در شرف رویداد 2024 Computex، اینتل تور فناوری خود را در تایپه برگزار کرد، جایی که جزئیات پردازنده های آینده خود را با که نام رمز Lunar Lake شناخته می‌شوند، اعلام کرد. پردازنده‌های جدید برای دستیابی به اهداف مختلف، از کارایی بهتر تا هوش مصنوعی روی دستگاه، طراحی شده‌اند. درواقع، اینتل به‌طور خاص بیان می‌کند که می‌خواهد این افسانه را که معماری x86 نمی‌تواند به اندازه Arm کارآمد باشد، از بین ببرد.
در این رویداد، اینتل از صحبت در مورد تراشه‌های Arm ابایی نداشت و البته سعی نکرد قدرت آن‌ها را زیر سؤال ببرد. کاربران دیده‌اند که Arm در مک‌بوک‌های اپل چه کاری می‌تواند انجام دهد و اگر یک لپ‌تاپ عالی می‌خواهید، تصور حال‌حاضر بر این است که باید یک دستگاه دارای پردازنده Arm بخرید.
پردازنده های Lunar Lake اینتل
بااین‌حال، Lunar Lake اینجاست تا این تصور را تغییر دهد. این پردازنده شامل چهار هسته P Lion Cove و چهار هسته E Skymont است و دیگر خبری از Hyperthreading نیست. البته Hyperthreading کاملاً حذف نشده و همان‌طور که اینتل بیان می‌کند، همچنان در جایی که منطقی است استفاده می‌شود، اما دیگر استفاده از آن در پردازنده‌های لپ‌تاپ معنایی ندارد.
حقیقت این است که Hyperthreading به‌عنوان راهی برای خارج کردن دو رشته از یک هسته طراحی شده است، درجایی‌که CPUها فقط یک هسته داشتند. از زمانی که هسته‌های E-cores با نسل دوازدهم «Alder Lake» معرفی شدند، نیاز به این فناوری کمتر شده است. هسته‌ای که از Hyperthreading پشتیبانی می‌کند، حتی زمانی که این ویژگی خاموش است، انرژی بیشتری مصرف می‌کند.
و البته در Lunar Lake اما، همه‌چیز در مورد بهره‌وری است. درحالی‌که هسته‌های P جدید وجود دارد، تمرکز قطعاً بر روی هسته‌های E Skymont است.
پردازنده های Lunar Lake اینتل
در فرکانس مشخص، هسته‌های E درواقع عملکرد بهتری نسبت‌به هسته‌های P خواهند داشت و Lunar Lake تا آنجایی که می‌تواند بر روی هسته‌های E فعالیت خود را انجام می‌دهد. هنگامی که Thread Director تشخیص داد که یک کار به قدرت بیشتری نیاز دارد، پردازنده آن را به هسته‌های قدرتمندتر P منتقل می‌کند.
در مقایسه با Meteor Lake که به‌عنوان Core Ultra شناخته می‌شود، وظایف بر روی هسته‌های E به‌طور مداوم‌تری اجرا می‌شوند. بااین‌حال، این سیستم‌عامل ویندوز است که هنوز باید تصمیم بگیرد کدام هسته‌ها استفاده شوند.
شاید مهم‌تر از آن، گرافیک یکپارچه جدید Xe2 باشد که نویدبخش بهبود عملکردی 50 درصدی نسبت‌به Meteor Lake است. این یک پیشرفت بزرگ است و اگرچه گرافیک Arc سری Meteor Lake درحال‌حاضر بسیار خوب است؛ این پیشرفت 50 درصدی می‌تواند عملکرد فوق‌العاده‌ای را از خود نشان دهد.
حقیقت این است که گرافیک یکپارچه باید خوب باشد. این عصر جدیدی برای لپ‌تاپ‌ها است، زیرا هیچ‌کس در مک‌بوک پرو درخواست گرافیک اختصاصی نمی‌کند. اینتل می‌تواند هر کاری که می‌خواهد انجام دهد تا پردازنده‌هایش را کارآمدتر کند، اما اگر گرافیک انویدیا تمام قدرت را به خود جذب کند، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
درست مانند هر پردازنده لپ‌تاپ جدیدی که این روزها معرفی می‌شود، Lunar Lake نیز دارای یک NPU داخلی است. این NPU تا 48 TOPS را پشتیبانی می‌کند و ازآنجایی‌که اینتل هیچ SKU واقعی را در این هفته ارائه نمی‌کند، مشخص نیست که آیا این وعده 48 TOPS برای خانواده Lunar Lake است یا فقط SKU رده‌بالا را شامل می‌شود.
مهم‌تر از همه، این قدرت NPU برای واجد شرایط بودن استفاده از Copilot+ ،Recall و سایر ویژگی‌های دیگر مبتنی‌بر هوش مصنوعی مایکروسافت کافی است. خبر بد این است که +Copilot درواقع برای پردازنده‌های x86 آماده نیست، بنابراین احتمالاً نمی‌توان درحال‌حاضر از آن در پردازنده‌های جدید اینتل استفاده کرد.
یکی دیگر از تغییرات قابل‌توجه در پردازنده جدید این است که دارای حافظه داخلی است، چیزی که قبلاً آن را در تراشه‌های سری M اپل دیده‌ایم. این بدان معناست که برای تعداد زیادی از اولترابوک‌ها، حافظه قابل ارتقا دیگر در دسترس نیست که احتمالاً برای این نوع از لپ‌تاپ‌ها خوب است.
Lunar Lake در فصل سوم و چهارم سال جاری میلادی، در تعداد محدود عرضه می‌شود، مشابه تعداد بسیار کمی از Meteor Lake SKU که در ماه دسامبر در دسترس بودند و عرضه کلی در ماه‌های بعد صورت گرفت.
اینتل همچنین یک کیت توسعه‌دهنده Lunar Lake را نیز معرفی کرده است که رقیب کیت کوالکام به‌شمار می‌رود. این کیت همچنین یکی از اولین دستگاه‌هایی خواهد بود که با پردازنده‌های جدید اینتل عرضه می‌شود.
کیت توسعه‌دهنده Lunar Lake
به‌نظر می‌رسد که در نمایشگاه IFA که قرار است در حوالی شهریورماه برگزار شود، اینتل جزئيات بیشتری از پردازنده‌های Lunar Lake خود را اعلام خواهد کرد.
