تصاویر شگفت‌انگیز جدید کاوشگر افق‌های جدید ناسا جریان‌های یخ، سطح پیچیده پر از رشته‌کوه و اتمسفری شگفت‌انگیز را که تا ارتفاعات زیادی امتداد دارد، نشان می‌دهند. در یک کنفرانس خبری روز جمعه گذشته، اعضای گروه مأموریت افق‌های جدید در مورد یافته‌های علمی داده‌های جدید کاوشگر بحث کردند. در ادامه با ما همراه باشید تا در جریان جزئیات قرار بگیرید…
آلن استرن، محقق ارشد مأموریت افق‌های جدید در این کنفرانس خبری گفت:
پلوتو داستانی بسیار پیچیده برای گفتن دارد. کار زیادی برای انجام دادن هست تا بتوانیم این مکان بسیار پیچیده را درک کنیم.
تصویر زیر یک تصویر موزاییک از پلوتو متشکل از چهار تصویر با رنگ طبیعی است و توسط کاوشگر افق‌های جدید در گذر از کنار سیاره کوتوله پلوتو ثبت شده است. این تصویر دو روز پیش، یعنی ۲۴ جولای رونمایی شد. در فایل رزولوشن-کامل این تصویر، ویژگی‌های سطحی به‌اندازه ۲٫۲ کیلومتر قابل‌شناسایی هستند. به‌عبارت‌دیگر، این تصویر کامل پلوتو نسبت به تصویر کاملی که روز ۱۳ جولای رونمایی شد، رزولوشن دو برابر دارد.
تصویر بالا، پلوتو را به‌صورت true color نشان می‌دهد. یعنی چشم انسان، پلوتو را مشابه همین تصویر می‌بیند. این تصویر با تلفیق اطلاعات دوربین LORRI و ابزار Ralph کاوشگر افق‌های جدید تهیه شده است.
در شکل زیر، تصویر دیگری که به‌صورت true color هنگام گذر از کنار پلوتو ثبت شده و پلوتو و شارون را در تصویر نشان می‌دهد، می‌توانید ببینید.
در تصویر فوق، می‌توانید رنگ متمایل به سرخ پلوتو را با رنگ خاکستری شارون مقایسه کنید. دانشمندان بر این باورند که رنگ سرخ پلوتو ناشی از ذرات ساخته‌شده در اتمسفر آن است و از طریق تعامل متان با پرتو فرابنفش تولید می‌شود. این ذرات به هم می‌چسبند، سنگین‌تر شده و نهایتاً روی سطح پلوتو می‌بارند.
از طرف دیگر، به گفته استرن، مشاهدات جدید از شارون نشان می‌دهند که اتمسفر بسیار کمتری از پلوتو دارد. کاوشگر در ماه سپتامبر اطلاعات بیشتری در مورد اتمسفر شارون مخابره خواهد کرد.
استرن دراین‌باره گفته:
فعلاً تمام آنچه می‌توانیم بگوییم این است که (اتمسفر شارون) بسیار رقیق‌تر (از اتمسفر پلوتو) است. ممکن است یک لایه‌نازک نیتروژن، متان یا ترکیبات دیگر در اتمسفر باشد. اما در مقایسه با اتمسفر پلوتو باید بسیار رقیق‌تر باشد. این دوباره یادآور این است که دو جرم در فضا علی‌رغم ارتباط نزدیک می‌توانند چقدر متفاوت باشند.
تصویر زیر هنگام گذر از سایه پلوتو گرفته‌شده و خورشید پشت پلوتو قرار دارد. این تصویر خداحافظی نفس‌گیر توسط کاوشگر افق‌های جدید، روز پس از گذر نزدیک یعنی در ۱۵ جولای گرفته‌شده و تحت تأثیر نور خورشید، اتمسفر رقیق مه‌آلود آن نمایان شده است. دانشمندان با مطالعه این هاله مه‌آلود اطراف پلوتو می‌توانند اطلاعاتی در مورد اتمسفر آن کسب کنند.
مایکل سامرز، یکی از محققان همکار افق‌های جدید در دانشگاه جورج میسون در فیرفاکس ویرجینیا در کنفرانس خبری ۲۴ جولای گفت:
این یکی از اولین تصاویر ما از اتمسفر پلوتو است. (این تصویر) تیم رویارویی را شوکه کرد. به مدت ۲۵ سال ما می‌دانستیم که پلوتو اتمسفر دارد. اما این اطلاعات فقط از روی اعداد و ارقام بود. این اولین عکس ما است. این اولین باری است که ما واقعاً آن را (اتمسفر پلوتو را) دیده‌ایم. این تصویری بود که تقریباً باعث شد اشک در چشم دانشمندان اتمسفر گروه حلقه بزند.
تصویر زیر، نمای دیگری از اتمسفر پلوتو را نشان می‌دهد و تصویر راهنمای داخل آن، لایه‌های مختلف مه اتمسفری را که افق‌های جدید مشاهده کرده، نشان می‌دهد.
این مه توسط ذراتی تشکیل‌شده که دانشمندان باور دارند نهایتاً روی سطح پلوتو ریخته و رنگ سرخ پلوتو را ایجاد می‌کنند. به گفته سامرز که این کشف را یک “سورپرایز بزرگ” دانسته، این لایه مه‌آلود حداقل تا ارتفاع ۱۶۰ کیلومتری سطح پلوتو امتداد دارد که نسبت به مدل‌های پیش‌بینی‌شده پنج برابر بلندتر است. به گفته سامرز، دانشمندان قبلاً فکر می‌کردند که لایه‌های بالایی گرم‌تر از آن هستند که مه بتواند در آن تشکیل شود.
در یک سری تصاویر دیگر، دانشمندان از چیزی پرده‌برداری کردند که به نظر می‌آید یک میدان گسترده از یخچال‌های جاری در سطح پلوتو باشد. یخ جاری به‌سادگی در تصاویر سطح این سیاره کوتوله قابل‌شناسایی است. در ناحیه روشن و هموار در تکه بالا و سمت چپ ناحیه تامبا (قلب پلوتو) که به‌طور غیررسمی به دشت اسپوتنیک موسوم شده است می‌توانید این جریان یخ را ببینید.
شکل زیر، ناحیه شمالی دشت اسپوتنیک را نشان می‌دهد که در آن می‌توانید جریان‌های عجیب یخ را که شکلی پیچ‌وتاب خورده دارند و مشابه یخچال‌های زمین هستند ببینید.
دانشمندان فکر می‌کنند که برخلاف یخچال‌های کره زمین، یخ موجود در دشت اسپوتنیک متشکل از یخ نیتروژن، کربن مونواکسید و متان است. به گفته بیل مک کینون از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس که نایب سرپرست گروه زمین‌شناسی، ژئوفیزیک و تصویربرداری مأموریت افق‌های جدید است، در دمای بسیار سرد ۲۳۵- سانتی‌گراد، یخ آب “هیچ جایی نمی‌رود” چراکه بسیار سرد و شکننده‌تر از آن است که بتواند جریان پیدا کند.
به گفته مک کینون، حتی در چنین دمای پایینی، یخ نیتروژن، کربن مونواکسید و متان ازلحاظ زمین‌شناختی نرم و چکش‌خوار است. در کنفرانس خبری، مک کینون نشان داد که نواحی نزدیک به ضلع بالا و سمت چپ ناحیه قلب مانند جایی است که یخ در حال جریان روی موانع زمین‌شناختی و در حال پر کردن گودال‌ها بوده است. این تصاویر، به گفته او “شواهدی نهایی” از وجود جریان یخ است که ممکن است هنوز هم در سطح پلوتو ادامه داشته باشد.
مک کینون همچنین گفت:
دیدن شواهدی از یک فعالیت زمین‌شناختی اخیر، به واقعیت تبدیل‌شدن یک رویاست. ظاهر این عوارض سطحی، عاری بودن دشت اسپوتنیک از هرگونه گودال برخورد شهاب، گویای این واقعیت است که این ناحیه واقعاً جوان است.
در شکل زیر، سطح عجیب پلوتو در ناحیه جنوبی دشت اسپوتنیک را به‌خوبی می‌توان دید. دو رشته‌کوه از میان دشت‌های یخی سر برآورده‌اند و سطح ناحیه گودالی نیز با یخ پوشیده شده است. گودال بزرگی به وسعت ۵۰ کیلومتر نیز حدوداً در مرکز تصویر دیده می‌شود و داخل آن با یخ پر شده است.
مک کینون همچنین به یک ویژگی جالب دیگر از پلوتو اشاره کرد که بر اساس داده‌های جدید کاوشگر افق‌های جدید است: پلوتو تقریباً به‌طور کامل کروی است.
به گفته مک کینون هیچ نوع بیضی‌گون بودن یا انحراف از شکل کروی در پلوتو مشاهده نمی‌شود. درحالی‌که بسیاری از اجرام دیگر منظومه شمسی انحرافاتی از شکل کروی کامل دارند که گویای تاریخ آن‌هاست.
مک‌کینون افزود که پلوتو احتمالاً در ابتدا در حال چرخش با سرعتی بسیار زیاد بوده که سپس یک برخورد صورت گرفته و شارون از آن جدا شده است. نیروی گرانش بین این دو جرم به‌مرورزمان باعث کاهش سرعت دورانی پلوتو شده است.
کاوشگر افق‌های جدید در ۱۴ جولای امسال از فاصله ۱۲۵۰۰ کیلومتری سطح پلوتو گذشت. مجموعه اطلاعات جمع‌آوری‌شده طی گذر از کنار پلوتو به ۱۶ ماه زمان برای ارسال کامل به زمین نیاز دارد. گستره وسیع و متنوع ویژگی‌های سطح پلوتو سؤالات زیادی را مطرح کرده که دانشمندان را سال‌ها مشغول خواهد کرد.
[su_button url=”http://www.space.com/30046-amazing-pluto-photos-glaciers-atmosphere.html” background=”#0fc5b7″]Space[/su_button]
