چین تلاش خود را می کند تا از بازی های رسانه ای امریکا دور بماند و داده کمتری را دو دستی تقدیم آن هایی کند که می خواهند عصر هوش مصنوعی را فرمانروا باشند! اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم هیچ کشوری نباشد اینقدر وابسته به سرویس های بیگانه باشد و تمام تلاشش در جهت ایجاد فرصت های بومی معطوف باشد. وی چت (WeChat) یکی سرویس هایی است که در نتیجه همین تفکر ایجاد شده و حالا پس از 7 سال از عرضه رسمی آن تبدیل به دومین برنامه پیام رسان بزرگ (که البته برخی آن را شبکه اجتماعی چند منظوره نیز می دانند) در دنیا، پس از واتس اپ شده است. در ادامه با ترنجی همراه باشید تا درباره این موضوع بیشتر بدانیم.
شبکه اجتماعی چند منظوره وی چت (مالکیت توسط Tencent) سرویس های ویژه ای به جز امکان چت (مکالمه متنی) آنلاین دارد، برای مثال برخی از این سرویس ها را می توان سفارش غذا، اجازه ماشین، خدمات بانکی، پرکردن گزارش پلیس، رزور دکتر و حتی سرویس تماس VoIP راه دور را نیز ارایه می کند.
این برنامه در آسیاس شرقی، اروپا و امریکا رشد قابل توجهی داشته است و برنامه اول در دسته شبکه های اجتماعی چند منظوره چین است. البته به یاد داشته باشید تعداد کاربرهای فعال لزوما به معنی تعداد “افراد” فعال نیست و هر شخص می تواند چند حساب کاربری داشته باشد ولی با تخمین خوبی می توان گفت تعداد این افراد انگشت شمارند. وی چت هم اکنون 1 میلیارد کاربر فعال ماهانه و بیش از 902 میلیون کاربر فعال روزانه دارد! البته ارزش شرکت مادر وی چت یعنی Tencent می تواند رشد بیشتری داشته باشد اگر طرح ویژه دولت محلی Guangdong به تحقق بپیوندد که طبق آن کاربران وی چت می توانند یک کارت شناسایی هم رده با کارت شناسایی ملی داشته باشند!
همانطور که گفتیم در چین برخی از سرویس های امریکایی بسته است، برای مثال واتس اپ در چین کاملا بسته است و لاین و فیس بوک نیز سانسور می شوند. این به سرویسی همچون وی چت کمک کرده تا سهم بزرگی از بازار بسیار بزرگ چین را برای خود نگاه دارد.
نظر شما درباره این راهبرد چیست؟ فکر می کنیم ما هم در ایران باید سرویس های داخلی قوی داشتیم تا وابسته به بیگانه نباشیم؟
نظر شما درباره این راهبرد چیست؟ فکر می کنیم ما هم در ایران باید سرویس های داخلی قوی داشتیم تا وابسته به بیگانه نباشیم
خیر. دلیلشم همتون میدونید
دقیقاً حق با شماست
سرویس پیام رسان بومی=اوین
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات خودشون به صراحت گفتن که مشکل ما با بخش پیام رسان تلگرام نیست. اینکه دو نفر یا حداکثر چند نفر در قالب یک گروه خانوادگی، دوستانه یا جمع همکلاسی و همکاران دور هم جمع بشن و گپ بزنن، مساله مهمی نیست. این بخش از تلگرام هم مشابه سایر برنامه هاست. ایشان گفتن که مشکل از زمانی آغاز شد که تلگرام قابلیت ساخت کانال رو ایجاد کرد. اینجا بود که تلگرام به دو بخش تقسیم شد. بخش اول پیام رسان، بخش دوم رسانه. در ادامه گفتن که وقتی یک شخصی بدون نام و نشان اقدام به ساخت یک کانال میکنه و چندصد هزار نفر عضوش میشن، اینجا میشه یک رسانه که اتفاقا کاملا یک طرفه هست. ایشان گفتن که دیگه دوره رسانه های یک طرفه به سر اومده و رسانه های تعاملی جایگزین شدن.
به نظر من ساخت کپی ناشیانه ای از تلگرام خیلی هم سخت نیست، هر چند که نیاز به زیر ساخت قوی داره. اما آیا میشه توییتر، اینستاگرام و فیسبوک رو هم شبیه سازی کرد؟ در خوشبینانه ترین حالت ممکن میگیم ایرانی می تواند. اما مساله اینجاست که اگر شخصی بخواد پیج بازیگر خارجی مورد علاقه اش رو دنبال کنه یا خواننده خارجی مورد علاقه اش یا حتی ورزشکار خارجی مورد علاقه اش، همچنان نیازمند بع اینستاگرام هست. نمیشه به لیونل مسی یا کریس رونالدو گفت بیاید عضو شبکه اجتماعی ما بشید. نمیشه به جنیفر لوپز و شکیرا و آنجلینا جولی گفت بیاید عضو شبکه اجتماعی ما بشید. دقیقا همین مشکل در بحث نسخه مشابه توییتر هم وجود داره. کلی سفیر و وزیر و رییس جمهور کشورهای خارجی عضو توییتر هستن، میشه به همه شخصیت های مهم سیاسی دنیا گفت بیاید عضو شبکه اجتماعی ما بشید؟ قطعا خیر. ما چندین سال پیش هم همین راه رو امتحان کردیم. یادمه یک شبکه اجتماعی ساخته شد به اسم کلوب دات کام، طرفدار هم زیاد پیدا کرد در ایران، ولی چند نفر خارجی در اون عضو شدن؟ آیا تونست جای فیسبوک رو بگیره؟
اینترنت باعث شد که به این دنیای بزرگ بگیم دهکده جهانی. باعث ارتباط ملت ها شده. اما در این بین فقط ایران و چین و روسیه تلاش دارن تا همه چیز رو در اینترنت بومی کنن. از موتور جستجوگر بومی، شبکه اجتماعی بومی، پیام رسان بومی و حتی اینترنت بومی با اسم اینترنت ملی.
همه دنیا موتور جستجوگر گوگل رو به عنوان یک اصل پذیرفتن و کلمه گوگل کردن مترادف شده با جستجو کردن. این وسط موتور جستجوگر ایرانی یوز میخواد با موتور جستجوگر ابرکمپانی گوگل مقابله کنه با اون همه تجهیزات و امکانات؟
جالب اینجاست که توییتر برای مردم فیلتر هست اما برای مسئولان خیر. حتی مسئولین هم باور دارند که اگر بخوان حرفی رو در عرصه بین المللی به گوش جهانیان برسونن، یک راهش توییت کردن هست.
بحث حریم خصوصی در پیام رسان ها هم یک مساله بسیار مهم هست که مردم باید به پیام رسان های ایرانی هم اطمینان کنن و هم اعتماد داشته باشن و ظاهرا این گونه نیست.
همه کشورهای دنیا به استثنای چند کشور که بالا اسم بردم، دوست دارند که در یک فضای بین المللی حضور داشته باشن تا یک محیط بسته داخلی. جایی باشن که همه مردم دنیا حضور دارن. این یعنی پیوند بین ملت ها. هر چند معایبی هم داره از جمله حمله کاربران ایرانی به پیج افراد مشهور در اینستاگرام و همچنین تاثیر پذیری جوان ایرانی از عادات و رفتار غلط برخی جوانان غربی و گسترش بی بند و باری.
یادش بخیر خیلی با حال بود مخصوصا قسمت پست گذاشتن و دیدن اطرافیان ?
حیف که فیلتر شد