانی را برجسته میسازد.
* حرکت به سمت هدایای سرمایهگذارانه
از دهههای پیش، شرکتهای معتبر جهانی نگرش خود به هدایای سازمانی را دگرگون کردهاند و بهجای اقلام مصرفی، به سمت گزینههای سرمایهگذارانه حرکت کردهاند. این تحول، ریشه در درک عمیق از نیازهای کارکنان دارد؛ در دنیایی که ثبات مالی یک چالش بزرگ است، هدایایی که ارزششان حفظ یا افزایش یابد، نهتنها قدردانی را نشان میدهد، بلکه بهعنوان سرمایهای برای آینده عمل میکند. برای مثال، در شرکتهای فناوری مانند گوگل و مایکروسافت، از اوایل ۲۰۱۰، بخشی از هدایای سالانه به سهام شرکت (Stock Options) اختصاص یافته است. علاوهبراین و بر اساس گزارش فوربس در سال ۲۰۲۳، بیش از ۶۰ درصد شرکتهای Fortune 500 از هدایای مبتنی بر سهام یا صندوقهای سرمایهگذاری استفاده میکنند. در حوزه طلا، مثالهای برجستهای وجود دارد؛ شرکت اپل، در برنامههای تشویقی خود، گاهی اوقات اعتبارهایی برای خرید طلا یا فلزات گرانبها ارائه میدهد، بهویژه در بازارهای نوظهور مانند آسیا. در ژاپن هم، شرکتهای بزرگ مانند تویوتا از دهه ۱۹۹۰، هدایای مبتنی بر طلا را برای کارکنان بلندمدت در نظر گرفتهاند، که با فرهنگ سرمایهگذاری محافظهکارانه ژاپنی همخوانی دارد. این هدایا به ابزاری برای مقابله با تورم تبدیل شدهاند. حال، در ایران با تورم مزمن بالای ۳۰-۴۰ درصدی و نوسانات ارزی، این نگرش سرمایهگذارانه نهتنها مهم، بلکه واجب است. حقوق کارمندان اغلب کفاف هزینههای پایه را نمیدهد و هدایای مصرفی، این چرخه فقر را تشدید میکند.
این توضیحات درحالی است که حرکت بهسوی هدایای سرمایهگذارانه میتواند سازمانها را بهعنوان حامیان واقعی کارکنان معرفی کند و حتی به اقتصاد کلان کمک کند؛ علاوهبراین با افزایش سرمایهگذاری در طلا، تقاضای داخلی تقویت شده و بخشی از سرمایه به بخش تولید ملی بازمیگردد. تصور کنید کارمندی که بهجای یک کارت هدیه، سهمی از طلا دریافت کند و آن را بهعنوان پسانداز خانوادگی نگه دارد. در یک جمعبندی ساده، بهنظر میرسد زمان آن رسیده که برندهای خصوصی پیشگام تحول از هدایای گذرا به سرمایهگذاری شوند.
* چرا تمرکز بر طلا بهترین شیوه سرمایهگذاری است؟
طلا از ابتدای کشف بشر؛ بیش از ۵۰۰۰ سال پیش در تمدنهای باستانی مانند مصر و سومر، نمادی از ثروت پایدار بوده و روند رشد قیمت آن، گواهی بر این ادعاست. در بلندمدت، طلا نهتنها ارزش خود را حفظ میکند، بلکه بهعنوان پناهگاه امن در برابر نوسانات ارزی عمل میکند. در ایران، با توجه به وابستگی اقتصاد به دلار و تورم ساختاری، طلا رشد بالاتری هم دارد و همین آن را به گزینهای بیرقیب برای سرمایهگذاری خرد تبدیل میکند.
اگر قرار است نگرش هدایای سازمانی از مصرفی به سرمایهگذارانه تغییر کند، چه گزینهای بهتر از طلا؟ سهام شرکتها، هرچند جذاب، ریسک بالایی دارد و وابسته به عملکرد بازار است؛ صندوقهای سرمایهگذاری نیز کارمزدهای پنهان و نوسانات را به همراه دارد. اما طلا، با نقدشوندگی بالا (قابلیت فروش در هر زمانی بدون ضرر عمده) و عدم وابستگی به سیاستهای شرکتی، ایدئال است. در نهایت، تمرکز بر طلا نهتنها بهترین شیوه است، بلکه کیمیاگری واقعی: تبدیل بودجه هدیه به ثروتی پایدار.
* «لیبرا کارت طلاین»؛ انتخابی سرمایهگذارانه برای هدیه سازمانی
طلاین، بهعنوان یک سامانه نوآورانه ایرانی برای خرید و سرمایهگذاری در طلا، با تمرکز بر شفافیت و امنیت، اعتماد هزاران کاربر را جلب کرده است. این پلتفرم، با استفاده از فناوریهای دیجیتال، امکان معامله طلای آبشده با عیار ثابت ۹۹.۹۹ درصد را بدون واسطههای سنتی فراهم میکند.
در قلب این اکوسیستم، «لیبرا کارت» قرار دارد؛ یک کارت هدیه طلا که طلاین آن را بهعنوان جایگزینی هوشمند برای هدایای سنتی عرضه میکند. بر اساس اطلاعات رسمی سایت طلاین، لیبرا کارت امکان هدیهدادن طلا را بدون نیاز به طلای فیزیکی مانند سکه یا جواهر فراهم میآورد. گیرنده با اسکن کد ۹ رقمی کارت، به موجودی طلایی خود دسترسی پیدا میکند و میتواند آن را به طلای آبشده تبدیل یا نگهداری کند.
به پرسش نخست این گزارش برگردیم؛ چرا لیبرا کارت بهترین گزینه برای هدایای سازمانی است؟ نخست، حق انتخاب به کارمند داده میشود و جای تحمیل یک کالا، او میتواند طلا را بر اساس نیاز خود مدیریت کند. دوم، ارزش آن مدام افزایش مییابد؛ با رشد قیمت طلا، این هدیه برخلاف کارتهای مصرفی، سرمایهای پویا است. علاوهبراین این هدیه، برای سازمانها هم مزایای متعددی دارد: بدون هزینه اجرت ساخت یا بستهبندی، نقدشوندگی بالا، و امنیت حملونقل. موضوع مهم دیگر اینکه در نظرسنجیهای طلاین، ۹۵ درصد کاربران آن را «هدیهای متفاوت و مفید» توصیف کردهاند. در نهایت، لیبرا کارت نهتنها تحول را عملی میکند، بلکه سازمانها را به پیشگامان کیمیاگری مدرن تبدیل مینماید: از هدایای زودگذر به ثروتی پایدار.