۵ مورد که آلبرت انیشتین، پیرامون آن ها کاملا غلط فکر می کرد

آلبرت انیشتین و نظریه معروف نسبیت عمومی اش، جهان را برای همیشه در ۱۰۰ سال پیش تغییر داد.

نسبیت در حال حاضر، محور فیزیک مدرن، دلیل وجود ماهواره های GPS و اینترنت تلفن های همراه است و به همین دلیل است که، به راحتی می توان آلبرت انیشتین را، معروف ترین دانشمند تاریخ برشمرد.

اما این وضعیت افسانه ای، بدان معنا نیست که او و تمام دانشمندان دنیا، کاملا معصوم و بدون اشتباه باشند و در مورد آلبرت دوست داشتنی هم، مقدار زیادی از خطاها و اشتباهات به ثبت رسیده است.

در این جا، ۵ مورد از بزرگ ترین اشتباهات آلبرت انیشتین را با هم بررسی می کنیم. پس ادامه مطلب را از دست ندهید.

۱٫ یک خطای قابل توجه در معروف ترین پروژه انیشتین : نسبیت

نظریه نسبیت، توصیف گرانش، فضا و زمان در معادلات ریاضی، که هیچ کس پیش از این، موفق به انجام آن نشده بود.

اما به منظور به دست آوردن معادله صحیح ریاضی، انیشتین در فکر ایجاد یک عدد ثابت جدید(یک مقدار ثابت و تغییر ناپذیر مانند ‘pi’ یا ‘e’) و قرار دادن آن در داخل معادلات نسبیت، به منظور رسیدن به تعادل در این معادلات بود.

او آن را “ثابت کیهانی” نام گذاری کرد که آن کمک می کند تا معادلات، ماهیت تغییر ناپذیری از جهان را حساب کنند.

اما، مدت زمان کمی پس از انتشار این معادلات توسط انیشتین، فیزیک دانان کشف کردند که گیتی و عالم هستی ثابت نبوده و با سرعت فراوانی در اطراف ما در حال گسترش است.

بنابراین، انیشتین، از ثابت کیهانی چشم پوشی کرد.

اما این یک اشتباه بزرگ بود. در معادلات، هنوز هم، ثابت کیهانی مورد نیاز است.

دانشمندان در حال حاضر، ثابت کیهانی را به عنوان یک نیروی مرموز، با نام انرژی تاریک می شناسند که باعث می شود تا جهان گسترش بیابد.

۲٫ معادلات انیشتین توصیف می کند که چگونه گرانش می تواند، نور را خم کند.

وجود نیروی جاذبه در اطراف اشیا، می تواند ریسمان های پیچیده نوری را در اطراف آن ایجاد کند که در سراسر جسم عبور می کنند. چیزی همانند یک خوشه بزرگ از کهکشان.

این کار باعث خواهد شد که، اشعه های نوری، در اطراف آن جسم خم شوند. این اثر، عدسی گرانشی نامیده می شود.

همگرایی گرانشی، یهترین راه، برای اندازه گیری جرم بزرگ، در اجسام دور است. همچنین، به دست آوردن تصویری واقعی از اشیایی که، در فاصله بسیار دوری قرار دارند، چیزی که ستاره شناسان از آن، برای مشاهده اشیای آسمانی در زمین استفاده می کنند.

ستاره شناسان همچنین، به نقش ماده تاریک در همگرایی گرانشی پرداخته اند که، باعث شده به این نتیجه برسند که ماده نامرئی، حدود ۸۵ درصد از حجم جهان را تشکیل می دهد. آن ها همچنین، نقشه هایی را خلق کرده اند که نشان می دهد که ماده تاریک چگونه باعث خم شدن و انحراف نور می شود.

اما انیشتین، تفکر نیروی گرانشی که باعث دیده شدن اشیای بسیار کوچک می شود، را به عنوان تفکر و ایده ای کوچک بر شمرد و آن را رد کرد. او حتی به خود زحمت انتشار این ایده و یافته های خود پیرامون آن را نداد، آن هم حتی در زمانی که یکی از همکارانش از وی، خواست تا انیشتین این یافته ها را منتشر کند که او این کار را نکرد.

این قضاوت نادرست، جدی ترین دلیل عدم اهمیت دادن این ایده از سوی انیشتین بود. (حداقل در ابتدا، با توجه به اهمیت امروزه این روش.)

۳٫ نظریه نسبیت انیشتین، یعنی حضور امواج در فضا-زمان به نام نظریه امواج گرانشی که او پیش بینی کرد

 انیشتین در تحقیقاتش نشان داده بود که یک ماده، در اطراف خود، دارای یک فضای منحنی باشد.  پس به همین دلیل، حرکت ماده در فضا، یک موج را ایجاد می کند. چیزی همانند پرتاب یک سنگ به درون دریاچه که بر اثر برخورد سنگ به درون آب، امواجی در اطراف محل برخورد برروی آب ایجاد می گردد.

اما امواج در فضا-زمان  به نظر می رسد، کمی بیش از حد برای انیشتین دور از ذهن بود. اما انیشتین سعی کرد که با ایجاد یک فرمول ریاضی، چگونگی کار کردن این امواج گرانشی را توضیح دهد.

بنابراین، انیشتین نظریه امواج گرانشی را رد کرد.(حتی اگر در نظریه اش، پیش بینی آن ها وجود داشته باشد!) او تقریبا مقاله ای با یک خطای بزرگ را منتشر ساخت.

خوشبختانه یک دانشمند دیگر، اشتباه انیشتین را پیش از رفتن مقاله به مطبوعات و چاپ شدن آن اصلاح کرد. باید گفت که انیشتین، قادر به حل فرمول امواج گرانشی بود که در نسخه اصلاح شده نشان می دهد که آن ها وجود دارند.

اما حتی اگر علم ریاضی نشان دهد که امواج گرانشی واقعا وجود دارند، باید گفت که هنوز به طور مستقیم، ما قادر به مشاهده آن ها نیستیم.

تحقیقات بزرگی برای امواج گریزان در جریان است و چندین آشکارساز امواج گرانشی در ایالات متحده و خارج از آن وجود دارد و تیمی از فیزیک دانان، به سختی به دنبال این مسئله هستند.

۴٫ انیشتین، مشکل مشابهی با سیاه چاله ها را جاری ساخت: تئوری های او، وجود آن ها را پیش بینی می کنند، اما خود او نمی تواند حسی به آن ها داشته باشد.

برخلاف امواج گرانشی، با این حال، او هرگز ذهنیتش را در این مورد تغییر نداد.

در حال حاضر، مقدار زیادی از شواهد وجود دارند که نشان می دهند، سیاه چاله ها نه تنها وجود دارند بلکه، برخی از آن ها می توانند آن قدر رشد کنند که به جرمی میلیون ها برابر از جرم خورشید برسند. به طور مثال، یکی از همین موارد در کهکشان راه شیری وجود دارد.

۵٫ بعد ها، ایده های انیشتین در توسعه مکانیک کوانتومی مهم بود. مکانیک کوانتومی یا شاخه ای از فیزیک که به خواص عجیب و غریب ذرات کوچک داخل اتم می پردازد.

در حقیقت، تحقیقاتی که انیشتین در این زمینه انجام داد باعث شد که وی، موفق به دریافت جایزه نوبل در سال ۱۹۲۱ شود. تحقیقات وی در این زمینه پیرامون اثر بسیار فوتوالکتریک در توسعه مکانیک کوانتومی ابزاری بود.

اما انیشتین، پیرامون عمده مسائل مکانیک کوانتومی در شک و تهدید بود. وی می گفت که بسیاری از عناصر، از تئوری، کاملا عجیب و غریب هستند.

خواص عجیب و غریب مکانیک کوانتومی نشان می دهد که ذرات می توانند در یک زمان مشابه، در دو نقطه متفاوت باشند، و می توانند اطلاعات را از یکی به دیگری با سرعتی بیش از سرعت نور ارسال کنند.

باید به شما بگوییم که، حتی فیزیکدانانی که برای اولین بار، به مطالعه مکانیک کوانتومی پرداخته اند، اذعان داشته اند که به دلیل پیچیدگی بسیار بالای این علم، آن ها نتوانسته اند که مسائل و توضیحات این علم را به درستی درک کنند.

اما در حال حاضر، این فرضیه به اثبات واقعیت نزدیک و نزدیک تر می شود که مکانیک کوانتومی واقعیست. بنابراین، شکست انیشتین در قبول نظریه مکانیک کوانتومی، ممکن است به بزرگ ترین اشتباه وی تاکنون بدل شود.

با وجود همه این اشتباهات، این آلبرت انیشتین است که هنوز هم، به عنوان یکی از تاثیرگذارترین دانشمندان، در تمام دوران محسوب می شود. در واقع باید گفت که شما اگر چند اشتباه نداشته باشید، هیچ گاه نخواهید توانست که در علم انقلاب ایجاد کنید. پس سعی و خطا، لازمه ایجاد بزرگ ترین تغییرات اساسی و انقلابی در تاریخ است.

[su_button url=”http://www.businessinsider.com/physics-einstein-got-wrong-2015-11″ target=”blank” background=”#29976c”]BI[/su_button]