امروزه کاربران دنیای دیجیتال، حضور دوربین‌ها را یک امر ضروری می‌دانند. چرا که به وسیله دوربین‌ها، می‌توان از لحظات زندگی تصاویری را ثبت کرد و آن‌ها را به اشتراک گذاشت. اما در برخی مواقع، ما متوجه تعادل نداشتن رنگ‌های تصویر و میزان نورگیری می‌شویم. حال، قصد داریم تا در این مطلب از مبحث مهم داینامیک رنج در عکاسی صحبت کنیم.
ما پیش از این در مورد عکاسی، به ویژه عکاسی با موبایل در ترنجی مطالبی را به اشتراک گذاشته‌ایم. از جمله آن‌ها، می‌توان به مطلب Night Mode گوشی‌ها اشاره کرد.
شاید دیده باشید که ما در پست‌های مربوط به DxOMARK، از داینامیک رنج صحبت می‌کنیم. اما این عبارت یعنی چه؟ به نقل از Howtogeek، در عکاسی مبحثی مهم به نام داینامیک رنج وجود دارد. اما داینامیک رنج به چه معناست؟ خب، به طور ساده داینامیک رنج، تفاوت بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین نقاط تصویر است. به طور کلی، داینامیک رنج از نزدیک‌ترین رنگ به مشکی خالص و نزدیک‌ترین رنگ به سفید خالص سنجیده می‌شود. اما داینامیک رنج تنها در دوربین‌ها وجود ندارد. با این حال، بحث امروز ما در مورد داینامیک رنج در عکاسی می‌باشد.
داینامیک رنج، در یک لحظه سنجیده می‌شود. کم شدن سرعت ثبت شاتر، سبب می‌شود که نور بیشتری به سنسور برسد. در نتیجه، میزان روشنایی به صورت تصاعدی بالا می‌رود. به طور عادی، داینامیک رنج به موضوع کنتراست نیز مرتبط است. چشم انسان، می‌تواند کنتراست حدودی ١,٠٠٠,٠٠٠:١ را در حالت طبیعی تشخیص دهد. به این ترتیب است که چشم ما می‌تواند حتی در سایه‌ها، جزئیات را به خوبی و به صورت شفاف مشاهده کند. اما آیا این اتفاق در دوربین‌ها نیز رخ می‌دهد؟
محدوده‌های توقف روشنایی چشم انسان و دوربین‌های دیجیتال
باید بگوییم که خیر. داینامیک رنج دوربین‌ها، محدود‌تر از چشمان ما است. اگرچه که این فاصله، روز به روز با کاهش بیشتری مواجه می‌شود. بهترین دوربین‌های عکاسی مانند نیکون D810 می‌توانند هر عکس را با کمی کم‌تر از ١۵ توقف در میزان داینامیک رنج ثبت کنند. این میزان، در چشمان انسان به ٢۴ توقف روشنایی در ثبت می‌رسد. بیشتر دوربین‌های دیجیتال، در بازه ١٢ تا ١۴ توقف روشنایی را دارا هستند. هرچند که مهم است چه نوع فیلتر عکاسی را انتخاب می‌کنید. همچنین انتخاب حالت عکاسی دوربین نیز مهم است.
به همین دلیل است که حالت مخصوصی با نام HDR یا High Dynamic Range در دوربین‌ها وجود دارد. در این حالت، تاریک‌ترین و روشن‌ترین تصاویر از سوی دوربین ثبت می‌شوند. در نهایت، با ترکیب این تصاویر یک تصویر با داینامیک رنج بالا پدید می‌آید. به عنوان مثال، در تصویر زیر، عکاس ترجیح داده است تا آسمان بهتر ثبت شود. به همین دلیل، وی بر روی آسمان فوکوس کرده است. به همین صورت، داینامیک رنج به نحوی تنظیم می‌شود که سایه‌ها تاریک ثبت می‌شوند تا آسمان آبی به خوبی به ثبت برسد.
در تصویری دیگر، عکاس قصد ثبت محتوای موجود در سایه‌ها را داشته است. به همین دلیل، اکسپوژر تصویر افزایش می‌یابد. اما دیگر آسمان آبی نیست و با نور احاطه شده است.
یکی از مشکلاتی که وجود دارد، این است که تمام نمایشگرها نمی‌توانند به خوبی کنتراست و داینامیک رنج را به نمایش در آورند. این بدان معناست که شما می‌بایست تصاویر را به نحوی ثبت کنید تا تمام محتوای تصویر، به طور متعادل به نمایش در آید. تعادل در داینامیک رنج، سبب می‌شود تا تمام محتوا به خوبی نمایش داده شود. نوبت به عکسی دیگر می‌رسد. این بار، تصویر به نحوی ثبت شده است تا داینامیک رنج به بهترین میزان ممکن برسد.
با این میزان از داینامیک رنج، دیگر جزئیات از قلم نخواهند افتاد. برای این کار، سایه‌ها روشن شده‌اند و جزئیات برجسته نیز تاریک شده‌اند. اما توجه داشته باشید که داینامیک رنج به صورت دستی قابل ویرایش است. هرچند که مواردی مانند پردازشگر سیگنال تصویر و نوع سنسور در میزان داینامیک رنج در عکاسی سهیم هستند. اما با مهارت‌های عکاسی و تشخیص سوژه، می‌توان با یک دوربین معمولی نیز تصاویری با داینامیک رنج مناسب را ثبت کرد.
نظر شما در مورد این موضوع چیست؟ آیا فکر می‌کنید که داینامیک رنج بخش مهمی از عکاسی باشد؟
داینامیک رنج بالا یا همان HDR !
مرسی