ناسا چهار فضانورد نامزد اولین پرواز تجاری بوئینگ و اسپیس اکس را انتخاب کرد

ناسا دیروز چهار فضانورد را که قرار است برای بار اول در برنامه خدمه تجاری ناسا با فضاپیماهای ساخت بوئینگ و اسپیس اکس پرواز کنند، انتخاب کرد. اولین پرواز در اواسط سال ۲۰۱۷ انجام خواهد شد و گامی اساسی در شروع دوباره پرتاب فضانوردان آمریکایی از خاک آمریکا خواهد بود. این چهار فضانورد به‌نام‌های رابرات بنکن، اریک بو، داگلاس هارلی و سانیتا ویلیامز، همگی از فضانوردان کارکشته دوران شاتل فضایی ناسا هستند و در ایستگاه فضایی اقامت داشته‌اند.

این چهار نفر اکنون بخش مهمی از برنامه خدمه تجاری ناسا و فضانوردان برگزیده برای پرواز آزمایشی با کپسول CST-100 بوئینگ و کپسول دراگون سرنشین دار اسپیس اکس هستند.

بنکن، بو و هارلی هرکدام دو بار با شاتل فضایی ناسا پرواز کرده‌اند و ویلیامز نیز در دو پرواز طولانی در ایستگاه فضایی حضور داشته است. هر چهار فضانورد قبل از انتخاب توسط ناسا، در بخش نظامی به‌عنوان خلبان هواپیماهای آزمایشی خدمت می‌کردند.

این خدمه چهارنفره در ارتباط و همکاری نزدیک با بوئینگ و اسپیس اکس خواهند بود تا برای پرواز با “تاکسی فضایی” بوئینگ و اسپیس اکس آماده شوند و وابستگی آمریکا به کپسول سایوز روسیه را به پایان برسانند. شروع برنامه خدمه تجاری ناسا، درهای ورود به حمل‌ونقل و اکتشافات فضایی را به روی بخش خصوصی باز خواهد کرد.

در سپتامبر ۲۰۱۴ از طرف چارلز بولدن، ریاست ناسا، قراردادی با بوئینگ و اسپیس اکس به ارزش ۶٫۸ میلیارد دلار منعقد شد که توسعه و ساخت کپسول CST-100 و دراگون سرنشین دار تکمیل شود.

چارلز بولدن در یک بیانیه گفت:

من خوشحالم که اعلام کنم چهار پیشتاز فضایی آمریکا برای بار اول برای آموزش پرواز به فضا در فضاپیماهای سرنشین دار تجاری انتخاب‌شده‌اند و تمام این‌ها بخشی از برنامه بلندپروازانه ما برای بازگرداندن پرتاب‌های فضایی به خاک آمریکا و ایجاد شغل‌های پردرآمد و پیشبرد اهدافمان در جهت فرستادن انسان‌ها به اعماق بیشتر منظومه شمسی است.

وی همچنین افزود:

این فضانوردان کارکشته ممتاز در حال برافروختن دنباله‌ای جدید هستند. دنباله‌ای که روزی آن‌ها را در کتاب‌های تاریخ و آمریکایی‌ها را روی سطح مریخ خواهد نشاند.

اعلام اسامی چهار فضانوردی که قرار است بار اول در برنامه خدمه تجاری ناسا پرواز کنند، تقریباً چهار سال بعد از روزی انجام شد که آخرین پرواز فضایی سرنشین دار شاتل فضایی آتلانتیس مأموریت STS-135 در ۸ جولای ۲۰۱۱ کیپ کاناورال به زمین نشست.

داگلاس هارلی که یکی از این چهار فضانورد است، عضو خدمه پرواز STS-135 بود و به‌عنوان خلبان شاتل تحت فرماندهی آخرین فرمانده شاتل، کریس فرگوسن خدمت می‌کرد. کریس فرگوسن هم‌اکنون سرپرست برنامه خدمه تجاری CST-100 بوئینگ است.

از زمان بازنشستگی شاتل فضایی ناسا، تمام فضانوردان آمریکایی و همکاران ایستگاه فضایی مجبور به پرتاب به ایستگاه فضایی و بازگشت از آن سوار بر کپسول سایوز بودند. قیمت فعلی هر صندلی سایوز اکنون بیش از ۷۰ میلیون دلار است.

چارلز بولدن در این مورد توضیح داده:

طرح ما برای بازگرداندن پرتاب خدمه به خاک آمریکا ازلحاظ اقتصادی توجیه دارد. اکنون هزینه پرتاب هر فضانورد سوار بر یک فضاپیمای روسی بیش از ۷۶ میلیون دلار است. در یک فضاپیمای آمریکایی این هزینه به متوسط ۵۸ میلیون دلار برای هر فضانورد خواهد رسید.

بنکن، بو، هارلی و ویلیامز همگی مشتاق کار با گروه‌های بوئینگ و اسپیس اکس هستند تا “در حین نهایی شدن CST-100 بوئینگ و دراگون سرنشین دار اسپیس اکس و استراتژی‌های عملیاتی پشتیبانی آزمایش‌های پروازی سرنشین دار و فعالیت‌های دریافت گواهینامه‌های موردنیاز به‌عنوان بخشی از قرارداد آن‌ها با ناسا، طراحی‌ها و عملیات آن‌ها را درک کنند.”

تا ماه ژوئن ۲۰۱۵، ویلیامز رکورددار طولانی‌ترین پرواز فضایی یک زن فضانورد با مجموع ۳۲۲ روز حضور در فضا بود. بنکن اکنون رئیس هسته فضانوردان است و شش راهپیمایی فضایی در ایستگاه فضایی انجام داده است. بو ۲۸ روز در فضا حضور داشته و در آخرین پرواز شاتل فضایی دیسکاوری در مأموریت STS-133 در فوریه سال ۲۰۱۱ نیز حضور داشته است.

اولین پرواز برنامه خدمه تجاری ناسا در سال ۲۰۱۷ اتفاق خواهد افتاد و بنا بر بیانیه ناسا حداقل یکی از دو خدمه حاضر در هر پرواز، از فضانوردان ناسا خواهد بود که قرار است در فضاپیما حضور داشته باشد تا تأیید کند که سامانه‌های کاملاً یکپارچه راکت و فضاپیما می‌توانند فضاپیما را پرتاب کرده، در مدار مانور داده و با ایستگاه فضایی سکو گیری کرده و همچنین تأیید کند که تمام سامانه‌ها طبق انتظار عمل می‌کنند و فضاپیما می‌تواند به‌طور ایمن فرود بیاید.

هنوز باید روز جزئیات بیشتر کار شود، اما احتمالاً خدمه دوم یکی از خلبان‌های آزمایشی باشد.

زمان واقعی پرتاب‌ها بستگی به تخصیص بودجه ناسا به برنامه خدمه تجاری دارد که باید توسط کنگره تصویب شود.

کنگره هیچ‌گاه درخواست ناسا برای تأمین کامل بودجه این برنامه را تأیید نکرده است و در رأی‌گیری اولیه امسال دوباره محدودیت‌هایی جدی برای این برنامه ایجاد کرده است. بنابراین چشم‌انداز پرتاب در سال ۲۰۱۷ چندان هم قطعی نیست. اگر این محدودیت‌های اساسی تاکنون ایجاد نمی‌شد شاید امسال شاهد پرتاب فضانوردان سوار بر این فضاپیماها بودیم.

چارلز بولدن در تأکید روی مزایای چندجانبه برنامه خدمه تجاری ناسا گفته:

هر دلاری که در برنامه خدمه تجاری سرمایه‌گذاری می‌شود، به‌جای سرمایه‌گذاری در اقتصاد روسیه، سرمایه‌گذاری برای خودمان است.

تحت برنامه خدمه تجاری، ناسا اخیراً اولین پرواز بوئینگ را سفارش داد و اسپیس اکس هم اواخر امسال سفارش مشابهی دریافت خواهد کرد. در یک تاریخ بعدی نیز ناسا تصمیم خواهد گرفت که اولین پرواز را بوئینگ انجام دهد یا اسپیس اکس.

هم کپسول دراگون و هم CST-100 به‌طور عادی ظرفیت حمل چهار خدمه ناسا یا چهار خدمه تحت پشتیبانی ناسا به همراه ۲۲۰ پوند محموله تحت‌فشار (داخل کابین) را خواهد داشت. البته بسته به نحوه پیکربندی کپسول‌ها، هرکدام قادر به حمل حداکثر هفت فضانورد خواهند بود. تصویر زیر نمایی برشی از کپسول CST-100 را نشان می‌دهد.

این فضاپیماها قادر به باقی ماندن در وضعیت سکو گیری در ایستگاه فضایی به مدت ۲۱۰ روز هستند و در این مدت به‌عنوان یک وسیله فرار اضطراری نیز عمل می‌کنند.

قراردادهای منعقدشده با این دو شرکت، از هرکدام انتظار حداقل دو و حداکثر شش مأموریت را دارد. تعداد خدمه ایستگاه فضایی نیز به هفت نفر افزایش خواهد یافت که موجب افزایش میزان فعالیت‌های تحقیقاتی ایستگاه نیز خواهد شد.

کپسول CST-100 سوار بر یک راکت اطلس ۵ ویژه محموله سرنشین دار شرکت یونایتد لانچ الاینس از کیپ کاناورال فلوریدا به مدار پرتاب خواهد شد. این راکت تاکنون ۱۰۰% موفق بوده است.

بوئینگ ابتدا در اوایل سال ۲۰۱۷ در ماه‌های آوریل و جولای قبل از شروع پرواز فضانوردان ناسا به ایستگاه فضایی یک سری پروازهای آزمایشی بدون سرنشین و سرنشین دار انجام خواهد داد تا تأیید کند که کپسول آماده پرواز و قادر به برآورده کردن تمام ملزومات تأییدیه‌های ناسا است.

کپسول دراگون سرنشین دار نیز سوار بر راکت فالکن ۹ پرتاب خواهد شد. راکتی که تا قبل از پرتاب ۱۹‌ام در ۲۸ ژوئن که منجر به انفجار شد، ۱۰۰% موفق عمل کرده بود.

اسپیس اکس در روز ششم مه امسال یک آزمایش فرار اضطراری کپسول دراگون را با موفقیت انجام داد. هدف انجام این آزمایش، آزمودن سامانه فرار اضطراری این فضاپیماست که در مواقع اضطراری مشابه سانحه ۲۸ ژوئن، می‌تواند در کسری از ثانیه جان فضانوردان را نجات داده و از مخمصه دور کند.

اسپیس اکس قصد دارد فضاپیمای دراگون ویژه پرواز سرنشین دار را به‌صورت بدون سرنشین در اواخر سال ۲۰۱۶ پرتاب کرده و در مدار آزمایش کند. آزمایش سرنشین دار این کپسول نیز در سال ۲۰۱۷ اجرا خواهد شد.

[su_button url=”http://www.universetoday.com/121271/nasa-names-four-astronauts-for-first-boeing-spacex-u-s-commercial-spaceflights/” target=”blank” background=”#377431″]Universetoday[/su_button]

[su_button url=”http://www.space.com/29892-nasa-astronauts-spacex-boeing-test-flights.html” target=”blank” background=”#377431″]Space[/su_button]