تا قبل از انتشار آیفون ۶ پلاس اغلب از اپل این انتقاد می‌شد که در زمینه ارتقای دوربین خود کوشش کافی به کار نمی‌بندد چون همه چهار نسل گذشته گوشی‌های آیفون از آیفون ۴ اس گرفته تا آیفون ۶ دوربینی ۸ مگاپیکسلی داشته‌اند.
مساله تکان دهنده این جا است که همین مقدار پیکسل دوربین آیفون در مقایسه با دوربین‌های ۱۲، ۱۶ و ۲۱ مگاپیکسلی که در دیگر گوشی‌های هوشمند به کار رفته‌اند حکم شوخی و بچه‌بازی پیدا کرده‌اند.
تازه موضوع فقط به مقدار مگاپیکسل دوربین‌ها ختم نمی‌شود چون ارتقاهای صورت گرفته در خصوص کیفیت تصویر از آیفونی به آیفون دیگر چنگی به دل نزده است و از همین رو گوشی پرچمدار اپل در قیاس با برخی از گوشی‌های بالا رده رقبای اندرویدی به نوعی از کاروان عقب مانده است.
درست است که تصاویر گرفته شده فی نفسه زیاد هم وحشت‌انگیز نبوده‌اند اما به طور قطع زمانی که در کنار عکس‌های دوربین تلفن رقبا گذاشته می‌شوند به راحتی مشخص می‌شود که جزییات کمتری را به نمایش می‌گذارند.
نخستین باری که شاهد بودیم شرکت اپل بالاخره تکانی به دوربین گوشی خود داد این اتفاق در آیفون ۶ پلاس به وقوع پیوست. در حالی که دوربین این گوشی از حسگر ۸ مگاپیکسلی برخوردار است ولی دست آخر به ماژول اپتیکال تثبیت کننده عکس مجهز شد که در کاهش اثرات تکان‌های دست مؤثر است و در شرایط نور ناکافی خوب عمل می‌کند.
هر کسی باشد به این فکر می‌افتد که اپل دوباره در این نقطه متوقف شده و تا سه سال آینده از همین دوربین در گوشی‌هایش استفاده خواهد کرد ولی وقتی باخبر شدیم که قرار است کوپرتینویی‌ها ( کوپرتینو شهری در ایالت کالیفرنیای آمریکا است و در این جا منظور دست اندرکاران اپل هستند) هر ساله و برای سه نسل آینده گوشی‌های هوشمند خود ابداعاتی تازه رو کنند راستش کلی ذوق کردیم.
البته اعداد و ارقام روی کاغذ هیچ معنای خاصی نمی‌دهند چون دوربین‌ها معمولا از جانب خودشان حرف می‌زنند آن هم وقتی که کاربر خودش به شخصه اقدام به استفاده از نرم‌افزار دوربین می‌کند. بنابراین در این مطلب، بنا بر این است تا نگاهی به دوربین‌های گوشی‌های آیفون در سه سال گذشته شود.
همچنانی که پیشتر گفته شد، زمانی که آیفون ۶ وارد بازار موبایل شد، دوربین اصلی آن همان دوربین ۸ مگاپیکسلی همیشگی بود. دوربین این گوشی در مقایسه با پیشینیان خود در فضای با نور کم اجرای بهتری از خود نشان داد و روی هم رفته عکس‌های با کیفیت وضوح بیشتری می‌گرفت. همچنین مجهز به قابلیت پیکسل‌های متمرکز (focus pixels) اپل بود که نوعی سیستم تشخیص فاز است تا فوکوس خودکار سریع‌تری انجام شود. این موضوع خیلی به جا است که میزان پیکسل عکس هیچ معنایی در دوربین موبایل ندارد چون همیشه عکس‌هایی که گرفته می‌شوند خوب و دست کم قابل قبول هستند.
هنگامی که آیفون ۶ اس از راه رسید، حاوی همه چیزهای خوبی بود که در دوربین آیفون ۶ وجود داشت با این تفاوت که میزان وضوحش به ۱۲ مگاپیکسل ارتقا یافته بود. تفاوت در کیفیت تصویر عمدتا تغییری نکرده بود چراکه باید به این حقیقت توجه داشت که دوربین جدیدتر کمی تنها کمی زودتر از نمونه قبلی توانایی زوم کردن داشت. هر کسی ممکن است فکر کند که برخورداری از ۴ میلیون پیکسل بیشتر در نتیجه شفافیت چشمگیر عکس را رقم خواهد زد اما برای ایجاد تناسب اپل مجبور به کاهش اندازه شده است. پیکسل‌های دروبین‌های ۶ به اندازه ۱٫۵ میکرومتر هستند در حالی که عکس‌های دوربین آیفون ۶ اس ۱٫۲۲ میکرومتر از آب درآمدند. از این رو، درست است که کاربر عکسی با وضوح بیشتر در اختیار دارد ولی عکسی که گرفته آغشته به نویز و تاری افزون‌تری هم هست. از این نظر، کیفیت تصویر کاملا قابل مقایسه است.
ارتقا از آیفون ۶ به آیفون ۶ اس اصولا حالت ویدئوی ۴K را در اختیار کاربر می‌گذارد که عامل تغییر دهنده در حالت تصویربرداری است اما آن چیزی نیست که بتواند یک کاربر غیرحرفه‌ای را که دوربین ۱۶ مگاپیکسلی در دست دارد متوجه تفاوت و تغییر کند.
دوربین آیفون ۷ با یکی ـ دو اصلاح چشمگیر عرضه شد. البته میزان وضوح هنوز همان ۱۲ مگاپیکسل و اندازه حسگر یا همان سنسور هنوز ۱/۳” است. با این همه، اکنون مجهز به ماژول اپتیکال تثبیت کننده عکس است. بنابراین اگر کاربر طالب OIS است، نیازی به تهیه مدل پلاس بزرگتر ندارد. از همه مهمتر، اندازه لنز دوربین اندکی بزرگتر شده یعنی از F2.2 در آیفون‌های قدیمی به عرض F1.8 رسیده است.
لنز بزرگتر به این معنی است که نور بیشتری اجازه ورود به دوربین پیدا می‌کند که در نتیجه تعداد شاترهای بیشتری به دنبال دارد و نیاز به کاهش OIS پیدا می‌شود. همه اینها معنی‌اش این می‌شود که تصویر نهایی با نویز کمتری ارایه شود. به علاوه، لنز پهن‌تر عمق کمتری از میدان دوربین در اختیار دارد.
فلاش ال یی دی نیز ارتقا یافته است. امسال، ما شاهد ال یی دی دوگانه بودیم یعنی فلاش دو لامپی در گوشی‌های آیفون که نور سرد و گرم را متوازن می‌کند تا تصویر طبیعی‌تری در تاریکی ثبت شود. در آیفون ۷، با فلاش ای یی دی چهارتایی مواجه هستیم که نور بیشتری فراهم می‌کند و نبود نور را در شرایط نامتعادل به شکلی هوشمندانه جبران می‌کند.
چنان چه به تصاویر گرفته شده با آیفون ۶ اس و آیفون ۷ نگاهی بیندازید، متوجه تفاوت‌های ظاهری خواهید شد. رنگ‌های تصویر گرفته شده با دوربین آیفون ۷ اغلب مانند تصویر دوربین ۶ اس زنده و گیرا نیستند و می‌توان نوعی واقع‌گرایی و طبیعت‌گرایی را در آنها دید. عمق تغییر میدان حتی در ساده‌ترین عکسِ‌ها کاملا محسوس است و در حالی که دوربین آیفون ۶ اس جزییاتی را در پسزمینه با حداقل پارازیت به ما نشان می‌دهد، دوربین آیفون ۷ به وضوح از محیط اطراف نمایی تار ارایه می‌دهد و بیشترین تکیه و تاکید را بر موضوع اصلی عکس می‌گذارد.
در نور روز، هر سه نسل دوربین عملکردی درخشان دارند. آشکار است که آیفون ۶ ریزترین جزییات را می‌دهد به ویژه وقتی که کاربر در حالت زوم استفاده می‌کند؛ هرچند از ویدئوی ۴K خبری نیست اما از این دو موضوع که بگذریم، کاربر سخت تحت تاثیر قرار می‌گیرد اگر در نگاه اول متوجه تفاوت میان دوربین آیفون ۶ اس با سایر دوربین‌های آیفون شوید.
از نظر کیفیت جزییات و شفافیت عکس، دوربین آیفون ۷ تفاوت زیادی با دوربین ۶ اس ندارد. با این حال، رنگ‌ها را خیلی متفاوت به نمایش می‌گذارد و شکل و شمایلی به مراتب طبیعی‌تر به آنها می‌دهد که چه بسا آن چیزی نباشد که کاربر از دوربین گوشی خود انتظار دارد. عمق کم میدان نیز می‌تواند در پاره‌ای مواقع به مثابه ابزاری هنری مورد استفاده قرار بگیرد، البته اگر مایه دلخوری نشود! 
[button type=”default” color=”” target=”” link=”http://www.phonearena.com/news/iPhone-6-to-iPhone-7-3-years-of-camera-evolution_id88219″]phonearena[/button]
