درمان سرطان با ویتامین C؛ ناامیدی یا امید؟

هر ساله میلیون‌ها نفر بخاطر سرطان می‌میرند. مدتی است محققان درباره‌ی ویتامین C مطالعه کرده و آن را سلاحی برای مبارزه با سرطان یافتند. سرطان انواع زیادی دارد اما متاسفانه فقط برای تعداد کمی از آن‌ها درمان‌هایی طولانی مدت یافت شده است که امید به زندگی را در دل‌های بیماران زنده نگه می‌دارد. آیا ویتامین C چاره‌ای برای حل این بیماری یا مشکل است؟ برای یافتن پاسخ این سوال در ادامه با ترنجی همراه باشید.

تعداد افرادی که هرساله در ایالات متحده به علت سرطان می‌میرند به تدریج کاهش یافته است. هرچند ممکن است این کاهش تعداد مرگ‌ومیر خبر خوبی باشد اما همواره سرطان به عنوان دومین قاتل در جهان شناخته شده است.

با توجه به آمار موسسه ملی سرطان (NCI)، میزان مرگ و میر سرطان، در مردان بین سالهای 2004 تا 2013 ، 1.8 درصد کاهش یافته، در صورتی که این درصد در زنان کمتر و حدود 1.4 درصد می‌باشد.

این اعداد برای بیماران، اعضای خانواده و دوستان و اطرافیان بیماران و کلیه افراد دخیل در مراقبت و تحقیق در زمینه سرطان، تلنگری جدی است که علیرغم پیشرفت‌های گسترده پزشکی در قرن گذشته، هنوز سرطان در زندگی ما وجود دارد.

از دهه 1970 استفاده از ویتامین C یا اسید آسکوربیک به عنوان یک روش جایگزین برای درمان و پیشگیری از سرطان مطرح شده است.

ویتامین C چیست؟

بدن انسان‌ها نمی‌تواند ویتامین C را تولید کنند زیرا آنزیم های لازم برای سنتز آن در بدن انسان وجود ندارد، پس باید از غذاهایی در رژیم خود استفاده کنند که حاوی این ویتامین ضروری باشند.

ویتامین C دارای چند عملکرد مهم در بدن می‌باشد ، از جمله نقش کلیدی در تولید کلاژن، که جزء مرکزی بافت همبند است، دارد. همچنین در تولید انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و نوراپی نفرین و در پوشش محافظ میلین در اطراف سلول‌های عصبی که در غشای خارجی مغز به رنگ سفید دیده می‌شوند، موثر است. علاوه بر این، خواص قوی آنتی اکسیدان ویتامین C، از سلول های بدن در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می‌کند. عملکرد ویتامین C در بدن و نقش محافظتی گسترده آن، باعث شد محققان نظریه هایی درباره تاثیر اسید اسکوربیک در درمان سرطان ارائه دهند.

اخیرا سه مکانیسم جدید مطرح شده است:

1) آنتی اکسیدان را به پروکسیدان تغییر دهید

مارک لوین، از بخش تغذیه مولکولی و بالینی در موسسه ملی بهداشت (NIH) و همکارانش نشان دادند که ویتامین C در حضور فلزات، پراکسید هیدروژن تولید می‌کند. این مولکول یک اکسید کننده قوی بوده و برای سلول‌ها به خصوص سلول های سرطانی بسیار سمی و خطرناک می‌باشد.

با این حال درمان سرطان آن قدرها هم آسان نیست چرا که حتی هر روز لیتر ها آب پرتقال هم بنوشیم، بدن ما تمام ویتامین C موجود در مواد غذایی را دریافت کرده و مقدار مورد نیاز خود را جذب می‌کند و ویتامینC اضافی به سادگی از طریق ادرار دفع می‌شود.

لوین نشان می‌دهد تزریق ویتامین C در سطوح بالا می‌تواند تا حدودی این مکانیزم‌های کنترلی بدن را ازبین ببرد. همچنین بیان کرد، ویتامین C با استفاده از سلول‌های سرطانی کولورکتال اثرات پروئید اکسید کننده قوی داشته و می‌تواند در درمان سرطان مفید باشد.

2) نابودسازی سلول های سرطانی از درون خود

مایکل لیسیستی در یافته‌های خود به استفاده از روش های متابولیک سلولی، علیه سلول‌های سرطانی اشاره کرد.

در مدل سلولی آنها، سلول‌های بنیادی سرطانی (CSCs) به شدت به متابولیسم متکی بودند. در این مکانیسم میتوکندری‌ها که انرژی تولید می‌کنند متلاشی شده و در نتیجه متابولیسم گلیکولیز نیز از بین رفته و در نهایت سلول می‌میرد.

3) اثر ویتامینC بر مکانیسم کنترل ژن

متیلاسیون DNA، ژن‌های فردی را خاموش می‌کند. گروه‌های شیمیایی کوچک به نام گروه‌های متیل به امولسیون‌های DNA افزوده شده و باعث می‌شود که آنزیم‌هایی که برای آغاز بیان ژن مورد نیاز اند در دسترس نباشد، بیان ژن برای عملکرد سلولی طبیعی ضروری است زیرا سلول‌های فرد باید هزاران ژن کدگذاری شده در DNA ترجمه کنند. هنگامی که در یک سلول بنیادی جهش رخ داده یا به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شود، ژن‌های خاصی متیله می‌شوند و باید متیل را حذف کرده تا بتوانند دوباره فعال شوند.

اما این مکانیزم در بسیاری از بیماران مبتلا به لوکمی که در ژن TET2 جهش داشتند، به درستی عمل نمی‌کند. برای شفاف‌سازی از این مکانیسم آزمایشات متعددی روی موش‌ها انجام شد.

در این موش‌ها، TET2 در سلول‌های بنیادی خاموش شده و منجر به رشد سلول‌های غیر طبیعی می‌شود. ویتامین C با اثر بر TET2 و کنترل آن مانع از رشد سلول‌های جهش یافته و سرطانی می‌شود. با توجه به داده‌های NCI، استفاده از ویتامین C در ترکیب با سایر داروهای سرطانی نتیجه‌های مختلفی را نشان می‌دهد. در بعضی موارد وضعیت جسمانی بیماران بهبود یافته و در برخی دیگر رشد تومورها متوقف شده است. اما در بعضی از بیماران ویتامین C با سایر داروهای درمانی واکنش داده و اثر آن ها را مختل می‌کند. این تداخل تا حدی جدی است که NCI، 50 پرونده فعال درباره تاثیرات مثبت و منفی ویتامین C را در ترکیب با سایر داروهای سرطانی گزارش کرده است.