تلگرام چین را مسئول حمله سایبری می داند

من شدیداً به بحث های سیاسی علاقه دارم اما اینجا جاش نیست که بخوایم طولانی به گفتگو بپردازیم پس در حد همین کامنت بسنده میکنم .
موضوعی که کاملاً در این چندسال اخیر واضحه و همه دارن اتفاقات سیاسی رو دنبال میکنن متوجه ی این شدن که رفته رفته آمریکا داره از اون آمریکای قدیم که ابرقدرت جهان بود فاصله میگیره یعنی دیگه هیچ کشوری آنچنان ازش حساب نمیبره مگر اینکه از متحدانش باشه(به عنوان مثال دیدین کره شمالی که جزو کوچکترین کشورها به حساب میاد چجوری جلوی آمریکا شجاعانه ایستاد و آمریکارو در سطح جهانی تحقیر کرد) پس بعید نیست آمریکا با همین روالی که پیش گرفته در آینده جاشو به روسیه یا حتی چین بده و این تغییرات و ضعف در قدرت آمریکا حکایت از تصمیمات و رویکردهای اشتباه دولت های مختلفش در طی زمان الخصوص دست داشتن در راهبرد و تشکیلات صهیونیستی همچون داعش و پشتیبانی همه جانبه از اسرائیل و عربستان داره.
از زمانی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد مخالفان زیادی در سرتاسر دنیا پیدا کرد کما اینکه موافقانش هم کم نیستن اما خب درصد مخالفانش به حدی هست که هنوز در فکر استیضاح ترامپ هستن ولی تجربه ثابت کرده هرکس که در رأس امور قرار میگیره ۸ سال کامل رو ریاست کرده پس قاعدتاً این فرآیند شامل حال ترامپ هم میشه اما نیمه ی پر لیوان برای ترامپ بسیار کمتر از سایر رئسای جمهور آمریکا هست چرا که ۱۷ ماه مونده به زمان انتخابات ریاست جمهوری این کشور در رأی گیری که چند وقت پیش در اصحاب رسانه و فضای مجازی صورت گرفت بین ترامپ و یک نفر دیگه که رقیب اصلیش بود(اسمش رو متأسفانه الان حضور ذهن ندارم) ، ترامپ کمتر رأی اورد، این کاملاً بیان گرِ این هست که اکثریت مردم آمریکا با تصمیمات و سیاست های ترامپ مخالفن اما بازم میگم در کشوری مثل آمریکا ، بر خلاف تصور عموم رئیس جمهور بالاترین مقام سیاسی رو نداره و افراد و سازمان های دیگه ای هستن که تصمیم میگیرن رئیس جمهور چه کسی باشه و چگونه عمل کنه .
اگه دقت کرده باشید آمریکا هیچ وقت در این حد با چین وارد جنگ سیاسی و اقتصادی نشده بود ، دلیل اصلیش این هست که چین اصلی ترین و بزرگترین شریک تجاریه ایرانه ، در واقع از اونجایی که ترامپ برجام رو نقض کرد و فشار تحریم هارو علیه ایران بیشتر کرد دقیقاً در همین حین چین رابطش رو با ایران گسترش داد و نمونه ی بارزش میشه به همکاریِ اپراتورها و مخابرات ایران با هواوی اشاره کرد.(البته بخشیش هم قطعاً به نزول رتبه ی اپل و جایگزینیِ هواوی مربوط میشه وگرنه چرا در زمان اوباما همچین دشمنی رخ نداده بود!).لذا آمریکا از همین بهونه و حربه که شاید دولت چین با هواوی همکاری می‌کنه بهره برد به منظور شکل گیریِ تحریم های هواوی چون احساس کرد با پیشرفت های روزافزون هواوی، چین تهدید جدی برای تضعیف جایگاه سیاسی و اقتصادی آمریکا در سراسر جهان هستش .
چکیده ی حرفام میشه این: درگیری های سیاسی و اقتصادی آمریکا با روسیه و چین حداقل یک سرش به ایران مربوط میشه چون خودشون میدونن که قدرت اصلیِ منطقه ایرانه و همین قضیه باعث شده آمریکا نتونه مدت طولانی به منافعش در خاورمیانه دست پیدا کنه و به همین جهت با هر کشوری که با ایران رابطه ی پایدار و مستحکمی داشته باشه وارد کش مکش و درگیری های نظامی،سیاسی و اقتصادی میشه و به اصطلاح چوب لای چرخش میندازه.
پی نوشت: در سیاست هیچ وقت هیچ ابرقدرتی نمیاد دشمنش رو کاملاً از بین ببره چون همین دشمن جاهای دیگه براش مزایا و منفعت داره و این منطق و قانون چندین و چند ساله علم سیاست هستش.