ناسا با استفاده از لیزرهای فضایی به مطالعه‌ی گیاهان اقیانوس قطبی می‌پردازد

سازمان فضایی ناسا با بهره‌گیری از تکنولوژی لیزرهای فضایی به مطالعه گیاهان اقیانوس قطبی می‌پردازد. تحقیقات ناسا بر روی گیاهان اقیانوسی می‌تواند اطلاعات مهم و مفیدی از سطح اکسیژن تولیدی توسط این گیاهان و نحوه زندگی آن‌ها را شرح دهد. در ادامه با ترنجی همراه باشید.

اغلب افراد با شنیدن نام NASA (ناسا) ناخودآگاه تصاویری از فضا و کهکشان‌ها را در ذهن تداعی می‌کنند اما آژانس بین‌المللی ناسا علاوه بر انجام مطالعات کیهانی، پروژه‌ها و تحقیقات آب و هوایی و زیست‌محیطی گسترده‌ای را نیز انجام می‌دهد. هم‌اکنون ناسا در حال تحقیق بر روی دو پروژه عظیم به نام‌های CALIOP و CALIPSO است. نتایج این تحقیقات، ناسا را قادر خواهد ساخت تا با استفاده از لیزرهای فضایی، نحوه زندگی و حجم پلانکتون‌های موجود در اقیانوس‌های قطبی را بررسی کند.

پیش از این، سازمانی فضایی ناسا قادر بود تنها از طریق بازتاب نور خورشید توسط سطح دریا، میزان پلانکتون‌های موجود را اندازه‌گیری کند اما امروز ناسا به لطف به لطف سیستم لیدار (Lidar) می‌تواند در تمام شرایط نوری و بدون وابستگی به منابع نور خارجی مانند خورشید به بررسی زندگی گیاهان اقیانوس قطبی بپردازد. Lidar یک سیستم تشخیص امواج به‌وسیله رادار است که می‌تواند مطالعات گسترده‌ای را بر روی زندگی انواع گیاهان اقیانوس قطبی انجام دهد. این سیستم بدون نیاز به نور خورشید و حتی در شب می‌تواند تمام اطلاعات لازم از زندگی پلانکتون‌ها و گیاهان اقیانوسی را در اختیار محققین ناسا قرار دهد.

کریس هاستتلر (Chris Hostetler) یکی از دانشمندان و محققین سازمان اطلاعات مرکزی واشنگتن در مورد سیستم جدید مطالعاتی ناسا این چنین می‌گوید:

پروژه CALIOP که منجر به ساخت سیستم لیدار (Lidar) شد، دید جهان نسبت به زندگی گیاهان اقیانوس قطبی و پلانکتون‌ها را تغییر داد. سیستم لیدار می‌تواند با قرارگیری در عرض‌های مختلف جغرافیایی، اکوسیستم های اقیانوسی را مورد مطالعه قرار دهد. Lidar را می‌توان به‌عنوان چشم تیز بین ناسا در مطالعات زندگی اقیانوسی تلقی کرد!

مایکل برنفلد (Michael Behrenfeld) یکی از کارشناسان پلانکتون‌های دریایی در دانشگاه ایالتی اورگان (Oregon) معتقد است که برای برقراری تعادل بین اکوسیستم های دریایی و اقیانوسی لازم است تا تغییرات عمده‌ای در شبکه غذایی بیولوژیکی گیاهان و پلانکتون‌های قطبی ایجاد شود. یکی از راه‌های پیشنهادی برای برقراری این تعادل، تولید سیستم‌های قطبی است. این سیستم‌ها می‌توانند تعادل میان شکار و شکارچی را حفظ کرده و بقای موجودات و گیاهان دریایی را تضمین نمایند.