نوستالوژیک؛ ملاقات با یک دوست قدیمی

امروزه تکنولوژی به سرعت درحال رشد است، به اندازه ای که حتی شاید قابل وصف هم نباشد! در آن عصری که بطری های خالی نوشابه را می‌بردیم و نوشابه تحویل میگرفتیم، چه کسی فکرش را می‌کرد که بجای استفاده از ضبط صوت و آن همه نوار کاست، بتواند هر موسیقی را هرجایی به صورت آنلاین گوش دهد؟! به‌راستی جالب است و کمی هم عجیب. جالب می‌شود که باری دیگر به گذشته برگردیم و دنیای تکنولوژی آن زمان را مرور کنیم. در قسمت قبلی به وضع سیم کارت‌های موجود در بازار ایران اشاره کردیم. حال در این قسمت می‌خواهیم یادی از کنسول فوق العاده پلی استیشن کنیم.

چه دوران شیرینی بود. آن زمان که حدودا سال ۸۱ بود در مجتمع های فروش بازی به دنبال یک فیلم جدید و یک جایگزین برای دسته شکسته کنسول سگا می‌گشتم. ناگهان چشمانم به یک محصول جالب افتاد، چیزی که فروشندگان به آن “سونی” می‌گفتند. به سرعت سعی در جمع کردن پول هایم کردم تا بتوانم یکی از آن هارا بخرم. تمام مشخصه های این کنسول واقعا فوق العاده به نظر می‎رسید. میدانیم که عده ای آتاری و عده ای میکرو و عده ای سگا را برترین کنسول بازی آن زمان می‌دانند، اما اگر بگوییم پلی استیشن یک به همان اندازه این دستگاه ها فوق العاده بود، اغراق نکرده ایم. این کنسول با طراحی زیبا و بازی های با گرافیکش، چشم هر کاربری خود جلب می‌کرد که البته در مقابل بازی های گرافیکی حال هیچ حرفی برای گفتن ندارد! حال بیایید یادی از خاطرات کنیم.

این کنسول بازی در سال ۱۹۹۴ توسط سونی معرفی و یک سال بعد در کشور های آمریکا و اروپا عرضه شد. پس از آن بعد از چند وقت وارد بازار ایران شد، که البته بیشتر آنرا در کلوپ ها و گیم نت ها می‌دیدیم. یادش بخیر ساعتی ۵۰۰ تومان هزینه اش بود و در عین حال طرفداران زیادی داشت. بعد از مدرسه دوستان به هم می‌گفتند: “بچه ها بریم کلوپ سونی بازی کنیم!” .راستی بحث کلوپ شد، شاید بدتان نیاید خاطرات یکی از برترین نویسنده های ترنجی، آقای عامریان را در این باره بخوانید:

“اون اولا که اومده بود همش یواشکی میرفتیم کلوب تیکن بازی میکردیم. مدرسه ۱ تعطیل میشد ما تا ۳ میرفتیم پلی ۱ بازی میکردیم. من ۳ میومدم خونه میگفتم مدرسه فوق برنامه داشتیم، بعد یه بار بابام اومد دنبالم. گفتم فوق برنامه داشتیم گفت بریم در مدرسه ببینم بعد فهمید کلا این مدت خالی بستم همش میرفتم کلوب پلی ۱ بازی میکردم که بعدش حسابی تنبیه شدم!”

جالب بود نه؟ اما بازهم با وجود کلوپ های بازی و حتی امکان کرایه کردن این دستگاه، کاربران هنوز تشنه بازی کردن با پلی استیشن بودند، بنابر این یا پول هایمان را جمع می‌کردیم یا از والدینمان عاجزانه (!) درخواست می‌کردیم تا برایمان یک “سونی” بخرند! واقعا چیزی بهتر از داشتن یک کنسول فوق العاده در خانه نبود. اما فقط بحث کنسول نیست بلکه بازی ها و لوازم جانبی آن هم ماجرایی دارد!

بازی تیکن ۳ را یادتان است؟ این بازی واقعا فوق العاده بود! نه فقط این بازی بلکه بسیاری از بازی های دیگر. محال است که اسم بازی کراش را نشنیده باشید! بازی های سری سایفون فیلتر، گرند توریسمو (که بین برخی به ماشین جی تی معروف بود!)، نید فور اسپید، درایور، مرد عنکبوتی،Twisted Metal ،پپسی من یا حتی Bloody Roar (که به تیکن حیوانی مشهور بود!)و تعداد زیادی بازی مختلف یادآور خاطراتمان هستند. هربازی این کنسول قیمتی حدود ۵۰۰ تومان داشت که داخل یک جعبه مربع شکل مقوایی قرار داشت که روی جعبه عکس بازی و پشت جعبه اطلاعات و داستان بازی را نوشته بود که البته اکثر اوقات غلط بودند! درکل عضو جدایی ناپذیر یک کنسول، بازی های آن است که پلی استیشن یک در این زمینه عالی عمل کرده بود.حال اجازه دهید کمی از بخش مورد علاقه ام بگویم. یادتان است وقتی دستگاه را روشن می‌کردید چه صدا و انیمیشنن با عظمتی پخش می‌شد!؟ برای یادآوری این خاطره، حتما این ویدئو را ببینید:

[aparat]http://www.aparat.com/v/jylkb[/aparat]

در کل همه این بازی ها برایمان خاطره انگیز بوده اند و خواهند بود. باور کنید که هنوز دوست دارم بجای این بازی های گرافیکی سنگین، کراش ۳ (Crash Bandicoot Warped) را از نو شروع کنم!

راستی یادتان است که کنار کنسولمان، جدا از یک کیف پر از دیسک های بازی و دو دسته که سیم هایشان به دورشان پیچیده شده بود، یک دفترچه هم بود؟ بله منظورمان دفترچه کد‌‌ها است! بالا پایین ضربدر مربع و امثالش همه و همه کد هایی بودند که برای بازی هایمان استفاده می‌کردیم! جان بی‌نهایت، باز شدن مرحله ها و… .

نکته ی دیگری هم وجود دارد که دوست دارم کمی درباره اش صحبت کنم. یادتان است وقتی بازی را در کنسول های قدیمی مثل سگا یا میکرو نیمه کاره رها می‌کردیم، دور بعدی باید بازی را از اول ادامه می‌دادیم؟ در پلی استیشن، مموری کارت فرشته نجات ما بود!

در کل همه ما خاطرات شیرینی با این دستگاه داریم. از بازی های جذاب و معتاد کننده اش بگیرید تا دسته هایی که در چند ماه یک بار خراب می‌شد و باید عوض می‌کردیم! شما با این دستگاه چه خاطراتی دارید؟ حتما با ما به اشتراک بگذارید. راستی شما چنین پلی استیشنی را دیده اید؟! این در اصل یک صفحه نمایش کوچک است که به پلی استیشن وصل می‌شد که در آن زمان کیفیت فوق العاده خوبی هم داشت.