گوشی‌های پیکسل 6 و پیکسل 7 گوگل از پردازنده‌های نیمه‌سفارشی Tensor بهره می‌برند، اما این SoCها در بنچمارک‌ها توان رقابت با چیپست‌های اپل، کوالکام و سایر تراشه‌سازان را ندارند. به‌تازگی، مدیر ارشد مدیریت محصول گوگل در مورد عملکرد نه‌چندان بالای تراشه تنسور صحبت کرده و بیان کرده است که هدف استفاده از این چپیست، نه رسیدن به جایگاه برتر در بنچمارک‌ها، بلکه پشتیبانی ویژه از قابلیت‌های هوش مصنوعی بوده است.
مدیر ارشد مدیریت محصول، Monika Gupta، در مورد عملکرد بنچمارک سری Tensor در پادکست رسمی Made By Google صحبت کرده است.
Gupta بیان می‌کند که بنچمارک‌ها تنها بخشی از داستان در مورد پردازنده‌های گوشی‌های هوشمند هستند:
«من فکر می‌کنم بنچمارک‌های کلاسیک در لحظه‌ای از زمان به هدفی رسیدند، اما این صنعت از آن زمان به بعد تکامل یافته است. اگر به آنچه که گوگل با ارائه نوآوری‌های هوش مصنوعی در گوشی‌های هوشمند سعی در انجام آن دارد نگاه کنید، متوجه می‌شوید این رویکردی است که تجربیات مفیدی مانند برخی از مواردی که من ذکر کردم ارائه می‌کند. بنچمارک‌های کلاسیک در زمانی ایجاد شدند که هوش مصنوعی و گوشی‌ها حتی وجود نداشتند. آن‌ها ممکن است داستانی را تعریف کنند، اما ما احساس می‌کنیم که آن‌ها کل داستان را تعریف نمی‌کنند.
ما دقیقاً می‌دانیم که تراشه‌های خود را برای چه چیزی می‌سازیم و اگر این بدان معناست که در بنچمارک‌ها برنده نمی‌شویم یا عالی به‌نظر نمی‌رسیم، با آن کاملاً راحت هستیم، زیرا نتیجه نهایی خودش گویای همه چیر است.
مانند پیکسل 6 و پیکسل 7، می‌توانید تمام نوآوری‌های شگفت‌انگیزی را که به‌دست آورده‌ایم، مشاهده کنید و بسیاری از آن‌ها اولین‌ها در پیکسل بودند. بنابراین ما با این رویکرد بسیار راحت هستیم.»
معرفی نسل اول تراشه تنسور گوگل
این قطعاً درست است که بنچمارک‌ها به‌طور کامل نشان‌دهنده نتایج و حجم کاری دنیای واقعی نیستند. به‌عنوان‌مثال، بسیاری از تست‌های بنچمارک بر عملکرد اوج به‌جای پایدار تمرکز می‌کنند که در استفاده روزمره به‌ندرت می‌بینید. درواقع، تست Tensor G2 نشان می‌دهد که چیپست پیکسل 7 در زمان رسیدن به اوج نتایج از رقبا عقب‌تر بود، اما در آزمایش‌های پایداری، برخی از گوشی‌ها با اسنپدراگون 8 نسل 1 را شکست داد. همچنین عملکرد پایداری برای کارهایی مانند بازی و عکاسی ضروری است.
گوگل همچنین یادگیری ماشینی را برای کارهایی مانند عکاسی محاسباتی به‌شدت تحت فشار قرار می‌دهد و اپلیکیشن‌های بنچمارک مانند Geekbench و 3DMark این مورد را درنظر نمی‌گیرند. برخی از بنچمارک‌های هوش مصنوعی وجود دارد، اما ماهیت متفاوت سخت‌افزار و بار کاری هوش مصنوعی به این معنی است که حتی این آزمایش‌ها نیز کل داستان را بیان نمی‌کنند. رتبه‌بندی AI-Benchmark نشان می‌دهد که تراشه Tensor G2 در Pixel 7 در پشت گوشی‌های Snapdragon 8 Gen 1 و Dimensity 9000 جای گرفته است.
همچنین باید گفت که این رویکرد جدیدی برای گوگل نیست. چیپست اصلی Tensor که در Pixel 6 دیده می‌شود از دو هسته Cortex-X1 استفاده می‌کند و این شرکت در آن زمان خاطرنشان کرد که این رویکرد به‌منظور ارائه حداکثر کارایی در بارهای کاری “متوسط” است.
نظر شما درباره ادعای گوگل مبنی‌بر عدم‌توجه به نتایج بنچمارک‌های تراشه تنسور خود چیست؟ نتایج بنچمارک‌ها تا چه اندازه برای شما اهمیت دارد؟
