تغییر دیدگاه انسان درباره زمین در ۹۰ سال اخیر 🌍

شواهد غیر مستقیم کروی بودن زمین برای مدت طولانی وجود داشته است اما تا قبل از قرن 20ام اثبات ان فاقد عکاسی از کره زمین بود. یونانیان باستان معتقد بودند زمین گرد است و محیط آن را با دقت قابل توجهی محاسبه می کنند، در حالی که ناظران شکل کروی سیاره ما را هنگام سایه خمیده ماه در هنگام گرفت گرفتگی ماه استنباط می کنند. بیاید با هم درباره تغییر دیدگاه انسان درباره زمین در ۹۰ سال اخیر صحبت کنیم.

تاریخچه دیدگاه انسان درباره زمین

با ظهور هواپیمایی ، عکاسان می توانند به ارتفاعاتی برسند که بتوانند انحنای زمین را از آنها ثبت کنند. با راکت های فضایی و سپس فضاپیما که عکس ها را از فواصل دورتر از سیاره باز می گرداند ، می توانیم زمین را ابتدا به عنوان یک دیسک کامل و سپس به عنوان خانه آبی کوچکتر و کوچکتر در برابر پوچی فضا ببینیم. از طریق این تصاویر ، ما درک بهتری از مکان زمین و در نتیجه مکان خود در جهان پیدا کردیم.

اولین عکسی که انحنای جانبی کره زمین را نشان میدهد

به عنوان عکس اصلی ماه مه 1931  مجله نشنال جئوگرافی این عکس که 21000 فوت بالاتر از ویلا مرسدس ، آرژانتین گرفته شده ،کوههای آند را در فاصله 287 مایلی و بسیار زیرافق پیش بینی شده در صورت صاف بودن زمین نشان می دهد.

عنوان اصلی در ماه مه 1931 مجله نشنال جئوگرافیک

نمودار توصیف می کند که کوه های آند در زیر افق به دلیل انحنای کره زمین قابل مشاهده است.

نمودار نشان دادن انحنای زمین، همانطور که در عکس نشان داده شده

مقاله ای در شماره ماه مه 1931 مجله National Geographicتوضیح داد که چگونه عکسی که از یک هواپیما در شرق رشته کوه آند در آمریکای جنوبی گرفته شده ، شواهدی در مورد انحنای زمین ارائه داده است.

سروان آلبرت دبلیو استیونس ، یک افسر در سپاه هوایی ارتش ایالات متحده و یک عکاس هوایی ، این تصویر را در 30 دسامبر 1930 ، در حالی که در ارتفاع 21000 پایی بر فراز ویلا مرسدس ، آرژانتین پرواز می کرد، گرفته است.

کوه های آند ، 287 مایل دورتر ، و گرچه از ارتفاع هواپیما بلندتر هستند ، اما در زیر افق معقول قرار دارند ، که با خط سفید افقی در عکس مشخص شده است. انحنای زمین این پدیده را توضیح می دهد ، همانطور که در نمودار همراه با عکس شرح داده شده است. انحنای زمین در عکس نیز به صورت جانبی قابل مشاهده است ، اگرچه این اثر بسیار ظریف است زیرا این تصویر فقط 1/360 محیط زمین را در بر می گیرد.

عکسی از داکوتای جنوبی که هنگام پرواز بالون Explorer II با ثبت رکورد ثبت شده و انحنای زمین را نشان می دهد.

سروان اورویل آ. اندرسون، چپ و سروان آلبرت دبلیو استیونس در مقابل گوندولای بالون Explorer II ایستاده اند.

در یک برنامه مشترک بین سپاه هوایی ارتش ایالات متحده و انجمن نشنال جئوگرافی، سروان استیونس با پیوستن کاپیتان اورویل آندرسون ، اولین عکس را از یک بالون در ارتفاع بالا گرفت ، که به وضوح انحنای زمین را نشان می داد. در 11 نوامبر 1935 ، این دو از استراتوبول در نزدیکی شهر راپید ، داکوتای جنوبی ، سوار بالون اکسپلورر II پر از هلیوم ، برخاستند و تا ارتفاع 72،395 فوت در آن زمان رکورد جهانی بود  صعود کردند. این عکس مرز تروپوسفر-استراتوسفر و انحنای واقعی زمین را نشان می دهد و پتانسیل شناسایی از راه دور از بالن های با ارتفاع زیاد را نشان می دهد.

اولین تصویر از زمین است که توسط یک موشک suborbital ، از ارتفاع 65 مایل از فضا گرفته شده است . اعتبار تصویر: White Sands Missile Range / آزمایشگاه فیزیک کاربردی.

در 24 اکتبر سال 1946، بیش از 10 سال قبل از پرتاب اولین ماهواره مصنوعی Sputnik ، دانشمندان در محدوده موشکی White Sands در نیومکزیکو دوربینی را در بالای موشک بالستیک V-2 آلمانی دستگیر شده قرار دادند. همانطور که موشک به ارتفاع حدود 65 مایلی پرواز می کرد – درست بالاتر از مرز شناخته شده فضای خارجی – دوربین فیلمبرداری 35 میلی متری هر یک و نیم ثانیه یک فریم را می گرفت.

دقایقی بعد، موشک سقوط کرد و با سرعت بیش از 340 مایل در ساعت به زمین اصابت کرد ، اما فیلم سالم ماند و اولین نگاه اجمالی زمین را از فضا به ما نشان داد. در 14 آگوست 1959 ، ماهواره Explorer 6 اولین عکس از زمین را از مدار گرفت اما تصویر فاقد جزئیات بود. در اول آوریل 1960 ، ماهواره هواشناسی TIROS-1 اولین تصویر از 23000 تصویر تلویزیونی خود از زمین را بازگرداند .

اولین عکس از زمین با دیسک کامل که توسط ماهواره ارتباطی Molniya 1-3 شوروی گرفته شده است.

اولین تصویراز مدار ثابت زمین توسط ماهواره ATS-1 گرفته شده است.

اولین تصویر رنگی از زمین کامل از ماهواره DODGE .

ماهواره ارتباطی Molniya 1-3 شوروی اولین عکس را نشان داد که زمین را به عنوان یک دیسک کامل در 30 مه 1966 نشان می دهد ، اگرچه کیفیت تصویر تا حدودی پایین بود. در 11 دسامبر سال 1966 ، ماهواره فناوری پیشرفته ATS-1 اولین عکس زمین را از مدار زمین ثابت 22،300 مایل بالاتر از اکوادور بود گرفت. ماهواره  DODGE اولین تصویر رنگی از زمین کامل را در آگوست 1967 بازگرداند.

عکس بالایی عکسی است که از مدار ماه توسط فضاپیمای Lunar Orbiter 1 در سال 1966 گرفته شده و عکس پایینی یک نسخه دیجیتالی شده از ان است.

تصویر رنگی از زمین که توسط فضاپیمای Surveyor 3 از سطح ماه گرفته شده است.
اعتبار: LOIRP.

هدف اصلی فضاپیمای رباتیک اولیه ماه ، آماده سازی برای مأموریت های خدمه آپولو بود که پس از آن انجام شد ، از جمله عکاسی گسترده از زمین و از مدار و از سطح ماه. اولین نمونه از پنج فضاپیمای مدارگرد ماه برای طراحی نقشه ماه از مدارماه اولین عکس از زمین را که در ان فاصله زمین با ماه  معلوم است.

در 23 آگوست 1966 گرفته است. بازسازی دیجیتالی قاب اصلی در سال 2008 به عنوان بخشی از پروژه بازیابی تصویر مدارگرد ماه خطوط را  اسکن و سایر نقایص را حذف کرد. کاوشگر رباتیک Surveyor 3 که بعداً توسط فضانوردان آپولو 12 بازدید شد ، در تاریخ 30 آوریل 1967 اولین عکس از زمین را از سطح ماه گرفت.

عکس توسط فضانوردان آپولو ۸ در حین اولین گردش به دور ماه گرفته شده است.

اولین عکس از زمین است که توسط یک فضانورد ایستاده روی سطح ماه  در هنگام فرود آپولو 11  در ماه گرفته شده است.

تصویر مرمر آبی که توسط فضانوردان آپولو 17 درحال حرکت به ماه گرفته شده است.

مأموریت های آپولو در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 هزاران تصویر خیره کننده و به یاد ماندنی از اولین کاوش بشریت در دنیای دیگر را بازگرداند. در میان آنها عکسهایی از زمین گرفته شده توسط فضانوردان وجود دارد که نشان می دهد سیاره ما در برابر سیاهی و وسعت فضا چقدر کوچک و شکننده ظاهر می شود. مسلماً مشهورترین آنها عکسهای طلوع زمین است که در طی آپولو 8 ، اولین مأموریت خدمه به دور ماه گرفته شده است.

تصویر گل آبی و صاف زمین که بر روی زمین قمری خاکستری متلاشی شده معلق به نظر می رسد ، الهاماتی برای حرکت اکولوژی در آن زمان بود. اولین مأموریت فرود انسان در ماه ، آپولو 11، بسیاری از عکسهای نمادین نیل آرمسترانگ ( Neil A. Armstrong ) و باز آلدرین ( Edwin E. “Buzz” Aldrin ) و همچنین شامل اولین تصویر از زمین است که توسط یک فضانورد در ماه گرفته شده است. فضانوردان در آخرین مأموریت فرود آپولو در ماه ، آپولو 17 ، تصویر معروف سنگ مرمر آبی زمین را از فاصله 72000 مایلی در راه رسیدن به ماه گرفتند.

ترکیبی از دو تصویر مجزا از زمین و ماه است که توسط مارینر 10 گرفته شده است در حالی که فضاپیما به سمت برخوردهای با زهره و عطارد می رود.

اولین تصویر از سیستم زمین-ماه در یک قاب عکاسی منفرد توسط ویجر 1 هنگام عزیمت به سفر مشتری و زحل گرفته شده است.

اولین تصویر از زمین که توسط یک فضاپیمای گالیله  گرفته شده است .

با پیچیدگی بیشتر سفینه های فضایی در دهه 1970 ، برخی از مسافران طولانی سفرهای اکتشافی دوربین های خود را به سمت زمین چرخاندند. در نوامبر 1973 ، چند روز پس از اینکه مارینر 10 مأموریت خود را برای کشف ونوس و عطارد آغاز کرد ، عکسهای جداگانه ای از زمین و ماه گرفت ، که تکنسین ها آنها را به یک عکس ترکیبی تبدیل کرد. در 18 سپتامبر 1977 ، در فاصله 7.25 میلیون مایل  وویجر 1 اولین عکس از سیستم زمین-ماه را در یک قاب منفرد کرد، و تصویری از منظره یک فضاپیمای نزدیک به ما فراهم آورد.

فضاپیما گالیله دقیقاً همین کار را کرد – در 8 دسامبر 1990 ، بیش از دو سال پس از پرتاب ، از 600 مایلی زمین عبور کرد و از زمین برای کمک گرانشی استفاده کرد تا آن را به مشتری برساند. در حین پرواز ، گالیله با استفاده از ابزارها و دوربین های پیچیده خود زمین را طوری مطالعه کرد که گویی زمین یک سیاره کشف نشده است و ویژگی هایشیمیایی را در عناصر کمیاب جوی مرتبط با فعالیت وشکل زندگی کشف می کند.

پرتره خانوادگی ویجر 1 از شش سیاره ، زمانی که فضاپیما 3.7 میلیارد مایل از زمین فاصله داشت.

نسخه بازسازی شده ناسا از تصویر Voyager 1 از زمین.

در 14 فوریه 1990 ، بیش از 12 سال از آغاز سفر خود از زمین و اندکی قبل از خاموش شدن دائمی دوربین های آن برای صرفه جویی در مصرف برق ، ویجر 1 به دور خود چرخید و آنها را به منظومه شمسی بازگرداند. در موزاییکی با 60 تصویر ، “پرتره خانوادگی” از شش سیاره منظومه شمسی ، از جمله یک نقطه آبی کمرنگ به نام زمین با فاصله بیش از 3.7 میلیارد مایل ، ثبت شده است. در فوریه سال 2020 ، به مناسبت بزرگداشت سی امین سالگرد عکس ، ناسا نسخه بازسازی شده ای از تصویر زمین را به عنوان مجدد نقطه آبی کم رنگ منتشر کرد .

زمین و ماه توسط فضاپیمای Mars Global Surveyor در مدار مریخ عکس گرفته شده است.

عکس کره زمین از سطح مریخ توسط Mars Exploration Rover Spirit .

زمین و ماه توسط مریخ نورد کنجکاوی مریخ عکس گرفته شده است .

اگر تا به حال فکر کرده اید که زمین از نظر کاوشگران مریخی آینده چگونه است ، تصاویر برگشتی توسط چندین فضاپیما در مدار اطراف و سطح مریخ ایده خوبی به شما می دهد. فضاپیمای Mars Global Surveyor اولین عکس از سیستم کره زمین-ماه را از مدار خود به دور مریخ ، از فاصله 86 میلیون مایل گرفته است. از آنجا که زمین و ماه نسبت به مریخ به خورشید نزدیکتر هستند ، فازهایی را به نمایش می گذارند، همان کاری که زهره و عطارد از زمین مشاهده می کنند.

تصویری که در 8 مه 2003 گرفته شده ، زمین و ماه را تقریباً در یک فاز یک چهارم نشان می دهد.  کاوشگر مریخ  Rover Spirit در 11 مارس 2004 اولین عکس از زمین را از سطح مریخ گرفت ، در حالی که زمین به عنوان یک ستاره درخشان ظاهر می شود. تصویری که توسط مریخنورد کنجکاوی آزمایشگاه علوم مریخ گرفته شده است مریخ نورد در 31 ژانویه 2014 ، از فاصله 99 میلیون مایل ، زمین و ماه را به عنوان اجسام جداگانه نشان می دهد.

سیستم زمین – ماه  از فضاپیمای کاسینی در مدار زحل مشاهده می شود.

در 19 ژوئیه 2013 ، فضاپیمای کاسینی که در مدار زحل قرار داشت ، یک سری عکس از فاصله حدود 750،000 مایل گرفت. در این رویداد که  روز لبخند زمین لقب گرفت ،  به مردم روی زمین قبلاً اعلام کردند که کاسینی از آنها عکس می گیرد و به لبخند زدن به دوربین آن تشویق می شوند. علاوه بر زمین و ماه ، زهره ، مریخ و هفت قمر زحل در عکس قابل مشاهده هستند.

امیدواریم از این بررسی چگونگی تغییر عکسهای زمین در 90 سال گذشته از دیدگاههای ما درباره سیاره زمین و همچنین جایگاه خود در جهان لذت ببرید. آینده کاوشگران فضای انسانی ، راهی هر مقصدی که باشند ، همیشه به عقب نگاه می کنند و سعی می کنند سیاره خانه خود را در هر آسمانی که درخشان باشد پیدا کنند و امیدوارم از طریق عکس هایی که امروز می توانیم رویای آنها را داشته باشیم ، تجربیات خود را با ما در میان بگذارند.