شور دوربینهای دوگانه از بهار سال گذشته در میان اسمارتفونها، راه افتاد. در ادامه با ترنجی همراه باشید تا ببینیم لنزهای دوگانه همان چیزی هستند که تکنولوژی تصویربرداری با تلفنهای هوشمند را به نسل بعد ببرند.
در آن زمان فقط الجی و هواوی دوربینهای دوگانه را در دوربینهای پشت گوشی به کار گرفته بودند؛ اما همان موقع هم مشخص بود که این تکنولوژی فراگیر خواهد شد. نکتهای که توجه من را به خود جلب کرده، این است که با وجود گوشیهایی با دوربینهای دوگانه و قوی، همچنان تکلنزیها عملکرد فوقالعادهای را نشان میدهند و به نظر برتر میرسند. در آینده ما شاهد تفاوت این بینش خواهیم بود اما فعلا که دوربینهای دوگانه به خرجی اضافه تبدیل شدهاند که کیفیت را کم میکنند.
وقتی که میگویم شور دربینهای دوگانه، منظورم این است که شما به سختی باید دنبال گوشیهایی با قدرت بالا و دوربین تکلنزی بگردید و به نتیجه برسید. اندی رابین، اسنشال فون خود را به دوربینهای دوگانه مجهز کرده؛ ایسوس ذنفون ۳ زوم و ذنفون ۴ خود را، هواوی پی ۱۰ و پی ۱۰ پلاس را، الجی جی ۶ و وی ۲۰ را، وانپلاس نسل پنجم گوشیهای خودش را و اوپو آر ۱۱ (R11) را؛ همگی و همگی از دوربینهای دوگانه بهره میبرند. موتورولا هم جدیدا با موتو زد ۲ فورس ادیشن به این جمع اضافه شده و سامسونگ هم با نوت ۸ به این لیست بلندبالا اضافه خواهد شد. البته ناگفته نماند که اپل هم با استفاده از دوربین دوگانه، این شور را بسیار گرمتر کرده است.
بیایید تا نگاهی به سه گوشی برتر از لحاظ عکاسی بیاندازیم.
تا بحال اپل به این انداز از رقبایش عقب نبوده که بهای استفاده از دوربین دوگانه است.
گوگل پیکسل به لطف پردازش تصویر خوبش، یک دستگاه انقلابی در زمینه عکاسی محسوب میشود. در دورانی که همه شرکتها به دنبال افزایش عدد مگاپیکسل خود بودند و از لرزشگیر اپتیکال استفاده میکردند، پیکسل نشان داد که با الگوریتمهای ریاضی هم میشود که تصاویر را بهبود بخشید و باعث بهترشدن عملکرد در نور کم و افزایش دقت شد. در طرف دیگر هم اچتیسی با یو ۱۱ و پیروی از قوانین پیکسل، به قضاوت داور DXO Mark، توانست عملکرد فوقالعادهای را به ثبت برساند. سامسونگ هم به لطف پیشرفتهای سالانهاش توانسته خود را در تمام زمینهها برتر جلوه دهد.
یکی از موارد عجیب در این ردهبندی، نبود اسم “آیفون” در لیست است که پس از سالها اتفاق افتاده. البته این ناعادلانه است که آیفونها را با پرچمداران جدیدتر مقایسه کنیم. دوربین آیفون در سالهای اخیر شامل سرمایهگذاری اپل و تمرکز ویژه شده و یک تیم ۸۰۰ نفره شبانهروز خود را فقط به دوربین آن اختصاص دادهاند. بهبودهای ناچیزی را در تصاویر در آیفون ۷ شاهد بودیم. افزودن دوربین دوم و قراردادن حالت پرتره (که همانند بکگراند دیفوکوس سونی عمل میکند و با افکتی پشت نقطه فوکوس شده را تار میکند) اوج خلاقیت تیم آیسایت (iSight) بوده است.
اپل نتوانست حالت پرتره را در مان عرضه آیفون ۷ پلاس آماده کند؛ چرا که پردازش تصاویر بسیار پیچیده بوده و عملیات سنگینی را در پی داشته. حال سوال اصلی اینجاست که آیا اپل تیم توسعه پیشین دوربین خود را فدای بهبود کیفیت نرمافزاری دوربین دوگانهاش کرد؟ به احتمال زیاد، بله. این پاسخ مثبت وقتی شکل میگیرد که ما تلاش شرکت وانپلاس برای بهبود حالت پرتره خود را میبینیم. ایجاد تعادل و توازن در عملکرد دوربینهای دوگانه، معادلهای سخت برای مهندسان میباشد.
شرکتهای تولیدکننده گشیهای هوشمند از آن جهت رقابت بر سر بهبود کیفیت را کنار گذاشتهاند تا بتوانند از نوآوریهایی را در استفاده از دوربینهای دوگانه ارائه دهند. قابلیتهای مجزا بیشتر از بهبود کیفیت چند درصدی و کم، خریداران را به سمت یک گوشی میکشاند.برای مثال در الجی جی ۶ ما شاهد یک دوربین با لنز واید هستیم که قابلیتی را ارائه میدهد که دیگر گوشیها مانند یو ۱۱ و پیکسل فاقد آن هستند.
بیشک آیفون بعدی از یک دوربین انقلابی استفاده خواهد کرد هر چند که بهبود کیفیت زیادی نداشته باشد. نرمافزار ARKit به خودی خود در IOS 11 کافی است که انقلابی را بر پا کند چرا که خود را به عنوان تاثیرگذارترین، فریبندهترین و قابل برنامهریزیترین کیت AR یا همان واقعیت افزوده ثابت کرده است. در این نرمافزار برنامهنویسان دسترسیهایی را تجربه میکنند که یتواند تغییر بزرگی را ایجاد کند. اپل همچنین قصد دارد از قابلیت شناسایی چهره استفاده کند که سامسونگ پیش از این آن را ارائه میداد.
قانون کاهش بازده، اینروزها در خوزه توسعه گوشیهای هوشمند مشاهده میشود و شرکتها قصد دارند به جای بهبودهای کوچک به سمت خلق تجارب جدید بروند. درست است که در وضعیت فعلی بهترین تصاویر توسط تکلنزیها ثبت میشوند، اما کاملا واضح است شرکتها چرا سرمایهگذاریهای هنگفتی را روی دوربینهای دوگانه میکنند.
به نظر شما دوربینهای تکی بهتر هستند یا دوربینهای دوگانه؟