حساب کاربری ندارید؟ ثبت نام کنید

ناسا شناوری را آزمایش کرد که شاید روزی در قمر اروپا به کار گرفته شود

نوشته

8 سال قبل | یک دیدگاه | ترنجی

چگونه می‌توان معمای اروپا را حل کرد؟ اشتباه نکنید!‌ منظور قاره اروپا نیست. اگر تاکنون نمی‌دانستید، اکنون دیگر حتماً باید بدانید که قمری به دور سیاره مشتری می‌گردد که زیر لایه یخ ضخیمی که سطح آن را پوشانده، اقیانوسی عمیق نهفته است و این قمر «اروپا» نام دارد. اکنون تقریباً مطمئن هستیم که یک اقیانوس وسیع و احتمالاً قادر به پشتیبانی حیات زیر پوسته یخی اروپا وجود دارد. اما رفتن به این دنیای عجیب و کاوش آن چالش فنی بزرگی است که جدیدترین وسیله مفهومی ناسا ممکن است یک راه‌حل جزئی باشد.

گروهی از دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا مشغول آزمایش یک کاوشگر شناور بوده‌اند که نام آن BRUIE است که مخفف عبارت Buoyant Rover for Under-Ice Exploration به معنای «خودروی شناور برای اکتشاف زیر یخ» است. این کاوشگر می‌تواند به‌صورت وارون روی سقف این اقیانوس زیرسطحی حرکت کند. وقتی این کاوشگر در آب زیر پوسته یخی قرار بگیرد، تحت نیروی شناوری بالا آمده و به‌صورت وارون به سقف یخی اقیانوس تکیه می‌کند و به کمک چرخ‌هایش می‌تواند روی این سقف یخی حرکت کند. سپس، مجموعه‌ای از دوربین‌ها، چراغ‌ها و ابزار علمی برای مطالعه محیط اطراف کاوشگر به کار گرفته می‌شود.

ناسا در یک ویدئو توضیح می‌دهد که چگونه این خودروی کاوشگر را به یخ‌های ضخیم قطب شمال، به‌خصوص به منطقه بارو در شمالی‌ترین نقطه آلاسکا برده است. این منطقه به نظر می‌رسد که شباهت زیادی به اروپا داشته باشد؛ منطقه‌ای با اقیانوس وسیع و لایه ضخیم یخ که مشابه دنیای زیر پوسته این قمر یخی است.

[aparat]http://www.aparat.com/v/mBSh7[/aparat]

هدف این مأموریت فقط آزمایش فناوری برای دنیاهای دیگر مانند اروپا یا حتی دنیاهای مشابه دارای اقیانوس، مانند انسلادوس (قمر زحل) نبود. دانشمندان همچنین امیدوارند که به این روش بتوانند متان حبس شده در این دریاچه‌ها و متان در حال خروج از یخچال‌های دائمی را مطالعه کنند تا ببینند که چطور آزاد شدن این گازهای گلخانه‌ای آب‌وهوای زمین را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دوربین روی این کاوشگر قادر است رو به پایین و به سمت بستر دریاچه نشانه برود و از نشت متان از بستر دریاچه تصویربرداری کند.

بسیار بعید است که چنین کاوشگری بتواند بستر اقیانوس اروپا را ببیند، بستری که ممکن است ده‌ها یا صد‌ها کیلومتر پایین‌تر باشد. اما ابزارهای روی کاوشگر می‌توانند بررسی کنند که در فصل مشترک آب و یخ چه اتفاقی می‌افتد و همچنین می‌توانند تا عمق محدودی به مطالعه آب بپردازند.

اروپا

در ابتدای این آزمایش قطبی، گروه تحقیقاتی از یک کابل برای ارتباط با کاوشگر زیر یخ استفاده کردند. اما نهایتاً از سیستم بی‌سیم استفاده کردند. کوین هند، یک دانشمند علوم سیاره‌ای و اختر-زیست‌شناسی در این ویدئو یادآور شد که:

اگر ما نهایتاً این وسیله را در دنیایی مانند اروپا به کار بگیریم، دیگر خبری از کابل نخواهد بود.

این کاوشگر قادر به مخابره از زیر لایه یخ و شبیه‌سازی مأموریت اروپا بود. این اطلاعات از طریق یک ماهواره مخابراتی نیز به اپراتورهای JPL ارسال شد. البته، پوسته یخی اروپا به‌مراتب ضخیم‌تر است و لذا پشتیبانی مخابراتی برای مخابره از زیر پوسته یخی اروپا بسیار دشوارتر خواهد بود و البته شکافتن این پوسته یخی برای رسیدن به اقیانوس هم چالش بزرگ‌تری است که فعلاً راه‌حل (عملیاتی) ندارد.

کلید انجام چنین مأموریتی، مطالعه اروپا با جزئیات بیشتر است تا ضخامت پوسته یخی و اقیانوس اروپا با دقت بیشتری تعیین شود. ناسا قصد دارد در سال ۲۰۲۰ همین کار را انجام دهد و به کمک مأموریت گذر چندباره از کنار اروپا، با استفاده از رادار به مطالعه ساختار داخلی این قمر بپردازد. به‌احتمال‌زیاد، در یک مأموریت بعدی اقیانوس زیر سطح اروپا کاوش شود و کسی چه می‌داند؟ شاید همین کاوشگر BRUIE وسیله‌ای باشد که این کار را انجام می‌دهد.

[su_button url=”http://www.iflscience.com/space/nasa-tests-buoyant-rover-could-explore-europas-ocean” target=”blank” background=”#159f84″]iflscience[/su_button]

اشتراک در
اطلاع از
1 Comment
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
euler

پاسخ من به کامنت ahmadM2 درباره اسنودن و موجودات فضایی : منابع عظیم امواج الکترومغناطیسی مثل ستارگان حتی غول پیکرترین انها در کهکشانهای دوردست به سختی توسط توسط قویترین رادیوتلسکوپها و تلسکوپها اشکار و تفکیک می شوند شما چطور توان یک ماهواره یا فضاپیمای کوچک رو با ستاره ای مثل خورشید که یک میلیون کیلومتر قطر داره مقایسه می کنی ! همین خورشید از دید یک تلسکوپ با فاصله ی میلیونها سال نوری از زمین فقط به صورت یک منبع نقطه ای اشکار میشه ! درباره سفرهای بین ستاره ای یک عده یک اسم به نام کرم چاله شنیدند هی تکرار می کنند ! اولا این فرضیه اصلا تایید نشده ثانیا هیچ موردی مشاهده نشده و هیچ سندی درباره اثرات نسبیتی مثل تبدیل کل ماده با سرعت نور به انرژی درطول سفر بین ستاره داده نشده ! حتی اگر کرم چاله ها وجود داشته باشند فاصله بین انها صدها یا هزاران سال نوری هست ! و اصلا حتی اگر همه این مطالب درست باشند بازهم شما نمیتوانید داخل کرم چاله بشوید و راحت به هر قسمتی از فضا سفر کنید ! ما هنوز بزرگترین فاصله ای که تو فضا با فضاپیما طی کردیم یک پانصدم سال نوری هست و مربوط به فضاپیمای وویجر هست که ۴۰ سال پیش به فضا ارسال شد ! تازه ۸۰ هزار سال دیگه می رسه به نزدیکترین ستاره به زمین الفاقنطورس ! که اصلا یک سیستم سیاره ای نیست ! هرچندی که یک عده تو سایتها پخش می کنند قابل استناد نیست !

رپورتاژ آگهی پربازده
رپورتاژ آگهی پربازده
علي رسول زاده