نور سرچشمهای از وجود هستی و مرزی برای تشخیص روشنایی از تاریکیهاست، وجود همین نور و روشنایی است که با ایجاد احساس خوشایندی در انسانها زمینه را برای ظهور افکار عالی و سرزندگی روزمره فراهم میکند. امروزه در توسعه روز افزون ساخت و سازها و افزایش سطح پوششی وسیعی از ساختمانها با شیشه، لازم و ضروری است برای کنترل نور هستی و شرایط آب و هوایی جهت تقلیل شدت آنها در فضا و ایجاد ارتباط بصری بین فضاهای درونی با بیرونی در فراهمآوری آسایش زندگی از شیشههای مناسب و همسو با نیازهای انسانی بهره گرفت.
در این راستا تکنولوژی ساخت شیشههای مصرفی به مرحلهای از پیشرفت خود رسیده که در طراحی و تولید انواع آن، با لحاظ کردن همزمان خواص پخش، انعکاس، جذب، و شفافیت جهت دستیابی و پاسخگویی به خواستههای مختلف امکانپذیر است. با توجه به این پیشرفت در چند سال اخیر مبحث تولید شیشههای هوشمند توسعه خیره کنندهای را در صنعت ساختمان داشته و بر پایهی چهار تکنولوژی کریستال مایع، الکتروکرومیک، ذرات معلق و مواد ترموکرومیک استوار است.
شیشههای هوشمند کریستال مایع (Polymer Dispersed Liquid crystal) یکی از روشهای ساخت شیشههای هوشمند است، در این سیستم کریستالهای مایع احاطه شده توسط لایههای پلیمری و ساندویچ شده بین دو عدد لایه هادی میباشد. در این هنگام زمانی که جریان الکتریکی وجود ندارد مولکولهای کریستال مایع دارای وضعیتی رندوم وار میباشد که به دلیل پراکنده بودن شیشه حالت مات دارد و با برقراری جریان الکتریکی مولکولها به حالت هم جهت و هم راستا قرار میگیرد و شیشه به صورت شفاف نمایان میشود.
از موارد کاربردی این سیستم میتوان به پوشش شیشهای بدنههای خارجی ساختمان و هم در تقسیمبندی فضاهای داخلی ادارهها، مراکز تجاری، آموزشی، درمانی، در مواردی فضاهای مسکونی و همچنین سایر فضاهای عمومی با لزوم کنترل دید و منظر دانست.
سابقه شیشههای هوشمند کریستال مایع در نوع تجاری و امروزی آن به سال ۲۰۰۱ بر میگردد؛ و تنها تفاوت این شیشهها در تقابل با شیشههای قدیمی وجود یک کلید ایجاد کننده جریان الکتریکی است؛ به صورتی که تا زمان دلخواه میتوانید از حالت مات و یا شفاف بودن شیشه بهره ببرید.
[aparat id=”WxFmM”]